Czy Twój Zwierzak Jest Głodny, Czy Po Prostu Chce Więcej Jedzenia?

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-11 15:42

To trudne pytanie; naprawdę trudny dla wielu moich klientów. Ale to nie jest nauka o rakietach, więc oto moja prosta recepta:

Jeśli Twój zwierzak ma nadwagę, zmniejsz dawkę, jaką go karmisz, o odrobinę co tydzień, aż zobaczysz, że kilogramy zaczynają spadać. Utrzymuj tę objętość pokarmu, aż osiągnie normalną wagę. Kiedy już to zrobi, może się okazać, że danie jej trochę więcej jest w porządku. I voila! Masz teraz dietę zatwierdzoną przez lekarza weterynarii w dobrej wierze.

Niektóre zwierzęta wymagają więcej ruchu, inne mniej. Niektóre wymagają szczególnej dbałości o szczegóły (na przykład tłuste koty nie powinny zbyt gwałtownie chudnąć). Ale wszystkie zdrowe zwierzęta - bez wyjątku - są w stanie osiągnąć normalną wagę przy tym prostym, ograniczonym kalorycznie reżimie.

Jeśli chodzi o tak wiele popularnych diet dla ludzi, które słusznie twierdzą, że są skuteczne, wiele firm produkujących karmę dla zwierząt twierdzi, że najlepiej schudnąć, stosując ich „specjalnie skomponowaną” dietę. I mogą mieć rację. Ale uważam, że o wiele prościej jest trzymać się koncepcji „kalorie w = kalorie spalone”.

Oznacza to, że ilość kalorii, które zwierzę spożywa, musi być równa ilości kalorii wydatkowanych przez zwierzę - to znaczy, jeśli pożądane jest utrzymanie wagi. Jeśli celem jest utrata wagi, kalorie muszą być mniejsze niż kalorie zużytych.

Ma sens, prawda? A jednak nie jest to tak intuicyjne. Dlaczego? Ponieważ nic racjonalnego nie stoi w sprzeczności z tym powszechnym stwierdzeniem: „Ale ona jest cały czas taka głodna!”

W tym momencie moją rolą jest spokojne wyjaśnienie, że pojęcie „głód” jest czymś, co prawdopodobnie powinni ponownie zbadać. Ponieważ bycie „głodnym” to coś zupełnie innego niż pragnienie jedzenia.

Wszyscy możemy czerpać te podstawy z własnego osobistego doświadczenia: jedzenie dobrze smakuje, więc jemy więcej. I bardzo „przesadzamy” (weźmy na przykład obchody Święta Dziękczynienia w przyszłym tygodniu). Doświadczamy nawet poważnych, zagrażających życiu skutków związanych z naszym nadużywaniem. Jednak nadal jemy więcej.

Z medycznego punktu widzenia, doszliśmy również do zrozumienia, że kiedy jesteśmy głodni, kiedy czujemy jedzenie, a potem kiedy je jemy, uwalniana jest lawina hormonów – wszystko to wpływa na nasze całkowite spożycie kalorii.

Kiedy jemy, uwalniane są hormony, dzięki czemu kluczowe części naszego ciała wiedzą, że jesteśmy najeczeni i możemy przestać jeść. Ale jeśli jemy zbyt szybko, nasze hormony nie mają szansy na dostarczenie notatki na czas. Więc jemy dalej. I wydaje się, że notatka może być podobnie opóźniona, gdy spożywamy określone rodzaje jedzenia. Więc jemy dalej… dopóki wiadomość nie przejdzie.

Ewentualnie inna notatka może być odpowiedzialna za żądanie większego spożycia jedzenia. Ale z naukowego punktu widzenia nadal jesteśmy trochę rozmyci w tych hormonalnych komunikatach i ich wyzwalaczach. W przeciwnym razie możemy mieć szansę na walkę z epidemią otyłości nieco lepiej niż obecnie.

Przyznam, że przy braku jasnych dyrektyw wszystko może być nieco mylące. Jednak wynik powinien być oczywisty: jako kultura, my, Amerykanie, jesteśmy o wiele mniej „głodni” niż nam się wydaje – co naprawdę powinno pomóc w określeniu sposobu traktowania naszych zwierząt. A jednak wyraźnie podzielamy zbiorową interpretację głodu naszych pupili. W przeciwnym razie nie przechylaliby szali, ponieważ jest ich coraz więcej.

Tak, według Association for Pet Obesity Prevention, aż 50% naszych zwierząt ma nadwagę lub jest otyłych. I czy to dziwne? W końcu nasze zwierzaki zdają się doskonale zdawać sobie sprawę ze starego biblijnego powiedzenia, że ci, którzy żądają, zostaną nagrodzeni większymi łupami za swoje kłopoty. A ponieważ jedzenie = miłość do tak wielu amerykańskich gospodarstw domowych, ten trend głodnych zwierząt nie wykazuje oznak słabnięcia.

dr Patty Khuly

_{Zdjęcie dnia:"krakers - 113/365" przez diegodiazfotografia}