Infekcja Pasożytnicza (mikrosporydioza, Encefalitozoonoza) U Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Encefalitozoonoza (mikrosporydioza) u psów

Encephalitozoon cuniculi (E. cuniculi) to pierwotniakowa infekcja pasożytnicza u psów, która rozprzestrzenia się i tworzy zmiany w płucach, sercu, nerkach i mózgu, znacząco wpływając na ich zdolność do normalnego funkcjonowania. Choroba ta jest również powszechnie nazywana mikrosporydiozą, ponieważ E. cuniculi jest pasożytem należącym do gatunku microsporidia.

Jest to stosunkowo rzadka infekcja u psów i jest lepiej znana ze swojego wpływu na populacje królików. Zakażenie mikrosporydialne wydaje się być nabywane drogą ustno-nosową (usta i nos), gdy zwierzę liże/wącha mocz zakażony zarodnikami innego zwierzęcia. Z tego powodu zwierzęta hodowane w hodowli są na nią bardziej narażone. Ponieważ jednak mikrosporydia mogą przetrwać w środowisku przez dłuższy czas, uzasadnione jest założenie, że prawie każdy pies, który wychodzi na zewnątrz, jest podatny na infekcję.

Leczenie jest eksperymentalne, przy czym terapia wspomagająca jest najbardziej dominującą metodą leczenia. W większości przypadków zakażone psy całkowicie wyzdrowieją bez leczenia, ale często są śmiertelne, gdy zostaną nabyte przez szczenięta (najczęściej podczas rozwoju w macicy lub podczas karmienia). Szczenięta mogą urodzić się martwe lub umrzeć w młodym wieku z powodu braku rozwoju.

Ponadto ta infekcja pasożytnicza jest odzwierzęca, a zatem zaraźliwa dla ludzi, szczególnie tych z obniżoną odpornością. Odkażenie środowiska jest niezbędne; 70-procentowy roztwór etanolu powinien być używany do czyszczenia każdego zainfekowanego moczu i całego obszaru mieszkalnego psa.

Objawy i typy

Infekcja noworodkowa (pojawia się około trzeciego tygodnia życia)

• Zachamowany wzrost
• Słaba sierść, mały rozmiar
• Brak prawidłowego rozwoju
• Postępy w niewydolności nerek
• Powikłania neurologiczne

Dorośli ludzie

• Nieprawidłowości w mózgu
• Agresywne zachowanie
• Napady padaczkowe
• Ślepota
• Postęp do niewydolności nerek

Przyczyny

E. cuniculi w moczu zakażonym zarodnikami, zwykle rozprzestrzenia się/nabywany przez lizanie i wąchanie

Diagnoza

Twój weterynarz przeprowadzi dokładne badanie fizyczne Twojego psa po pobraniu od Ciebie pełnej historii. Następnie musisz podać jak najwięcej podstawowych informacji na temat zdrowia Twojego psa i wszystkich objawów poprzedzających wizytę. Jeśli twój pies niedawno urodził lub masz leczone szczenięta, szczenięta mogą być bardzo małe i mają słabą, matową sierść.

Ponieważ niektóre psy wykazują nietypową agresję, twój weterynarz może również chcieć przetestować wściekliznę i nosówkę. Jeśli twój pies jest dorosły, może mieć ograniczone widzenie, całkowitą ślepotę lub sporadyczne napady padaczkowe. Twój weterynarz zleci chemiczny profil krwi, pełną morfologię krwi i analizę moczu, aby zobaczyć, które narządy zostały zainfekowane przez pasożyta. Zakaźne zarodniki można zobaczyć w moczu, który został zabarwiony, aby zarodniki były widoczne pod mikroskopem.

Leczenie

Wiele psów wyzdrowieje całkowicie samodzielnie, jeśli infekcja nie rozwinie się w ciężką chorobę nerek lub mózgu. Terapia wspomagająca może być stosowana wraz z lekiem grzybobójczym, dopóki infekcja nie ustąpi z organizmu. Jeśli twój pies ma ciężką chorobę mózgu lub nerek, może być konieczna eutanazja.

Życie i zarządzanie

Unikaj całego moczu psa chorego na tę chorobę. Jeśli to możliwe, możesz zdecydować się na trzymanie psa w klinice weterynaryjnej, dopóki jego mocz nie będzie już zakaźny. Jeśli trzymasz psa w domu, upewnij się, że trzymasz go w zamkniętym miejscu na gładkiej, łatwej do dezynfekcji powierzchni. Umożliwi to wylanie 70-procentowego roztworu etanolu na mocz psa, aby zabić zarodniki (gdyby dostał się na podłogę). W celu dokładniejszego sprzątania można użyć jednorazowych wykładzin podłogowych i koców/prześcieradeł.

Osoby z obniżoną odpornością są najbardziej narażone na zarażenie się tą chorobą od swoich zwierząt domowych, więc jeśli to w ogóle możliwe, osoby te powinny mieć kogoś, kto zajmie się ich psami, dopóki nie przestaną być zakaźne, lub podjąć wszelkie niezbędne środki ostrożności, aby chronić się podczas dbanie o swoje zwierzęta (np. maski na twarz, jednorazowe rękawiczki).