Głośny Oddech U Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Stertor i Stridor u psów

Niezwykle głośne dźwięki oddechowe są często wynikiem przepływu powietrza przez nienormalnie zwężone kanały, napotykając na opór przepływu powietrza z powodu częściowego zablokowania tych obszarów. Źródłem może być tył gardła (nosogardło), gardło (gardło), krtań (krtań) lub tchawica (tchawica). Nieprawidłowe odgłosy oddechowe tego typu można usłyszeć bez użycia stetoskopu.

Stertor to głośny oddech, który występuje podczas inhalacji. Jest to niski, chrapliwy rodzaj dźwięku, który zwykle powstaje w wyniku wibracji płynu lub wibracji rozluźnionej lub zwiotczałej tkanki. Zwykle powstaje w wyniku niedrożności dróg oddechowych w gardle.

Stridor to wysoki, głośny oddech. Dźwięki o wyższym tonie powstają, gdy stosunkowo sztywne tkanki wibrują wraz z przepływem powietrza. Często występuje w wyniku częściowego lub całkowitego zablokowania przewodów nosowych lub krtani lub zapadnięcia się górnej części tchawicy (tzw. zapadnięcie tchawicy szyjnej).

Górne drogi oddechowe lub górne drogi oddechowe obejmują nos, drogi nosowe, gardło (gardło) i tchawicę (tchawicę).

Głośny oddech jest powszechny u ras psów z krótkim nosem i płaską twarzą (brachycefaliczne). Dziedziczny paraliż krtani, znany jako paraliż krtani, został zidentyfikowany u Bouviers des Flandres, husky syberyjskich, buldogów i dalmatyńczyków.

Nabyty paraliż krtani (porażenie krtani) występuje częściej u niektórych psów ras olbrzymich, takich jak bernardyny i nowofundlandy, oraz u psów dużych ras, takich jak setery irlandzkie, labrador retrievery i golden retrievery, niż u innych ras.

Chore psy o krótkich nosach i płaskich twarzach z wrodzonym paraliżem krtani zazwyczaj mają mniej niż jeden rok, gdy po raz pierwszy wykryto problemy z oddychaniem. Nabyty paraliż krtani występuje zwykle u starszych psów. Dziedziczny paraliż krtani ma stosunek mężczyzn do kobiet 3:1.

Objawy i typy

• Zmiana lub utrata głosu – niezdolność do szczekania
• Częściowe zablokowanie górnych dróg oddechowych powoduje wzrost dźwięków w drogach oddechowych przed wyraźną zmianą wzorca oddychania
• Niezwykle głośne dźwięki oddechowe mogły istnieć nawet przez kilka lat
• Odgłosy oddechu można usłyszeć z daleka bez użycia stetoskopu
• Charakter dźwięków waha się od nienormalnie głośnego do oczywistego trzepotania do wysokiego piszczenia, w zależności od stopnia zwężenia dróg oddechowych
• Może zauważyć zwiększony wysiłek oddechowy; oddychanie, któremu często towarzyszą oczywiste zmiany w ciele (takie jak wydłużenie głowy i szyi oraz oddychanie z otwartymi ustami)

Przyczyny

• Stan nieprawidłowych dróg oddechowych u zwierząt z krótkim nosem i płaską twarzą (stan znany jako zespół brachycefaliczny dróg oddechowych), charakteryzujący się dowolną kombinacją następujących stanów: zwężone nozdrza (zwężenie nozdrzy); zbyt długie podniebienie miękkie; odwrócenie części krtani lub krtani (odwróconych woreczków krtaniowych) w taki sposób, że zmniejsza się przestrzeń na przepływ powietrza przez krtań; i zapadnięcie krtani lub krtani (zapadnięcie krtani) oraz nagromadzenie płynu (obrzęk) w krtani lub krtani
• Zwężenie tylnej części nosa i gardła (zwężenie nosogardzieli)
• Porażenie krtani lub krtani (porażenie krtani) - może być dziedziczone lub nabyte
• Guzy krtani lub krtani - mogą być łagodne lub złośliwe (rak)
• Guzkowe, zapalne zmiany krtani lub krtani (ziarniniakowe zapalenie krtani)
• Zmniejszenie średnicy światła tchawicy (tchawicy) podczas oddychania (zapaść tchawicy)
• Zwężenie tchawicy (tchawica; zwężenie tchawicy)
• Guzy tchawicy (tchawicy)
• Ciała obce w tchawicy (tchawicy) lub innych częściach dróg oddechowych
• Guzy zapalne, które rozwijają się z ucha środkowego lub trąbki Eustachiusza (polipy nosogardzieli)
• Stan spowodowany nadmiernym poziomem hormonu wzrostu, prowadzący do powiększenia kości i tkanek miękkich w organizmie (akromegalia)
• Zaburzenia układu nerwowego i/lub mięśni
• Znieczulenie lub sedacja – jeśli istnieje pewna anatomia (np. długie podniebienie miękkie), która zwiększa podatność na nieprawidłowe, głośne dźwięki oddechowe
• nieprawidłowości lub guzy podniebienia miękkiego (miękka część podniebienia, znajdująca się między podniebieniem twardym a gardłem)
• Nadmiar tkanki wyścielającej gardło (zbędny fałd błony śluzowej gardła)
• Guz w tylnej części gardła (gardła)
• Nagromadzenie płynów (obrzęk) lub zapalenie podniebienia, gardła (gardła) i krtani – wtórne do kaszlu, wymiotów lub regurgitacji, turbulentnego przepływu powietrza, infekcji górnych dróg oddechowych i krwawienia
• Wyładowania (takie jak ropa, śluz i krew) w świetle dróg oddechowych – mogą wystąpić nagle (ostro) po zabiegu; normalne przytomne zwierzę odkaszłoby lub połknęło je

Czynniki ryzyka

• Wysoka temperatura otoczenia
• Gorączka
• Wysokie tempo przemiany materii – jak występuje przy podwyższonym poziomie hormonu tarczycy (nadczynność tarczycy) lub uogólnionej infekcji bakteryjnej (posocznica)
• Ćwiczenie
• Niepokój lub podniecenie
• Każda choroba oddychania lub serca, która zwiększa ruch powietrza do i z płuc (wentylacja)
• Turbulencje spowodowane zwiększonym przepływem powietrza mogą prowadzić do obrzęku i pogorszenia niedrożności dróg oddechowych
• Jedzenie lub picie

Diagnoza

Będziesz musiał przedstawić szczegółową historię zdrowia swojego zwierzaka, prowadzącą do wystąpienia objawów. Twój weterynarz użyje stetoskopu, aby wysłuchać całego obszaru od gardła do tchawicy. Jeśli dźwięk utrzymuje się, gdy zwierzę otwiera pysk, można praktycznie wykluczyć przyczynę nosa. Jeśli dźwięk pojawia się tylko podczas wydechu, prawdopodobnie przyczyną jest zwężenie dróg oddechowych. Jeśli nienormalne dźwięki są najgłośniejsze podczas wdechu, pochodzą z innej choroby niż klatka piersiowa. Jeśli zauważyłeś zmianę w głosie psa, prawdopodobnie nieprawidłowym miejscem jest krtań. Twój weterynarz będzie systematycznie nasłuchiwał stetoskopem przez nos, gardło, krtań i tchawicę, aby zidentyfikować punkt maksymalnej intensywności każdego nieprawidłowego dźwięku i określić fazę oddychania, kiedy jest to najbardziej oczywiste. Ważne jest, aby zidentyfikować miejsce, z którego dochodzi do nieprawidłowego dźwięku i znaleźć przyczyny obciążające.

Techniki obrazowania wewnętrznego, takie jak radiografia i fluoroskopia, są ważne dla oceny układu sercowo-oddechowego i wykluczenia innych lub dodatkowych przyczyn trudności w oddychaniu. Takie stany mogą zwiększać leżącą poniżej niedrożność górnych dróg oddechowych, powodując, że stan subkliniczny staje się kliniczny. Zdjęcia rentgenowskie głowy i szyi mogą pomóc w identyfikacji nieprawidłowych tkanek miękkich dróg oddechowych. Tomografia komputerowa (CT) może być również wykorzystana do uzyskania dodatkowych szczegółów anatomicznych.

W niektórych przypadkach fizjologiczne dziedziczenie psa może sprawić, że diagnoza będzie bardziej widoczna, na przykład w przypadku psów z brachycefalią. W takich sytuacjach lekarz weterynarii określi lokalizację, na którą najbardziej wpływa budowa psa i zdecyduje, dokąd się udać.

Leczenie

Utrzymuj psa w spokoju, ciszy i spokoju. Niepokój, wysiłek i ból mogą prowadzić do zwiększonego przepływu powietrza do i z płuc, potencjalnie pogarszając przepływ powietrza. Niski poziom tlenu we krwi i tkankach oraz zmniejszony ruch powietrza do i z płuc występują z przedłużoną, poważną blokadą przepływu powietrza; suplementacja tlenem nie zawsze ma kluczowe znaczenie dla podtrzymania pacjentów z częściowym zapadnięciem się dróg oddechowych. Ponadto uważnie monitoruj działanie przepisanych środków uspokajających, ponieważ znane są one z tego, że rozluźniają mięśnie górnych dróg oddechowych i pogarszają blokadę przepływu powietrza. Bądź przygotowany na leczenie w nagłych wypadkach, jeśli wystąpi całkowita niedrożność.

Ekstremalna niedrożność lub niedrożność dróg oddechowych może wymagać nagłej intubacji (tj. przejścia rurki dotchawiczej przez usta do tchawicy [tchawicy], aby umożliwić dostęp tlenu do płuc). Jeśli niedrożność uniemożliwia intubację, tracheotomia w trybie nagłym (chirurgiczne otwarcie do tchawicy [tchawicy]) lub przejście cewnika tchawicy w celu podania tlenu) może być jedynym dostępnym sposobem podtrzymania życia. Jednak cewnik tchawicy może utrzymać natlenienie tylko przez krótki czas, podczas gdy poszukiwane jest bardziej trwałe rozwiązanie. Operacja może być wymagana, jeśli biopsja wykaże guz w drogach oddechowych.

Zapobieganie

Unikaj forsownych ćwiczeń, wysokich temperatur otoczenia i skrajnego podniecenia. Twój weterynarz doradzi Ci, jaki poziom ćwiczeń powinien być odpowiedni dla Twojego psa.

Życie i zarządzanie

Szybkość oddechu i wysiłek psa będą musiały być ściśle monitorowane. Całkowite zablokowanie lub niedrożność może wystąpić po zabraniu do domu pozornie stabilnego pacjenta lub jeśli ciągła obserwacja nie jest możliwa. Nawet przy leczeniu chirurgicznym pewien stopień niedrożności może utrzymywać się przez 7 do 10 dni z powodu obrzęku pooperacyjnego. W tym czasie należy zachować ostrożność, aby chronić psa przed komplikacjami spowodowanymi ciężkim oddychaniem.

Po zabiegu pies może odczuwać ból i będzie potrzebował odpowiedniego odpoczynku w cichym miejscu, z dala od innych zwierząt i aktywnych dzieci. Możesz rozważyć odpoczynek w klatce przez krótki czas, dopóki Twój pies nie będzie mógł bezpiecznie się poruszać bez nadmiernego wysiłku. Twój weterynarz zaleci również krótki cykl leków przeciwbólowych, dopóki pies nie wyzdrowieje, wraz z łagodnym cyklem antybiotyków, aby zapobiec atakowaniu psa przez bakterie oportunistyczne. Leki należy podawać dokładnie zgodnie z zaleceniami, we właściwej dawce i częstotliwości. Należy pamiętać, że przedawkowanie leków przeciwbólowych jest jedną z najłatwiejszych do uniknięcia przyczyn śmierci zwierząt domowych.