Rasa Koni Pełnej Krwi Angielskiej Hipoalergiczna, Zdrowotna I Długowieczna

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Koń pełnej krwi angielskiej, który został wyhodowany w celu jazdy konnej lub wyścigów płaskich i skokowych, powstał w Wielkiej Brytanii w połowie XVIII wieku. Mówi się, że żadna inna rasa nie może pokonać pełnej krwi jednocześnie szybkości i odległości.

Charakterystyka fizyczna

Cechy fizyczne konia pełnej krwi angielskiej można bezpośrednio przypisać jego przodkom. Wyhodowany dla szybkości, ma wydatny kłąb i długi grzbiet; lędźwie są dobrze przymocowane do zadu, który może być spadzisty. Tymczasem klatka piersiowa konia pełnej krwi angielskiej jest szeroka i wysoka, podobnie jak ogon, a ramiona są pochylone i muskularne. Nogi pełnej krwi angielskiej, które często są jego biletem na posiłek, są długie i mają duże ruchome stawy. Jego przedramiona są również długie, ale umięśnione. Średnia wysokość konia waha się od 15 do 17 rąk (lub 60 do 68 cali).

Koń pełnej krwi angielskiej ma cienką skórę. Kolory sierści są zwykle gniada, ciemnogniada, kasztanowa, czarna lub szara. Chociaż są rzadkie, zdarzają się dereszowate z białymi znaczeniami na pysku i nogach.

Głowa jest zwykle mała i elegancka o prostym profilu. Jego uszy są proporcjonalne i raczej aktywne, a oczy szerokie i czujne. Koń pełnej krwi angielskiej ma również rozszerzone nozdrza i długą, prostą szyję; jednak zdarzają się sytuacje, w których szyja jest wygięta.

Historia i tło

Wielu przypisuje sukces wyścigów konnych sławie koni pełnej krwi angielskiej. Chociaż wyścigi płaskie istniały w Anglii w połowie XV wieku, szybkość i zwinność trzech ogierów sprowadzonych do Anglii z Bliskiego Wschodu pod koniec XVII i na początku XVIII wieku przyczyniły się do znacznej popularności wyścigów konnych, jakie mamy dzisiaj. W rzeczywistości wszystkie współczesne konie pełnej krwi angielskiej (czy to w typie angielskim, czy amerykańskim) wywodzą się od tych trzech słynnych reproduktorów: Darley Arabian, Byerley Turk i Godolphin Arabian.

Jednak rozwój tego konia rozpoczął się jeszcze wcześniej wraz z importem dużej liczby koni iberyjskich, barb i turkmeńskich z Hiszpanii, Włoch i Afryki w okresie trwającym ponad 665 lat. Koń pełnej krwi angielskiej mógł również mieć wpływ na rozwój innych nowoczesnych ras koni, w tym American Quarter Horse i Morgan.

Mówi się, że trzy podstawowe typy znajdują odzwierciedlenie we współczesnym. Trzy podstawowe typy to: Sprinter, wysoki koń, który ma długie ciało i wykazuje duże prędkości; Stayer, który jest mniejszym koniem o krótszej budowie ciała i dobrej kondycji; oraz konia średniodystansowego, który doskonale nadaje się do zawodów przełajowych i wyróżnia się dobrze opadającym łopatką, krótszym grzbietem i spadzistym zadem. Należy zauważyć, że rasa pełnej krwi nie wykazuje standardowej morfologii ze względu na złożoną rasę.

Dzisiaj koń pełnej krwi angielskiej jest hodowany głównie do ścigania się pod siodłem w galopie, ale także startuje w WKKW, skokach przez przeszkody i ujeżdżeniu.