Skakanie, żucie, Gryzienie I Inne Destrukcyjne Problemy Z Zachowaniem U Szczeniąt I Młodych Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Problemy z zachowaniem pediatrycznym u psów

Niepożądane zachowania przejawiane przez psy w okresie od szczenięcia do dorastania, takie jak destrukcyjne żucie, skakanie na ludzi i gryzienie przez zabawę, są medycznie nazywane problemami z zachowaniem pediatrycznym. Chociaż te zachowania mogą być postrzegane jako „normalna” cecha szczenięcia, często jest to zachowanie niedopuszczalne dla zwierzaka. Ważne jest, aby rozwiązać ten problem tak wcześnie, jak to możliwe, stosując terapie modyfikacji behawioralnej, gdy szczeniak nadal jest podatny na wpływy.

Genetyka odgrywa ważną rolę, a zachowanie młodych szczeniąt prawdopodobnie jest podobne do zachowań ich rodziców. Niektóre rasy dziedziczą pewne problemy, takie jak niesforne, problemy z aktywnością u pracujących ras psów. Stwierdzono jednak, że takie problemy behawioralne występują częściej na obszarach miejskich, gdzie możliwości ćwiczeń i zabawy są ograniczone.

Objawy i typy

Niszczące żucie

Początkowo szczenię może żuć i niszczyć meble i/lub inne przedmioty gospodarstwa domowego w obecności członka rodziny, ale po złapaniu i ukaraniu, może nadal być destrukcyjny, gdy w pobliżu nie ma członka rodziny.

Granie

Walka przez zabawę może być początkowo zainicjowana przez członka rodziny, ale później może się nasilać lub stać się spontaniczna. Jest to problem, ponieważ zęby mleczne szczeniąt są nadal ostre i mogą powodować obrażenia, jeśli ugryzie ręce, nogi i / lub odzież członków rodziny. Warczenie i szczekanie również może się rozwinąć, ale zwykle różnią się od aktów związanych ze strachem lub uzasadnioną agresją.

Skakanie na ludzi

Skakanie na ludzi i umieszczanie łap na gościach i/lub członkach rodziny zwykle ma miejsce podczas powitania i kiedy jest podekscytowana, ale może się zdarzyć, gdy szczeniak chce uwagi lub czegoś w dłoni osoby.

Wchodzenie na blaty/meble

Szczenię może wejść na blaty lub meble, aby złapać jakiś przedmiot do żucia lub jedzenia. Może również wskakiwać na meble podczas zabawy, aby zwrócić na siebie uwagę lub odpocząć.

Przyczyny

Chociaż wiele problemów behawioralnych u szczeniąt jest typowych dla gatunku, istnieją pewne przyczyny, które mogą pogorszyć problemy behawioralne – wiele z nich jest związanych z nieodpowiednim nadzorem, kontrolą, treningiem, ćwiczeniami i/lub ogólnym środowiskiem szczenięcia. Konkretne czynniki, które mogą prowadzić do wymienionych powyżej kategorii, obejmują:

Destrukcyjne żucie

• Złe odżywianie lub nieodpowiednie przepisy żywieniowe
• Obecność myszy lub innych małych ssaków w ścianach lub podłodze
• Rozlane jedzenie na dywanie lub meblach
• Niewystarczające lub nieciekawe zabawki
• Zachowanie ucieczki

Zagraj w gryzienie

• Dokuczanie i brutalna zabawa (tj. zachęcanie szczeniąt do gryzienia)
• Długie okresy odosobnienia, szczególnie w małych pomieszczeniach
• Podekscytowane pozdrowienia od gości lub członków rodziny

Wchodzenie na blaty/meble

• Niewystarczające lub nieciekawe zabawki
• Żądane jedzenie lub przedmioty pozostawione na meblach
• Niewygodne powierzchnie podłogi lub nieodpowiednie miejsca do spania

Diagnoza

Będziesz musiał przekazać weterynarzowi dokładną historię zdrowia swojego psa, w tym początek i charakter objawów. Pytania będą w szczególności dotyczyły środowiska szczenięcia, nowych dodatków do rodziny (w tym innych zwierząt) i innych powiązanych tematów. Tymczasem testy laboratoryjne często nie są przeprowadzane, chyba że występuje współistniejąca choroba lub stan.

Leczenie

Twój weterynarz omówi różne techniki modyfikacji zachowania, takie jak nagrody i kary. Jednak nigdy nie zaleca się uderzania zwierzaka, potrząsania nim za kark, uderzania w nos, przewracania go na plecy lub zaciskania ust na zębach, aby przestać pyskować lub gryźć. Takie podejście jest szkodliwe dla istniejących problemów behawioralnych i może pogorszyć stan z powodu strachu i agresji.

Energiczne ćwiczenia mogą być również niezwykle pomocne dla szczeniąt z tego typu problemami behawioralnymi. Zaangażowanie tych szczeniąt w zdrowe gry, takie jak na przykład pobieranie/upuszczanie, pozwala szczeniakowi wiedzieć, że człowiek ma kontrolę. Niektóre leki mogą być również stosowane, szczególnie w przypadkach, gdy nie reagują dobrze na terapię behawioralną. Inne wskazówki, które może polecić lekarz weterynarii, obejmują:

Aby zniechęcić do niszczącego żucia

• Eksperymentuj z różnymi zabawkami i szukaj tych, które zainteresują Twojego zwierzaka, zwłaszcza tych, które mają przegródki na jedzenie
• Trzymaj zakazane przedmioty poza zasięgiem
• Zamknij drzwi, aby odmówić dostępu do zabronionych obszarów
• Przerwij wszelkie niedopuszczalne żucie ostrym „nie”

Granie

• Zapewnij dużo ćwiczeń i aktywności
• Użyj zabawek, aby odwrócić uwagę zwierzaka podczas zabawy
• Smycz i kantar mogą być używane w celu zapewnienia minimalnego krępowania
• Unikaj gier, które zachęcają do gryzienia
• Umieść szczeniaka w klasie szczeniąt tak wcześnie, jak to możliwe
• Przejmij kontrolę nad zasobami i wytrenuj swojego szczeniaka, aby siedział przed otrzymaniem zabawek, jedzenia, uwagi i jedzenia
• Ignoruj wszelkie natarczywe zachowania społeczne, takie jak szczekanie, skomlenie lub szukanie uwagi

Skakanie na ludzi

• Naucz zwierzaka siadać na komendę
• Unikaj gier i zabaw, które mogą zachęcać do skakania na ludzi
• Przyciągnij uwagę psa głośnym, ostrym dźwiękiem, gdy skacze
• Kantar głowy może być również używany w celu zapewnienia minimalnego krępowania

Wchodzenie na blaty/meble

• Utrzymuj blaty i meble z dala od jedzenia lub innych przedmiotów, które mogą zwrócić uwagę szczeniaka
• Przenieś psa do zamkniętej przestrzeni, gdy źle się zachowuje
• Zapewnij ciekawe zabawki do stymulacji umysłowej i wygodną przestrzeń życiową

Życie i zarządzanie

Ważne jest, abyś skonsultował się ze swoim weterynarzem, aby ustalić skuteczność programu terapii behawioralnej. Rokowanie w większości przypadków jest dobre; ponadto częstotliwość i intensywność takich zachowań zwykle maleje wraz z wiekiem.

Jeśli po kilku tygodniach pies nadal źle się zachowuje, lekarz weterynarii może polecić wyszkolonego terapeutę behawioralnego na bardziej intensywny program treningowy.