Podstawy Zatrucia Przeciw Zamarzaniu Zwierząt Domowych - Objawy Zatrucia Płynem Niezamarzającym

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Zimowanie jest w pełnym rozkwicie tutaj w Kolorado i właśnie wtedy najbardziej martwię się, że zwierzęta dostaną się do środka przeciw zamarzaniu. Podczas gdy pojazd potrzebuje środka przeciw zamarzaniu bez względu na temperaturę zewnętrzną, większość ludzi ma tendencję do wymiany środka przeciw zamarzaniu, zanim nastanie zimna pogoda, szczególnie w częściach kraju, które mogą doświadczać ekstremalnych warunków zimowych. Pomyślałem, że skorzystam z okazji, aby omówić podstawowe zasady zatrucia przeciw zamarzaniu (glikolem etylenowym) u zwierząt domowych.

Zimowanie jest w pełnym rozkwicie tutaj w Kolorado i właśnie wtedy najbardziej martwię się, że zwierzęta dostaną się do środka przeciw zamarzaniu. Podczas gdy pojazd potrzebuje środka przeciw zamarzaniu bez względu na temperaturę zewnętrzną, większość ludzi ma tendencję do wymiany środka przeciw zamarzaniu, zanim nadejdzie zimna pogoda, szczególnie w częściach kraju, które mogą doświadczać ekstremalnych warunków zimowych. Pomyślałem, że skorzystam z okazji, aby omówić podstawowe zasady zatrucia przeciw zamarzaniu (glikolem etylenowym) u zwierząt domowych.

Glikol etylenowy (EG) to bezbarwny, prawie bezwonny (w każdym razie dla ludzi) alkohol o słodkim smaku, który znajduje się w większości rodzajów środków przeciw zamarzaniu. Po spożyciu szybko wchłania się z przewodu pokarmowego. Objawy kliniczne mogą pojawić się w ciągu godziny po spożyciu ze względu na zdolność substancji chemicznej do przemieszczania się z krwiobiegu do płynu mózgowo-rdzeniowego, który obmywa mózg. Szczytowe stężenia we krwi są często mierzone w ciągu sześciu godzin od spożycia. Glikol etylenowy jest metabolizowany przez wątrobę, tworząc glikoaldehyd, kwas glikolowy i kwas glioksalowy, których obecność powoduje, że organizm staje się bardziej kwaśny niż normalnie. Kwas glioksalowy łączy się następnie z innymi substancjami, tworząc kryształy szczawianu wapnia, które poważnie uszkadzają nerki podczas przechodzenia z krwi do moczu.

Minimalna śmiertelna dawka glikolu etylenowego u psów wynosi 2-3 ml/lb i tylko 0,68 ml/lb u kotów. Mówiąc prościej, pełna łyżeczka wystarczy zabić kota.

Toksyczność glikolu etylenowego dzieli się na trzy etapy:

• Etap 1 - Oznaki ośrodkowego układu nerwowego (30 min - 12 godz.)
• Etap 2 - Objawy serca i płuc (12-24 godz.)
• Etap 3 - Objawy nerek (24-72 godz.)

Objawy mogą obejmować depresję, wymioty, utratę apetytu, niestabilność podczas chodzenia, niską temperaturę ciała, ból brzucha, zwiększone pragnienie i oddawanie moczu oraz wysokie tętno. Później w przebiegu choroby u zwierząt mogą wystąpić owrzodzenia jamy ustnej i napady padaczkowe oraz mogą wytwarzać mało moczu lub wcale.

Wyniki laboratoryjne (praca krwi i analiza moczu) u zwierząt, które połykały płyn niezamarzający, są zgodne z ostrą niewydolnością nerek (np. zwiększenie stężenia azotu mocznikowego i kreatyniny we krwi oraz niski ciężar właściwy moczu), o ile minęło wystarczająco dużo czasu, aby doszło do uszkodzenia nerek. Bardzo duża luka anionowa (więcej jonów ujemnych we krwi niż normalnie), kwaśna krew, niski poziom wapnia we krwi, wysoki poziom cukru i fosforu we krwi oraz obecność kryształków szczawianu wapnia w moczu sugerują zatrucie glikolem etylenowym, ale ostateczną diagnozę u żywego zwierzęcia zwykle stawia się za pomocą testu laboratoryjnego, który wyszukuje obecność toksyny w próbce krwi.

Niestety testy na glikol etylenowy mogą być fałszywie ujemne u kotów z powodu niewielkiej ilości toksyn, które mogą być zaangażowane lub późno w przebiegu choroby, gdy w organizmie pozostaje niewiele niezmetabolizowanego glikolu etylenowego. Fałszywie pozytywne są również możliwe, gdy zwierzęta otrzymały węgiel aktywowany lub dietę lub leki zawierające glikol propylenowy. W skomplikowanych przypadkach pomocne mogą być badania EG przeprowadzane w szpitalach dla ludzi. Lampa do drewna może być również używana do wykrywania barwnika fluorescencyjnego, który jest dodawany do wielu rodzajów środków przeciw zamarzaniu. Może być widoczny w jamie ustnej, w wymiotowanym materiale lub w moczu, ale dopiero wkrótce po spożyciu (sześć godzin w przypadku moczu). Fałszywe wyniki i negatywy są również możliwe podczas używania lampy drewnianej, więc diagnoza nie powinna opierać się tylko na obecności lub braku fluorescencji.

Jutro: leczenie i zapobieganie zatruciom przeciw zamarzaniu u zwierząt domowych

Dr Jennifer Coates