Spisu treści:
Wideo: Niski Poziom Wapnia We Krwi U Psów
2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12
Hipokalcemia u psów
Jeśli Twój pies ma niższy niż normalnie poziom wapnia we krwi, cierpi na stan znany jako hipokalcemia. Wapń odgrywa ważną rolę w ważnych funkcjach organizmu, takich jak tworzenie kości i zębów, krzepnięcie krwi, produkcja mleka, skurcze mięśni, pompowanie serca, wzrok oraz metabolizm hormonów i enzymów. Dlatego niedobór wapnia jest poważnym stanem, który wymaga natychmiastowego leczenia.
Objawy i typy
Objawy różnią się w zależności od podstawowej przyczyny i nasilenia problemu. Jednak niektóre z częstszych objawów to:
- Drganie i drżenie mięśni
- Nieskoordynowany lub sztywny chód
- Dysząc
- Twarz ociera się o przedmioty
- Wymioty
- Brak apetytu
- Gorączka
- Słabość
W łagodnych przypadkach nie można zaobserwować żadnych objawów, dopóki całkowity poziom wapnia nie spadnie znacznie poniżej normy (6,7 mg/dl).
Przyczyny
Albumina jest białkiem występującym we krwi i znaczna część wapnia pozostaje związana z albuminą wraz z wolnym wapniem we krwi. Jeśli poziom albuminy spada (hipoalbuminemia) z powodu innego problemu lub choroby, wpływa to również na całkowity poziom wapnia. Chociaż stanowi ponad 50 procent przypadków hipokalcemii, niski poziom wapnia związany z hipoalbuminemią nie jest ogólnie związany z żadnym objawem.
Hipokalcemia może być również spowodowana:
- Niewydolność nerek (ostra lub przewlekła)
- Słaba absorpcja wapnia w jelitach
- Zasadowica (stan, w którym płyny ustrojowe mają nadmiar zasad zasadowych)
- Niedoczynność przytarczyc (niedostateczne wydzielanie parathormonu skutkujące nieprawidłowo niskim poziomem wapnia we krwi)
- Niedoczynność przytarczyc wtórna do chirurgicznego usunięcia tarczycy (tyroidektomia)
- Wtórna nadczynność przytarczyc żywieniowa
- Toksyczność szczawianów (np. lilia, filodendron itp.)
- Hipomagnezemia (niski poziom magnezu we krwi)
- Ostre zapalenie trzustki (zapalenie trzustki)
- krzywica (choroba wczesnego wieku spowodowana niedoborem witaminy D i światłem słonecznym, związana z zaburzonym metabolizmem wapnia i fosforu)
- Tężyczka połogowa (kliniczny zespół neurologiczny charakteryzujący się drganiem mięśni oraz skurczami i drgawkami; związany z niedoborem wapnia [niedoczynność przytarczyc] lub niedoborem witaminy D lub zasadowicą)
- Lewatywy zawierające fosforany stosowane u pacjentów z ciężkimi zaparciami
- Toksyczność cytrynianu u pacjentów z wielokrotnymi transfuzjami krwi została przeprowadzona z powodu innego problemu zdrowotnego
Diagnoza
Zdarzają się sytuacje, w których błąd laboratoryjny odzwierciedla hipokalcemię, gdy w rzeczywistości Twój pies jest w porządku. Aby to zweryfikować, ważne jest, aby podać szczegółową historię zdrowia psa, początek i charakter objawów oraz możliwą częstość występowania, która mogła wywołać stan. Twój weterynarz przeprowadzi również dokładne badanie fizykalne, aby ocenić wszystkie układy ciała, aby ocenić ogólny stan zdrowia Twojego psa. Rutynowe testy, w tym pełna morfologia krwi, profil biochemiczny i analiza moczu, dostarczą cennych informacji na temat poziomu wapnia we krwi i informacji o możliwych przyczynach hipokalcemii u psa.
Jeśli niewydolność nerek jest przyczyną hipokalcemii, pełna morfologia krwi może wykazywać anemię u psów z przewlekłą niewydolnością nerek. Niedokrwistość może również występować u pacjentów z wtórną nadczynnością przytarczyc związaną z odżywianiem lub słabym wchłanianiem jelitowym wapnia w jelitach.
W przypadku infekcji lub stanu zapalnego (takiego jak zapalenie trzustki) liczba białych krwinek może być nienormalnie wysoka. U niektórych psów z zapaleniem trzustki stwierdza się również podwyższenie enzymów amylazy i lipazy. U psów z niskim poziomem albuminy (hipoalbuminemia) profil biochemiczny wykaże poziom albuminy i zaburzenia poziomu wapnia. Tymczasem, jeśli zasadowica jest przyczyną hipokalcemii, analiza gazometryczna wykaże nienormalnie wysoki poziom dwutlenku węgla we krwi psa.
Psy z niewydolnością nerek zatruciem etylenem, glikolem lub szczawianem mogą wykazywać nienormalnie wysoki poziom azotu mocznikowego we krwi (BUN) i kreatyniny. Zaburzenia fosforu są również powszechne w stanach prowadzących do niskiego poziomu wapnia, a u pacjentów z problemami z nerkami, toksycznością glikolu etylenowego, toksycznością szczawianów i niedoczynnością przytarczyc, profil biochemiczny może wykazywać nienormalnie wysoki poziom fosforu. Wysoki poziom fosforu i hipokalcemia mogą również występować we krwi, jeśli lewatywy zawierające fosfor są stosowane u pacjentów wymagających lewatywy; na przykład w zaparciach. Analiza moczu może ujawnić nieprawidłowo niskie stężenie moczu i obecność glukozy u pacjentów z problemami z nerkami lub zatruciem etylenem lub szczawianami.
Aby ustalić, czy niski poziom wapnia jest odpowiedzialny za obecne objawy, lekarz weterynarii może zlecić dalsze badania w celu określenia stężenia zjonizowanych frakcji wapnia, który jest aktywną formą wapnia we krwi. W przypadku toksyczności glikolu etylenowego, test glikolu etylenowego zostanie wykonany w celu potwierdzenia toksyczności. Twój weterynarz pobierze próbkę krwi z żyły twojego psa i wyśle ją do laboratorium, aby określić poziom glikolu etylenowego we krwi. Normalnie poziom glikolu etylenowego we krwi powinien wynosić zero. W przypadku podejrzenia niedoczynności przytarczyc zostaną przeprowadzone bardziej szczegółowe badania w celu oceny funkcji przytarczyc.
Radiografia brzucha może ujawnić mniejsze niż normalne nerki u psów z przewlekłą niewydolnością nerek i duże nerki u zwierząt z toksycznością glikolu etylenowego, toksycznością szczawianów lub ostrą niewydolnością nerek. W międzyczasie psy z wtórną niedoczynnością przytarczyc związaną z odżywianiem mogą wykazywać niską gęstość kości na zdjęciach rentgenowskich kości.
Leczenie
Ogólnie hipokalcemia jest korygowana poprzez terapię suplementacyjną wapniem pod ścisłym nadzorem, aby zapobiec skutkom ubocznym związanym z przeciążeniem wapniem. Twój weterynarz będzie również monitorował dane elektrokardiogramu (EKG), ponieważ wapń ma bezpośredni wpływ na serce, a znaczące zmiany poziomu wapnia prowadzą do nieprawidłowych wyników EKG.
Po dożylnej terapii wapniem lekarz weterynarii może chcieć kontynuować suplementację wapnia przez dłuższy czas, aby zapobiec nawrotom. Ponadto ciężkie przypadki hipokalcemii mogą wymagać dłuższego pobytu w szpitalu.
Życie i zarządzanie
W przypadkach przejściowej hipokalcemii, początkowa terapia wapniem zazwyczaj rozwiąże problem. Jeśli jednak hipokalcemia była spowodowana poważnym problemem zdrowotnym, będzie musiała być dalej leczona, aby zapobiec przyszłym epizodom. Hipokalcemia spowodowana odżywianiem i porodem (aktem porodu) może również wymagać dalszych działań.
Jeśli na przykład hipokalcemia Twojego psa jest związana z odżywianiem, Twój weterynarz udzieli nowych zaleceń żywieniowych. Natomiast suki, które niedawno urodziły, mogą zostać oddzielone od swoich szczeniąt. W takich przypadkach szczenięta mogą być karmione ręcznie, dopóki hipokalcemia psa nie zostanie odpowiednio rozwiązana.
Zalecana:
Niski Poziom Albumin We Krwi U Psów
Kiedy poziomy albuminy w surowicy krwi psa są nienormalnie niskie, mówi się, że ma hipoalbuminemię
Niski Poziom Wapnia We Krwi U Kotów
Termin „hipokalcemia” odnosi się do nienormalnie niskich poziomów wapnia we krwi. Ten minerał odgrywa ważną rolę w ważnych funkcjach organizmu, takich jak tworzenie kości i zębów, krzepnięcie krwi, produkcja mleka, skurcze mięśni, pompowanie serca, wzrok oraz metabolizm hormonów i enzymów
Niski Poziom Wapnia We Krwi Po Porodzie U Kotów
Niedobór wapnia we krwi, zwany również hipokalcemią, jest stosunkowo rzadkim, ale poważnym stanem zdrowia, który rozwija się w pierwszych tygodniach po porodzie
Niski Poziom Wapnia We Krwi Po Porodzie U Psów
Rzucawka to niedobór wapnia we krwi (hipokalcemia), który rozwija się w ciągu kilku tygodni po porodzie
Niski Poziom Wapnia We Krwi U Ptaków
Aby zapewnić zdrowemu ptakowi należy zapewnić mu zbilansowaną dietę. Jeśli jednak w organizmie ptaka występuje brak równowagi wapnia, witaminy D3 i fosforu, może to prowadzić do ostrej hipokalcemii (lub niskiego poziomu wapnia w surowicy krwi)