Postępowanie Dietetyczne Megacolon U Kotów - Zaparcia U Kotów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Megacolon może być frustrującą chorobą dla weterynarzy, właścicieli i, co najważniejsze, dla zaatakowanych kotów. Choroba rozwija się, gdy mięśnie w obrębie ściany okrężnicy (jelita grubego) nie kurczą się już tak, jak powinny. Kał gromadzi się i wysycha w okrężnicy, powodując zaparcia.

Większość przypadków rozdęcia okrężnicy ma charakter idiopatyczny, co oznacza, że nie wiemy, dlaczego choroba rozwinęła się u tej konkretnej osoby. Rzadziej uraz, zaburzenie rozwojowe lub inny stan pierwotny uniemożliwia opróżnienie okrężnicy tak, jak powinno, powodując jej rozciągnięcie i przestanie normalnie funkcjonować. W obu przypadkach koty z megakolonem zazwyczaj:

• Odcedź kał
• Wykazują ból podczas defekacji
• Masz dyskomfort w jamie brzusznej
• Może stracić apetyt
• Wytwarzają niewielkie ilości twardej materii kałowej, która może zawierać krew lub, paradoksalnie, wytwarzają niewielkie ilości płynnego kału, co prowadzi ich właścicieli do błędnego diagnozowania biegunki

Definitywnie zdiagnozowanie rozdęcia okrężnicy nie jest zbyt trudne. Podczas badania fizykalnego weterynarz może zwykle wyczuć, że okrężnica jest rozdęta kałem, co potwierdza prześwietlenie jamy brzusznej. Dodatkowe badania diagnostyczne (np. badanie krwi, badanie moczu i/lub USG jamy brzusznej) mogą być konieczne w celu ustalenia, czy rozszerzenie okrężnicy rozwinęło się w wyniku innej choroby.

Początkowe leczenie rozdęcia okrężnicy polega na usunięciu zaatakowanego kału z okrężnicy. W łagodniejszych przypadkach wystarczy lewatywa. (Na marginesie, nigdy nie podawaj kotu lewatywy w domu bez uprzedniej konsultacji z weterynarzem. Niektóre preparaty dostępne bez recepty są bardzo toksyczne dla kotów.) Koty z cięższą chorobą należy poddać znieczuleniu ogólnemu i ewakuacji ręcznej - fantazyjne słowa dla weterynarza, który zakłada lateksowe rękawiczki i ręcznie usuwa kał, co wymaga dużo cierpliwości i smarowania.

Po oczyszczeniu kota skupiamy się na zapobieganiu przyszłym epizodom zaparć. Ponieważ kał składa się głównie z niewchłoniętego pokarmu, nie powinno dziwić, że manipulacja dietą ma kluczowe znaczenie w leczeniu. Z mojego doświadczenia wynika, że większość kotów najlepiej reaguje na wysokostrawną karmę, która zmniejsza ilość wytwarzanego przez nie kału. Po prostu mają mniej do wydalenia, co zmniejsza ryzyko, że otrzymają kopię zapasową. Koty to jednak koty, a niektórzy wolą robić rzeczy inaczej.

Kiedy zaparcia utrzymują się pomimo podawania pokarmów wysokostrawnych, warto spróbować diety bogatej w błonnik. Koty te produkują następnie więcej stolca niż normalnie, ale jest on bardziej miękki, łatwiejszy do oddania, a zwiększona masa wydaje się stymulować okrężnicę do skuteczniejszego skurczu. Kilka łyżeczek psyllium, dyni w puszkach lub otrębów pszennych można dodać do zwykłej karmy kota, aby zwiększyć zawartość błonnika.

Bez względu na to, która dieta działa najlepiej, bardzo ważne jest, aby kot był dobrze nawodniony, dzięki czemu stolec w jelicie grubym pozostaje miękki. Z tego powodu generalnie polecam żywność w puszkach tylko moim pacjentom z rozdęciem okrężnicy. Pomocna może być również przerywana podskórna terapia płynami. Często przepisywane są również środki zmiękczające stolec (np. laktuloza) i leki zwiększające skurcze mięśni ściany okrężnicy (np. cyzapryd).

Większość kotów dobrze reaguje na leczenie dietetyczne i medyczne, chociaż od czasu do czasu mogą potrzebować lewatywy. W zaawansowanych przypadkach chirurgiczne usunięcie niefunkcjonującej części okrężnicy kota jest dobrym rozwiązaniem, co powoduje potrzebę większej manipulacji dietą… ale to temat na inny dzień.

Dr Jennifer Coates