Spisu treści:

Błonnik To Nie Zawsze Tylko Wypełniacz – Zalety Błonnika W Diecie
Błonnik To Nie Zawsze Tylko Wypełniacz – Zalety Błonnika W Diecie

Wideo: Błonnik To Nie Zawsze Tylko Wypełniacz – Zalety Błonnika W Diecie

Wideo: Błonnik To Nie Zawsze Tylko Wypełniacz – Zalety Błonnika W Diecie
Wideo: Jaka dieta jest skuteczna? | Iwona Wierzbicka | Porady dietetyka klinicznego 2024, Listopad
Anonim

Błonnik jest ważną częścią diety psa, ale nie cieszy się uznaniem, na jakie zasługuje. Słowo „błonnik” zazwyczaj odnosi się do „częściowo strawnych lub niestrawnych węglowodanów”. „Niestrawność” ma negatywne konotacje, ale w rzeczywistości dieta psa nie powinna być w 100% strawna.

Włókno ma trzy główne zalety:

  1. Zwiększa ilość jedzenia, które pies może zjeść, nie dodając zbyt wiele kalorii. Może to pomóc psu stracić lub utrzymać wagę bez odczuwania głodu.
  2. Dodaje masy kału. Dopóki nie dochodzi do skrajności, błonnik wspomaga normalne wypróżnianie i może zapobiegać zaklinowaniu gruczołów odbytu.
  3. Dostarcza składniki odżywcze bakteriom bytującym w jelicie grubym.

Chcę dziś skupić się na tym trzecim temacie, ale najpierw muszę dopracować naszą definicję błonnika.

Różne rodzaje błonnika są określane jako nierozpuszczalny błonnik pokarmowy (IDF) lub rozpuszczalny błonnik pokarmowy (SDF). Przykłady IDF obejmują celulozę, hemicelulozy i ligniny. Przechodzą przez jelita w zasadzie niezmienione. Zawarte w diecie w odpowiednich ilościach dają dwie pierwsze wymienione wyżej korzyści. Wykorzystane w nadmiarze można określić mianem „wypełniaczy” – tanich składników, które nie wnoszą do diety zbyt wiele wartości odżywczych.

Cykoria, inulina, fruktooligosacharydy, pektyny i gumy roślinne są przykładami rozpuszczalnego błonnika pokarmowego. Własne enzymy trawienne i chemikalia psa nie mają dużego wpływu na SDF, ale bakterie żyjące w jego jelicie grubym mogą je rozłożyć w procesie fermentacji. Produkty końcowe fermentacji - w szczególności krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe - są bardzo ważne dla zdrowia komórek wyściełających jelito grube i mogą być nawet wchłaniane jako źródło energii.

Niestety nie ma łatwego sposobu na określenie, ile SDF zawiera karma dla psów. Z wyjątkiem niektórych diet na receptę, jedyną miarą błonnika podaną na etykiecie jest błonnik surowy (CF). Pomiary CF mogą dać wyobrażenie o tym, ile IDF jest zawarte w diecie, ale w ogóle nie oceniają SDF. Najlepsze, co konsument może zrobić, to wybrać żywność zawierającą składniki o wysokiej zawartości SDF, takie jak łuski babki płesznik, guma guar, pektyny, owies, jęczmień, cykoria, inulina, wysłodki buraczane oraz niektóre owoce i rośliny strączkowe, lub zadzwonić do producentów karmy dla zwierząt i poproś o te informacje.

Dostępne są również suplementy błonnikowe zawierające kombinację IDF i SDF. Wolę, aby moi pacjenci otrzymywali całe potrzebne im błonnik z kompletnej i zbilansowanej diety, ale w przypadkach, gdy dodatkowy błonnik jest korzystny, suplementy mogą być dobrą opcją. Porozmawiaj ze swoim weterynarzem, jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące potrzeb żywieniowych Twojego psa.

Wizerunek
Wizerunek

Dr Jennifer Coates

Źródła:

Coates J. Słownik terminów weterynaryjnych: Mowa weterynarza rozszyfrowana dla nieweterynarza. Publikacje alpejskie. 2007.

Zalecana: