Akumulacja Powietrza Między Klatką Piersiową A Płucami U Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Odma opłucnowa u psów

Odma opłucnowa to termin medyczny określający nagromadzenie powietrza w przestrzeni opłucnowej, czyli obszarze między ścianą klatki piersiowej a płucami. Może być sklasyfikowana jako traumatyczna lub spontaniczna, zamknięta lub otwarta.

Zarówno psy, jak i koty są podatne na odmę opłucnową. Uważa się, że duże psy o głębokiej klatce piersiowej, takie jak Siberian Husky, są bardziej podatne na samoistną odmę opłucnową.

Jeśli chcesz dowiedzieć się, jak ta choroba wpływa na koty, odwiedź tę stronę w bibliotece zdrowia PetMD.

Objawy i typy

Istnieją cztery główne kategorie odmy opłucnowej: traumatyczna, spontaniczna, zamknięta i otwarta. Objawy różnią się w zależności od rodzaju odmy opłucnowej, chociaż niektóre typowe objawy obejmują szybkie oddychanie (tachypnea), trudności w oddychaniu (duszność), płytkie, szybkie oddychanie z brzucha i szybkie tętno (tachykardia).

Urazowa odma opłucnowa, która pojawia się, gdy powietrze gromadzi się w przestrzeni opłucnowej i jest spowodowana jakimś urazem, takim jak wypadek samochodowy, może objawiać się objawami wstrząsu.

Z drugiej strony psy z samoistną odmą opłucnową mogą wykazywać oznaki choroby płuc. Spontaniczna odma opłucnowa ma przyczynę nieurazową i może być pierwotna (co oznacza, że występuje bez jakiejkolwiek podstawowej choroby płuc) lub wtórna (co oznacza, że jest związana z pewnym rodzajem podstawowej choroby płuc).

Otwarta odma opłucnowa występuje, gdy w układzie oddechowym występuje defekt, taki jak nakłucie w ścianie klatki piersiowej, skutkujące kontaktem przestrzeni opłucnowej z atmosferą zewnętrzną; Zamknięta odma opłucnowa jest natomiast identyfikowana jako odma opłucnowa bez wad układu oddechowego.

Odma pourazowa jest na ogół otwarta, natomiast odma samoistna jest zawsze zamknięta.

Innym rodzajem odmy opłucnowej jest odma prężna, w której podczas regularnego wdechu powietrze przedostaje się do przestrzeni opłucnowej, zostając uwięzione i powodując jednokierunkowy przepływ powietrza do przestrzeni opłucnowej.

Przyczyny

Przyczyny różnią się w zależności od rodzaju odmy opłucnowej. Urazowa odma opłucnowa może być spowodowana traumatycznym zdarzeniem, takim jak wypadek samochodowy, prowadzącym do penetrujących urazów szyi lub klatki piersiowej. Cięcie chirurgiczne w klatce piersiowej lub perforacja przełyku podczas zabiegu może również prowadzić do urazowej odmy opłucnowej.

Tymczasem samoistna odma opłucnowa może być spowodowana ciałem obcym w płucu, rakiem lub ropniem płuc, chorobą płuc wywołaną przez pasożyty lub rozwojem struktur przypominających pęcherze w płucach psa, znanych jako pęcherze płucne.

Diagnoza

W przypadku podejrzenia odmy opłucnowej można wykonać dwie podstawowe procedury diagnostyczne: torakocentezę i bronchoskopię. Torakocenteza, w której cewnik dożylny (IV) przymocowany do przedłużenia jest wprowadzany do jamy opłucnej, może potwierdzić diagnozę, a także może być wykorzystany do usunięcia powietrza z przestrzeni opłucnej. Bronchoskopia polega na użyciu cienkiej rurki z przymocowaną do niej malutką kamerą, którą wprowadza się do dróg oddechowych przez usta. Najlepiej to zrobić, jeśli istnieją dowody na uszkodzenie tchawicy lub dużego urazu dróg oddechowych.

Dodatkowe techniki diagnostyczne mogą obejmować obrazowanie rentgenowskie klatki piersiowej i analizę moczu.

Leczenie

Psy z odmą opłucnową należy leczyć w szpitalu do czasu zatrzymania lub ustabilizowania się nagromadzenia powietrza w jamie opłucnej. Należy usunąć jak najwięcej powietrza z jamy opłucnej i zapewnić tlenoterapię do czasu ustabilizowania się zwierzaka. Usunięcie powietrza można wykonać poprzez torakocentezę, w której do jamy opłucnej wprowadzany jest cewnik dożylny (IV) przymocowany do przedłużenia.

W przypadku pourazowej otwartej odmy opłucnowej otwarte rany w klatce piersiowej psa należy jak najszybciej oczyścić i zakryć hermetycznym bandażem, a następnie naprawić chirurgicznie. Podawanie płynów dożylnych (IV) jest również często konieczne w przypadku urazu.

Życie i zarządzanie

Po początkowym leczeniu aktywność psa powinna być poważnie ograniczona przez co najmniej tydzień, aby zminimalizować prawdopodobieństwo nawrotu. Należy monitorować parametry życiowe, w tym częstość oddechów i tętno, pod kątem objawów nawrotu.

Dalsza opieka zależy od rodzaju odmy opłucnowej dotykającej psa i stanu jego zdrowia. Twój lekarz weterynarii doradzi Ci, jak zapewnić psu opiekę do czasu badania kontrolnego.

Zapobieganie

Jednym z kluczowych sposobów zapobiegania urazowej odmie opłucnowej jest trzymanie psów w zamknięciu i z dala od niebezpiecznych obszarów, takich jak drogi, gdzie najprawdopodobniej doznają obrażeń.