Diety Dla Psów Z Chorobą Wątroby Związaną Z Miedzią Copper

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Miedź nie jest składnikiem odżywczym, o którym myśli wielu właścicieli, dopóki nie zostanie powiązana z chorobą. W zdrowiu miedź odgrywa rolę w tworzeniu kości psa, tkanki łącznej, kolagenu i mieliny (osłony ochronnej nerwów). Miedź pomaga również organizmowi wchłaniać żelazo, dzięki czemu jest ważną częścią funkcji czerwonych krwinek. Działa również jako przeciwutleniacz, wchodzi w skład wielu enzymów i jest niezbędna do tworzenia melaniny, pigmentu przyciemniającego włosy i skórę.

Miedź znajduje się w mięsie, wątrobie, rybach, produktach pełnoziarnistych i roślinach strączkowych i jest zwykle dodawana jako dodatek do żywności przygotowywanej w handlu. Niedobór miedzi jest bardzo mało prawdopodobny, jeśli pies ma zbilansowaną dietę. Problemy są najczęściej związane z nadmiarem miedzi, nie na ogół z niewłaściwie opracowanej diety, ale z wrodzonymi błędami metabolizmu, które ostatecznie powodują gromadzenie się zbyt dużej ilości miedzi w wątrobie. Przy zbyt wysokich poziomach miedź powoduje stres oksydacyjny, stan zapalny, a ostatecznie bliznowacenie wątroby (marskość) i niewydolność.

Choroba wątroby związana z nieprawidłowym metabolizmem miedzi ma silny składnik genetyczny i występuje najczęściej u Bedlington Terrierów, West Highland White Terrierów, Skye Terrierów, Dalmatyńczyków, Labradorów Retrieverów i prawdopodobnie Dobermanów Pinczerów. Objawy mogą obejmować utratę apetytu, utratę masy ciała, depresję, żółtaczkę, wymioty, biegunkę, zwiększone pragnienie i oddawanie moczu, nagromadzenie płynu w jamie brzusznej oraz zmiany behawioralne. Chorobę wątroby można zwykle zdiagnozować na podstawie wyników badań krwi, ale ustalenie, że odpowiada za to miedź, wymaga wykonania biopsji wątroby, które są oceniane za pomocą specjalnych barwników

Leczenie tego typu chorób wątroby koncentruje się na zmniejszeniu ilości miedzi, która jest magazynowana w wątrobie. Czynniki chelatujące, takie jak trientyna lub D-penicylamina, wiążą się z miedzią i pomagają w jej wydalaniu z organizmu. Cynk zmienia sposób, w jaki miedź jest wchłaniana i metabolizowana oraz łagodzi jej toksyczne działanie. Suplementy cynkowe są często przepisywane w celu konserwacji po oddzieleniu psa (uwielbiam to słowo) za pomocą środków chelatujących. Uogólnione wsparcie wątroby jest również ważne i może obejmować przeciwutleniacze, takie jak witamina E i S-adenozylometionina.

Terapia dietetyczna odgrywa ważną rolę w zarządzaniu chorobą wątroby związaną z miedzią. Idealna karma ma niską zawartość miedzi, wysoką zawartość cynku, wysoką zawartość witamin z grupy B (które często mają niedobór w przypadku chorób wątroby) i zawiera odpowiednie, ale nie nadmierne ilości wysokiej jakości białka, ponieważ spożywanie zbyt dużej ilości białka może niekorzystnie wpływać na funkcjonowanie mózgu u psów z chorobą wątroby. Dieta powinna być na tyle smaczna, aby zachęcić psy do jedzenia i zawierać składniki odżywcze, tak aby zwierzęta o znikomym apetycie nie musiały przyjmować dużych ilości. Często konieczne jest podawanie wielu posiłków w ciągu dnia, aby utrzymać kondycję psa.

Dostępne są „diety na wątrobę” na receptę, które spełniają większość, jeśli nie wszystkie z tych parametrów. Inną dobrą opcją, szczególnie dla psów o słabym apetycie, są domowe diety przygotowywane według receptury opracowanej przez dietetyka weterynaryjnego znającego przypadek psa. Ważne jest również, aby unikać karmienia tych psów pokarmami bogatymi w miedź, w tym skorupiakami, wątrobą i suplementami mineralnymi, które nie zostały przepisane przez weterynarza.

Dr Jennifer Coates