Wyniki Testów Na Raka Nie Zawsze Są Rozstrzygające

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Badania diagnostyczne są niezbędne w mojej codziennej pracy onkologa weterynaryjnego. Na przykład:

Wymagam wykonania morfologii krwi (CBC) przed każdą chemioterapią.

Analizuję wyniki biopsji i biopsji cienkoigłowych w celu opracowania planów terapeutycznych.

Używam radiogramów (prześwietleń) do poszukiwania przerzutów (rozprzestrzeniania się) raka do narządów wewnętrznych.

Proszę o ultradźwięki, aby porównać rozmiar guza przed i po terapii, aby zapewnić sukces.

Każde zlecone przeze mnie badanie wymaga interpretacji. Oczekuje się, że zawsze będę dokładnie wiedział, jak to zrobić. Rzeczywistość jest taka, że zazwyczaj to robię. Ale czasami mam trudności z rozszyfrowaniem dokładnego „następnego najlepszego kroku”.

Wyniki zazwyczaj istnieją na podstawie ilościowej (tak lub nie) lub jakościowej (skala przesuwna). Większość właścicieli zakłada, że przedstawię im te pierwsze. CBC ich psa będzie albo dobre, albo złe. Aspirat wykaże raka lub łagodny wzrost. Radiogramy pokażą przerzuty lub będą wyraźne. Ultradźwięki mierzą wzrost lub kurczenie się.

Niestety, z nielicznymi wyjątkami, prawie wszystkie wyniki posiadają pewien stopień wewnętrznych cech jakościowych.

Liczba płytek krwi pacjenta w CBC może być uznana za odpowiednią do podawania chemioterapii, ale jeśli wartość liczbowa jest o 50% niższa niż tydzień wcześniej, zatrzymam się, by zapytać „dlaczego?” przed zamówieniem ich leku.

Aspiraty mogą wykazywać raka, ale nadal nie dostarczają wystarczających informacji, aby podać mi dokładną tkankę pochodzenia, uniemożliwiając konkretny plan leczenia.

Radiogramy mogą sugerować rozprzestrzenianie się raka, ale wzór może również wynikać z zapalenia płuc lub astmy, oferując trzy zupełnie różne diagnozy i prognozy.

USG może ujawnić zmianę w wyglądzie, ale nie w wielkości guza, co może prowadzić do możliwości, że rak nie jest tak dobrze kontrolowany, jak sugerują pomiary.

Niejednoznaczne wyniki są co najmniej frustrujące zarówno dla weterynarzy, jak i właścicieli. Częściej, jeśli właściciele nie są świadomi możliwości uzyskania nieokreślonego wyniku, mogą nadinterpretować niejednoznaczną diagnostykę, niewłaściwie zakładając błędny pozytywny (lub negatywny) wniosek.

Najbardziej niefortunna sytuacja ma miejsce, gdy właściciele, nieprzygotowani na możliwość uzyskania niejednoznacznych wyników, opuszczają klinikę skupioną na tym, jak wydali dużo pieniędzy na testy, które według nich nie wykazały „niczego”.

Dzięki osobistemu doświadczeniu nauczyłem się, jak ważne jest wyjaśnianie przewidywanych niepewności, zanim właściciel zobowiąże się do wykonania danego testu. Najważniejszym ostrzeżeniem, jakie mogę zaoferować właścicielowi, jest: „brak dowodów nie jest dowodem nieobecności”.

Rozważ przydatność radiogramów klatki piersiowej (prześwietlenia klatki piersiowej) w przewidywaniu przerzutów u psa z rozpoznaniem kostniakomięsaka wyrostka robaczkowego (postać pierwotnego raka kości).

Informacje oparte na dowodach, oparte na badaniach z setkami psów, mówią mi, że 1) ponad 90% psów z kostniakomięsakiem będzie miało ujemne radiogramy klatki piersiowej w momencie diagnozy, oraz 2) w ciągu 4-5 miesięcy po amputacji kończyny zawierającej guz 90% tych samych psów rozwinie w płucach guzy wykrywalne radiologicznie.

Doszliśmy do wniosku, że guzy przerzutowe były obecne, gdy wykonano pierwszy zestaw zdjęć rentgenowskich, pomimo raportu wskazującego, że skany były czyste. Najwyraźniej brak dowodów na pierwszą serię zdjęć rentgenowskich nie jest absolutnym dowodem na brak guzów u większości psów.

Aby dokonać medycznie właściwego wyboru dla swoich psów z kostniakomięsakiem, właściciele muszą być świadomi wartości prognostycznej pierwszego zestawu radiogramów i że brak początkowego rozprzestrzeniania się choroby nie wyklucza przyszłych przerzutów. Podkreśla to również znaczenie powtarzania prześwietleń w określonych punktach czasowych po operacji.

Analizy medyczne są niezbędną częścią planu leczenia moich pacjentów. Stanowią one istotną część monitorowania i zapewnienia, że zwierzęta są wystarczająco zdrowe, aby wytrzymać dalsze procedury i terapie.

Opieram się na swoim doświadczeniu i intuicji, aby wypełnić lukę, gdy wyniki są mylące lub niedokładne. Te same atrybuty pozwalają mi przewidzieć możliwość niepewnej odpowiedzi i porozmawiać o tych możliwościach z właścicielami, zanim zgłoszenia zostaną wprowadzone do karty ich pupila.

Właściciele powinni również czuć się na tyle swobodnie, aby zapytać swojego lekarza weterynarii o oczekiwane możliwe wyniki zalecanych testów, w tym wyniki pozytywne, negatywne i „pomiędzy”.

Zapewni to, że oczekiwania po obu stronach są jasne, dzięki czemu każdy z nas może przyczynić się do stworzenia optymalnego planu leczenia dla zwierzaka.

joanna intile