Znaczenie Inscenizacji Dla Zwierząt Z Rakiem, Część 4 - Obrazowanie Diagnostyczne Dla Zwierząt Z Rakiem

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

W tej wieloczęściowej serii zajmuję się tematem określania stopnia zaawansowania pacjentów z rakiem i dlaczego jest to ważne w procesie określania, czy nasze towarzyszące psy i koty mają wykrywalnego raka lub czy są w remisji.

Proces zaawansowania to taki, w którym muszę na bieżąco uczestniczyć z moim psem Cardiffem, więc doskonale zdaję sobie sprawę z czasami frustrującego procesu zwiększonej troski o nawrót raka w związku z nieprawidłowościami wykrytymi w jego diagnostyce. Ale jeśli dr Avenelle Turner (onkolog Cardiff w Veterinary Cancer Group) i ja nie pozostalibyśmy na szczycie wszystkich aspektów jego wewnętrznych działań, moglibyśmy przeoczyć drobne nieprawidłowości, które łącznie mogą stworzyć większy obraz troski o zdrowie całego jego ciała.

Niestety etapowanie nie obejmuje tylko jednego prostego testu diagnostycznego. Zamiast tego stosuje się wiele rodzajów testów, aby stworzyć pełny obraz zdrowia zwierzęcia. Część 1 obejmowała podstawowe koncepcje oceny stopnia zaawansowania, część 2 zajmowała się diagnostyką krwi, część 3 dotyczyła kupy i siusiu, a teraz w części 4 rzucę światło na obrazowanie diagnostyczne.

Radiogramy: wykorzystanie martwej natury do zaglądania do środka

Radiogramy, znane również jako prześwietlenia rentgenowskie, są rutynowym i stosunkowo prostym sposobem zaglądania do wnętrza ciała naszych zwierząt w celu określenia stanu normalnych tkanek lub obecności nieprawidłowości.

Radiogramy tworzą statyczny (nieruchomy) obraz, który pozwala weterynarzom uzyskać podstawowy obraz oparty na układach i strukturach narządów, które wyglądają na białe, czarne lub w różnych odcieniach szarości.

Do czasu pojawienia się radiografii cyfrowej używano wyłącznie filmu. Na szczęście radiografia cyfrowa jest szeroko wykorzystywana przez weterynarzy, ponieważ ma wiele zalet w porównaniu z kliszami, w tym lepszą jakość obrazowania i mniejszą ekspozycję pacjentów i pracowników na promieniowanie rentgenowskie.

Bardzo gęste struktury, takie jak kości i metal, na zdjęciu rentgenowskim wyglądają na białe, ponieważ wszystkie wiązki promieniowania rentgenowskiego są blokowane przez wysoką gęstość i nie przedostają się do płytki obrazowej ani kawałka kliszy. Powietrze można zobaczyć w narządach, takich jak płuca, tchawica (tchawica), żołądek, jelita i inne narządy, które wydają się czarne, ponieważ powietrze nie ma gęstości, która blokowałaby promienie rentgenowskie. Mięśnie, tłuszcz, skóra i narządy stałe, takie jak śledziona, wątroba i inne struktury, mają różne odcienie szarości.

Potrzebne są co najmniej dwa zdjęcia rentgenowskie, aby stworzyć trójwymiarowy obraz w umyśle lekarza, który przegląda obrazy, tak aby można było najlepiej zrozumieć, co naprawdę dzieje się w ciele. Ciało lub kończyna zwierzęcia będą oglądane z prawej lub lewej strony w projekcji bocznej („Lat”) i od dołu do góry w projekcji brzuszno-grzbietowej („VD”) (lub odwrotnie w projekcji grzbietowo-brzusznej („DV”) występ).

Do wykonania radiogramów zwykle nie jest wymagana sedacja ani znieczulenie, ale psy i koty, które nie nadają się do ułożenia ze względów behawioralnych lub zdrowotnych, mogą wymagać sedacji lub znieczulenia, aby uzyskać odpowiednie radiogramy.

Cardiff ma teraz zdjęcia rentgenowskie klatki piersiowej i brzucha co 3 do 4 miesięcy, aby szukać dowodów innych procesów chorobowych lub obecności chłoniaka w innych tkankach, w tym w węzłach chłonnych znajdujących się w jego jamie klatki piersiowej, które przebiegają wzdłuż przełyku („ przewód pokarmowy”) i naczynia krwionośne.

Radiogramy są świetne, aby uzyskać linię odniesienia normalnych i nieprawidłowych, ale nie zawsze dostarczają bardziej szczegółowych informacji na temat konkretnego układu narządowego. Na przykład za każdym razem, gdy Cardiff miał guza jelita cienkiego, który powodował zmniejszenie średnicy jelita i uniemożliwiał prawidłowe przemieszczanie się pokarmu i płynów, radiogramy jego brzucha nie wykazały obecności guzów. Zostały odkryte za pomocą ultrasonografii, która była ważniejszym testem diagnostycznym w określaniu, czy Cardiff nadal jest w remisji, czy też ma nawrót chłoniaka jelitowego z limfocytów T.

USG: Oglądanie ciała wewnętrznego w ruchu

Podczas gdy radiogramy tworzą statyczny obraz, ultradźwięki wytwarzają ruchomy obraz narządów wewnętrznych Twojego zwierzaka w czasie rzeczywistym.

Narządy i tkanki jamy brzusznej, takie jak serce i naczynia krwionośne, są lepiej obrazowane za pomocą ultradźwięków niż struktury, takie jak kości, stawy, płuca i inne. Fale ultradźwiękowe nie penetrują powietrza ani bardzo gęstych struktur (kości, metal itp.), więc zaglądanie do klatki piersiowej pod kątem nieprawidłowości jest stosunkowo niediagnostyczne, chyba że oceniane są serce i naczynia krwionośne.

USG serca nazywane jest echokardiogramem i jest kluczowym elementem dokładnej oceny wyglądu i funkcji serca.

Adriamycyna (doksorubicyna), jeden z wielu leków stosowanych w chemioterapii, które otrzymał Cardiff, ma toksyczny wpływ na serce, dlatego wielokrotnie wykonywałem echokardiogramy w ramach trwającego procesu oceny w Cardiff w celu ograniczenia stosowania leku. Radiogramy mogą dostarczyć podstawowych informacji o sercu, takich jak jego ogólny rozmiar i czy poszczególne struktury wewnątrz i wokół niego są powiększone lub skurczone, ale echokardiogram rzuca światło na to, jak dobrze działają zastawki serca, aby zapobiec przepływowi krwi w nieprawidłowym kierunku (pod prąd).

Ogólnie rzecz biorąc, pacjenci nie muszą być poddawani sedacji ani znieczuleniu przed wykonaniem USG, ale zwierzęta wymagające zachowania behawioralnego mogą wymagać łagodnej sedacji, aby były wystarczająco nieruchome, aby były odpowiednio ustawione i przez kilka do wielu minut potrzebnych do wykonania USG. Dodatkowo, miejsce oceniane za pomocą ultradźwięków jest zwykle wycinane z włosów, a na skórę nakładany jest alkohol lub żel ultradźwiękowy w celu ułatwienia wejścia fal ultradźwiękowych do tkanek ciała, co może być denerwujące dla zwierzęcia.

Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego i tomografia komputerowa: obrazowanie obszarów o wyższej czułości

Gdy radiogramy i ultradźwięki nie tworzą pełnego obrazu wewnętrznych struktur zwierzęcia, potrzebne są inne techniki obrazowania, takie jak rezonans magnetyczny (MRI) i tomografia komputerowa (CT).

MRI jest preferowaną techniką obrazowania do badania struktur takich jak mózg, rdzeń kręgowy, nerwy i krążki międzykręgowe. Tomografia komputerowa służy przede wszystkim do poszukiwania mas zajmujących przestrzeń w strukturach tkanek miękkich, takich jak płuca lub jama nosowa, lub w jamach ciała, takich jak klatka piersiowa lub brzuch.

Według Southern California Veterinary Imaging (SCVI), „ostatnie badanie opublikowane w Journal of College of Veterinary Radiology wykazało, że skany CT są od pięciu do sześciu razy bardziej czułe niż radiografia w wykrywaniu guzków tkanek miękkich (przerzutów) w płucach”.

Zarówno MRI, jak i CT wykonują wiele obrazów w sekwencji, przesuwając się po docelowej części ciała. Obrazy podobne do plasterków można następnie obejrzeć, aby zobaczyć postęp normalnych i nieprawidłowych zmian. MRI i CT to najlepszy sposób na określenie stopnia, w jakim proces chorobowy wpływa na narząd lub układ organizmu.

W przeciwieństwie do radiogramów i USG, MRI i CT wymagają pełnego znieczulenia pacjenta, tak aby badana część ciała była całkowicie nieruchoma.

Obrazowanie jądrowe: bliższe spojrzenie na kości

Czasami konieczne jest wykonanie bardziej zaawansowanych testów w celu wykrycia obecności raka, gdy radiogramy, USG, MRI lub tomografia komputerowa po prostu nie mogą znaleźć nieprawidłowych komórek.

Obrazowanie jądrowe polega na wstrzykiwaniu do organizmu radioaktywnych izotopów, które przemieszczają się do obszarów tkanki, w których występuje zwiększona aktywność komórkowa. Jednym z najbardziej praktycznych zastosowań obrazowania jądrowego wykorzystywanego w procesie określania stopnia zaawansowania raka jest skanowanie kości.

Kiedy występuje proces chorobowy, taki jak kostniakomięsak (OSA, złośliwy rak kości), nowotwór szybko się rozrasta i uszkadza komórki kostne. SCVI informuje, że „30-50% utraty masy kostnej musi być obecne, aby zmiany były widoczne na zdjęciach rentgenowskich”, więc skanowanie kości może pomóc weterynarzom w identyfikacji obszarów budzących obawy, które mogą zasługiwać na biopsję lub amputację oraz w potwierdzeniu Diagnozę OBS przed oznakami utraty masy kostnej można nawet zobaczyć za pomocą radiogramów. Wcześniejsza identyfikacja nowotworu oznacza, że chorobę można leczyć szybciej i oszczędzić pacjentowi bólu i potencjalnych przerzutów do innych lokalizacji.

Cóż, teraz wiesz, co wchodzi w skomplikowany proces związany z inscenizacją twojego zwierzaka na raka. Ponieważ proces ten nie jest prosty, ważne jest, aby mieć pozytywną relację z weterynarzem lub onkologiem weterynarii, aby poprowadzić Cię przez serię wyborów, które można wykonać, zapewniając najbardziej odpowiedni plan leczenia raka dla Twojego zwierzaka.

Maria i dr Rachel Schochet z SCVI przeprowadzają USG jamy brzusznej.