Znaczenie Inscenizacji Dla Zwierząt Z Rakiem, Część 1 - Co To Jest Inscenizacja Raka Dla Zwierząt Domowych?

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Kiedy u zwierzaka zostanie zdiagnozowany rak, stopień, w jakim organizm jest dotknięty chorobą, często nie jest od razu oczywisty. Podczas gdy właściciel może zobaczyć zmiany przypominające masę na kończynie zwierzęcia, masy o takim samym lub innym składzie komórkowym mogą potencjalnie czaić się w innym miejscu ciała.

W celach opisowych używam terminu „zmiana masowa” w odniesieniu do obrzęku tkanek. Chociaż zmiana przypominająca masę może składać się z łagodnego lub złośliwego raka, może również wystąpić jeden lub wiele innych procesów chorobowych, w tym:

• Ropień - kieszonka białych krwinek i bakterii
• Torbiel - kieszeń płynu, zwykle związana z tkanką gruczołową, taką jak torbiel łojowa (zawierająca olej)
• Pokrzywka – „pokrzywka”, taka jak reakcja nadwrażliwości („alergiczna”) spowodowana ukąszeniem lub użądleniem owada, szczepieniem lub inną przyczyną
• Reakcja na ciało obce - każdy obcy materiał, który dostanie się do ciała, taki jak drzazga, wyczyniec (wyczynek itp.), implant medyczny lub inny, może wywołać reakcję, w której organizm próbuje odgrodzić się od szkodliwego materiału, aby chronić normalne tkanki przed szkodzić i potencjalnie wypchnąć obcy materiał z ciała.
• Inny

Kiedy pojawia się troska o raka, my, weterynarze, musimy przyjąć podejście obejmujące całe ciało podczas ustalania diagnozy naszych pacjentów i tworzenia planu leczenia. Proces ten nazywa się etapowaniem i składa się z wielu elementów, które omówię w tym wieloczęściowym artykule.

W Cardiff w procesie diagnozowania i leczenia raka był on wielokrotnie poddawany inscenizacji i nadal będzie to robić w naszych próbach utrzymania remisji chłoniaka T-komórkowego.

Oto niektóre z technik stosowanych podczas wystawiania zwierzaka na raka.

Aspirat cienkoigłowy do cytologii

Kiedy początkowe podejrzenie raka pojawia się na podstawie wykrycia przez właściciela lub weterynarza zmiany typu masy, jednym z najczęstszych pierwszych kroków jest pobranie próbki tkanki w procesie zwanym aspiracją cienkoigłową (FNA) do cytologii (mikroskopowa ocena komórek).

Wykonanie FNA jest zwykle minimalnie inwazyjne i często nie wymaga przygotowań poza techniką aseptyczną (oczyszczenie miejsca, nowa igła/strzykawka itp.) i ewentualnie pewnego stopnia złagodzenia bólu (znieczulenie miejscowe) lub sedacji.

FNA polega na wprowadzeniu igły do zmiany przypominającej masę i odciągnięciu tłoka strzykawki, aby wytworzyć ssanie, które zasysa (wysysa) niewielką objętość komórek, które następnie umieszcza się na szklanym szkiełku do cytologii.

Chociaż wielu lekarzy weterynarii jest w stanie wykonać cytologię we własnym zakresie, poparte wstępnymi wynikami cytologii oficjalną interpretacją patologa weterynaryjnego posiadającego certyfikat zarządu w laboratorium diagnostycznym (Idexx, Antech itp.) lub na uniwersytecie, którego zadaniem jest zalecam dokonywanie kluczowych diagnoz na podstawie zmian komórkowych, które mogą być bardzo subtelne lub całkiem oczywiste. W końcu diagnoza może odmienić życie zarówno zwierzaka, jak i jego właściciela, a pewność, że uzyskano prawidłową interpretację, zapewni podjęcie odpowiednich kroków w dalszej diagnostyce i przepisaniu leczenia.

FNA i cytologia zazwyczaj dostarczają informacji, które prowadzą do ważnych wstępnych wniosków na temat charakteru konkretnej dolegliwości zwierzęcia.

Czasami wystarczającą diagnozę można uzyskać za pomocą FNA i cytologii. Innym razem wyniki są bardziej niejasne i wskazują, że potrzebne są dalsze badania, takie jak biopsja, aby uzyskać diagnozę o większej pewności.

Biopsja

Chociaż koncepcja pobrania tkanki do oceny mikroskopowej jest podobna, różnice między wykonaniem biopsji a FNA są znaczne. Podczas gdy FNA jest minimalnie inwazyjna, biopsja jest bardziej inwazyjna, ponieważ wymaga większego stopnia złagodzenia bólu i unieruchomienia, jak znieczulenie iniekcyjne lub wziewne.

FNA obejmuje igłę i strzykawkę do aspiracji komórek, podczas gdy biopsja wymaga użycia narzędzia chirurgicznego, takiego jak ostrze skalpela lub narzędzie do biopsji (igła, narzędzie rdzeniowe itp.), aby naciąć zmiany przypominające masę. FNA pozwala tylko na pobranie próbki niewielkiej reprezentatywnej populacji komórek, podczas gdy biopsja obejmuje pobranie wycinka tkanki. Zasadniczo biopsja jest jak wzięcie dużej gałki lodów, podczas gdy FNA jest bardziej zbliżona do małej łyżki.

Jednym z kluczowych miejsc, w których biopsja i FNA różnią się, jest możliwość postawienia dokładnej diagnozy. Biopsja pozwala patologowi zobaczyć różne warstwy tkanki. W tych warstwach zawarta jest informacja o obecności zarówno prawidłowych, jak i nieprawidłowych komórek.

Wizualizacja, w jaki sposób normalne i nieprawidłowe tkanki pojawiają się w opozycji do siebie, pomaga stworzyć większe prawdopodobieństwo, że prawdziwa natura obecnego procesu chorobowego zostanie najlepiej zrozumiana.

Podczas wykonywania biopsji usuwany jest fragment tkanki lub cała masa.

Biopsja nacinająca lub rdzeniowa polega na tym, że wycinek tkanki uzyskuje się poprzez nacięcie masy.

Biopsja wycinająca to zabieg polegający na usunięciu całej masy z ciała.

Niektóre rodzaje raka można wyleczyć lub przynajmniej doprowadzić pacjenta do remisji (gdzie nie można określić innych klinicznych objawów choroby) poprzez biopsję wycinającą.

Dla Cardiff biopsja wycinająca była sposobem na usunięcie objawów klinicznych i wprowadzenie go w remisję (patrz Chirurgiczne leczenie psiego chłoniaka T-Cell u psa).

Jestem zwolenniczką chirurgii jako najlepszego rodzaju leczenia raka Cardiff, jednak usunięcie zmian przypominających masę nie jest możliwe, odpowiednie ani przystępne cenowo dla wszystkich zwierząt.

W przypadku Cardiff otrzymuje on również trwającą chemioterapię w celu zabicia komórek rakowych, które mogą tworzyć nowe guzy (patrz Po remisji raka, Stosowanie chemioterapii w celu zapobiegania nawrotom).

Wkrótce poszukaj moich następnych artykułów, w których zajmę się badaniami krwi i moczu, zdjęciami rentgenowskimi (prześwietleniami), USG, rezonansem magnetycznym, tomografią komputerową i innymi metodami określania stopnia zaawansowania raka u naszych zwierząt.