Genetyczne Pochodzenie I Historia Szybkości U Konia Wyścigowego Pełnej Krwi

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Wydaje mi się, że ostatnio mam genetykę w mózgu. Napisałem kilka wpisów o ewolucji psa domowego, a teraz opowiem Wam o artykule opisującym genetykę koni wyścigowych pełnej krwi angielskiej, na który dzisiaj się natknąłem.

Najpierw trochę tła, dlaczego jestem tak podekscytowana tym tematem: byłam typową młodą dziewczyną zwariowaną na punkcie koni. Rodzice nie mogli pogodzić się z moją fantazją o własnym koniu (musiałam poczekać do 30 roku życia, aby móc samodzielnie spełnić to marzenie), ale zapłacili za lekcje jazdy konnej, obozy konne i tyle samo książek o konie, jak mogłem przeczytać. Dzięki moim „badaniom” zrozumiałem, że wszystkie żywe dziś konie pełnej krwi angielskiej pochodzą od jednego z trzech ogierów podstawowych. Cytując z Racing Through the Century Mary Simon:

W czasach Karola II zimnokrwiste rodzime konie Anglii były hodowane głównie do pracy i wojny, co jest coraz bardziej niezadowalającą sytuacją w sensie sportowym. Brytyjscy jeźdźcy próbowali rozwiązać ten problem, sprowadzając ogiery o wyjątkowej urodzie z pustyń Bliskiego Wschodu, aby krzyżować się z lokalnymi klaczami. Rezultatem tego selektywnego programu hodowlanego z biegiem czasu był wyrafinowany, szybkonogi koń, posiadający siłę, szybkość, wytrzymałość i konkurencyjny ogień - wszystkie składniki, których można chcieć u konia wyścigowego.

Na szczególną uwagę zasługują trzy importy dokonane za panowania Karola II. W 1688 roku kapitan Robert Byerly schwytał eleganckiego czarnego ogiera od tureckiego oficera podczas węgierskiego oblężenia Budy i przywiózł go do domu jako łup wojenny. Szesnaście lat później brytyjski konsul Thomas Darley przemycił przystojnego arabskiego źrebaka z Pustyni Syryjskiej do hrabstwa Yorkshire. A około 1729 roku w stadninie hrabiego Godolphin pod Cambridge pojawił się tajemniczy koń o romantycznie niejasnym rodowodzie wschodnim. Były to oczywiście Byerly Turk, Darley Arabian i Godolphin Barb, ogiery założycielskie współczesnego konia wyścigowego pełnej krwi angielskiej.

Ach, taki romans i intryga… co za wspaniała historia pochodzenia. Tyle że okazuje się, że to nie cała prawda.

Zespół naukowców przeanalizował rodowody i skład genetyczny „593 koni z 22 populacji koni euroazjatyckich i północnoamerykańskich, okazy muzealne od 12 historycznie ważnych ogierów pełnej krwi angielskiej (ur. 1764–1930), 330 współczesnych koni pełnej krwi angielskiej i 42 próbki z trzy inne gatunki koniowatych” i opublikowali swoje wyniki w Nature Communications. Ich praca ujawniła, że mutacja genetyczna (wariant C) w genie miostatyny jest odpowiedzialna za prędkość koni pełnej krwi na stosunkowo krótkich dystansach.

Według wiodącej badaczki Emmeline Hill z University College Dublin „Wyniki pokazują, że 'gen szybkości' wszedł do pełnej krwi angielskiej od jednego założyciela, którym najprawdopodobniej była brytyjska klacz około 300 lat temu, kiedy lokalne brytyjskie typy koni były przed- wybitne konie wyścigowe przed formalnym założeniem konia wyścigowego pełnej krwi”.

Okazuje się więc, że klacz jest co najmniej tak samo odpowiedzialna za szybkość konia wyścigowego pełnej krwi, jak trzej rozbiegani „dżentelmeni” z pustyni. Trzymajcie głowy wysoko, klaczki!

dr. jennifer coates