Konie Rasy Zimno I Gorącokrwiste - Miopatia Przechowywania Polisacharydów U Koni - Codzienny Weterynarz

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Kilka weekendów temu pojechałam na Festiwal Renesansowy. Było mnóstwo indyczych nóg, dziewic z obfitymi biustami, miodu pitnego i nadużywania starodawnego przymiotnika „olde”. Ale były też potyczki. Cóż, powinienem powiedzieć „potyczki”.

Pomimo zgryźliwości epickiej bitwy między czerwonym rycerzem a czarnym rycerzem, na trybunach wokół areny zgromadził się duży tłum na to wydarzenie. Kiedy wiwatowaliśmy i wygwizdywaliśmy naszych rycerzy, tak naprawdę nie obserwowaliśmy ludzi; obserwowaliśmy konie.

Zdecydowana większość koni używanych do dzisiejszych „potyczków” to jakaś odmiana rasy pociągowej. Jest to prawdopodobnie najdokładniejsze przedstawienie epoki średniowiecza na całym jarmarku, ponieważ tak szlachetne rasy pociągowe jak Clydesdale i Shire wywodzą się z Wielkiej Brytanii. Takie rasy lub przodkowie, jak rozumiemy, te rasy, w średniowieczu musiały być duże i grubokościste, aby nosić pełnowymiarowego mężczyznę w pełnej zbroi. Spokojna postawa, która jest standardem dla takich ras, była prawdopodobnie pomocna w walce i zawodach, a wspaniałe upierzenie na nogach było prawdopodobnie korzystne dla dodatkowej ochrony. Takie rasy są określane jako „rasy zimnokrwiste” ze względu na to stabilne, spokojne usposobienie. Jest to w przeciwieństwie do „ras gorącokrwistych”, takich jak zwykle silne arabskie i pełnej krwi angielskiej.

Jeśli znasz konie sportowe, możesz się zastanawiać, skąd wzięło się określenie „ciepła krew”. Termin ten faktycznie rozwinął się, gdy hodowcy koni zaczęli krzyżować „gorącą krew”, zwykle pełnej krwi, z koniem pociągowym „zimnej krwi”, aby wyprodukować zwierzę o mocnej strukturze kości i nieco stonowanym usposobieniu, przy jednoczesnym zachowaniu wytrzymałości, jaka jest gorąca. krwi są znane.

Z weterynaryjnego punktu widzenia niektórzy z moich pacjentów z końmi pociągowymi są moimi ulubionymi. Jestem pod wrażeniem ich piękna, wielkości i cierpliwości; naprawdę zasłużyli sobie na nieoficjalny tytuł „łagodnych gigantów”. Z kopytami wielkości talerzy, jestem wdzięczny, że większość ras pociągowych ma dość zdrowe stopy. Istnieje jednak dobrze scharakteryzowany problem zdrowotny koni pociągowych, a jest to coś, co nazywa się miopatią spichrzania polisacharydów u koni (EPSM).

EPSM to choroba metaboliczna charakteryzująca się rabdomiolizą, czyli rozpadem tkanki mięśniowej. Stan genetyczny, EPSM powoduje gromadzenie się niezmetabolizowanych węglowodanów w postaci glikogenu w mięśniach. Nadmiar glikogenu w mięśniach staje się toksyczny i powoduje uszkodzenie komórek mięśniowych. Dodatkowo, ponieważ glikogenu nie można rozłożyć na mniejsze, użyteczne dla komórek porcje węglowodanów, mięśnie zaczynają się rozpadać i nie są w stanie sprawnie funkcjonować.

Kliniczne objawy tej choroby są zwykle zauważane, gdy koń zaczyna trenować pod siodłem. Zaatakowany koń może mieć „ataki” raz lub dwa razy w roku lub tak często, jak za każdym razem, gdy koń jest ćwiczony; istnieje szereg dotkliwości widzianych od osoby do osoby.

Łagodne objawy kliniczne mogą obejmować postawę „koczowatą” i małe pęcznienie mięśniowe.. Inni mogą odczuwać objawy tak poważne, że prowadzą do leżenia (nadmiernego leżenia) z powodu bólu i osłabienia mięśni. Gdy komórki mięśniowe rozpadają się, uwalniają składnik komórkowy zwany mioglobiną. Mioglobina, chociaż wymagana dla komórek mięśniowych, staje się toksyczna dla organizmu, głównie nerek, jeśli zostanie uwolniona do krwiobiegu. Z tego powodu konie poważnie dotknięte chorobą mogą umrzeć z powodu niewydolności nerek.

Ponieważ jest to choroba genetyczna, nie ma lekarstwa, tylko leczenie. Po zdiagnozowaniu, ścisłe ograniczenie węglowodanów w diecie wraz z określonym reżimem ćwiczeń to najlepsze sposoby radzenia sobie z tym schorzeniem. Konie z EPSM powinny być trzymane na pastwisku, a nie w stajniach i powoli wprowadzane do pracy pod ścisłą obserwacją.

Ten stan można również zaobserwować w rasach typu Quarter Horse; każda rasa z silnym umięśnieniem w genach może być zagrożona. Jednak rasy pociągowe wydają się najbardziej dotknięte.

Nigdy nie miałem pacjenta z EPSM. I na szczęście ten stan jest cechą recesywną, a świadome wybory hodowlane mogą pomóc temu zapobiec w przyszłości.

dr. ann o’brien