Plaga U Kotów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Yersinia pestis w Kotach

Pasożytniczy rodzaj Yersinia pestis powoduje chorobę bakteryjną określaną jako dżuma. Ten stan występuje na całym świecie. W Stanach Zjednoczonych występuje głównie na południowym zachodzie od maja do października. Nosicielami tej choroby są szczury, wiewiórki i myszy; choroba jest zwykle przenoszona, gdy gryzoń ugryzie lub zostanie ugryziony przez kota.

Infekcja szybko wędruje do węzłów chłonnych, gdzie wytwarzane są białe krwinki. Wynikająca z tego reakcja węzłów chłonnych to szybkie namnażanie się białych krwinek, nieprawidłowe nagromadzenie płynu z obrzękiem i możliwym pęknięciem skóry. Koty zarażone dżumą doświadczają gorączki, stanu zapalnego i nadmiernego bólu z powodu chronicznego obrzęku węzłów chłonnych.

Najbardziej dotknięte są koty przebywające na zewnątrz, z przewagą samców ze względu na ich skłonność do wędrowania. Jednak podatność na zarazę nie ma granic płci ani rasy.

Chociaż jest to dość rzadkie, dżuma przenosi się na ludzi i należy zachować ostrożność, aby uniknąć pcheł i płynów ustrojowych od zwierzęcia podejrzanego o zakażenie bakterią Yersinia.

Psy mogą być również zarażone dżumą. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym, jak ta choroba wpływa na psy, odwiedź tę stronę w bibliotece zdrowia PetMD.

Objawy i typy

Istnieją trzy formy dżumy: dżuma dymienicza, dżuma płucna i dżuma posocznicowa. Objawy związane z dżumą dymieniczą u kotów obejmują bolesny obrzęk węzłów chłonnych, gorączkę, stan zapalny, depresję, wymioty, odwodnienie, biegunkę, powiększone migdałki i anoreksję. Okolice głowy i szyi ulegną znacznemu puchnięciu, a jeśli kot przeżyje, jego węzły chłonne mogą ulec ropieniu, a następnie pęknąć i odpłynąć. Inne objawy to wydzielina z oczu, owrzodzenie jamy ustnej i utrata apetytu, z widoczną utratą masy ciała. Może nastąpić śpiączka.

Normalny okres inkubacji dżumy dymieniczej wynosi od dwóch do siedmiu dni po ugryzieniu kota. W przypadku dżumy płucnej nastąpi infekcja płuc; w przypadku dżumy posocznicowej, która jest rzadka u kotów, pojawią się te same objawy, co dżuma dymienicza, wraz z ogólnoustrojową infekcją krwi.

Przyczyny

Bakteria Yersinia przenosi się na koty, gdy ugryzie je zarażona pchła lub gdy zjedzą zarażonego gryzonia. Częściej kot zaraża się po zjedzeniu gryzonia niż zarażenie się nim przez pchły.

Inną możliwą przyczyną narażenia może być środowisko zwierzęcia. Jeśli dom jest mocno zarażony pchłami lub jeśli właściciel mieszka w pobliżu siedliska dzikiej przyrody, gdzie zwierzę jest wystawione na działanie gryzoni, może to narazić zwierzę na większe ryzyko zarażenia się zarazą. Śmieci, stosy drewna i źródła pożywienia również mogą być miejscami przenoszenia tej choroby.

Diagnoza

Twój weterynarz przeprowadzi pełną ocenę diagnostyczną kota, w tym próbki krwi, posiewy płynów oraz testy nerek i wątroby, w celu ustalenia ostatecznej diagnozy tej choroby. Opuchnięty układ limfatyczny jest wyraźną wskazówką, że zakażenie jest obecne, a badania krwi pokażą między innymi poziom białych krwinek, co dodatkowo pomoże w identyfikacji obecności bakterii dżumy.

Przeprowadzone zostanie dokładne badanie fizykalne w celu sprawdzenia obrzęku szyi i głowy, wątroby i nerek oraz wykrycia oznak odwodnienia, gorączki, infekcji płuc lub czegokolwiek innego, co ostatecznie wskaże dżumę jako przyczynę choroby kota.

Leki zostaną podane w celu leczenia objawów, a jeśli dżuma zostanie potwierdzona lub podejrzewana, twój kot zostanie odizolowany do czasu ustąpienia choroby.

Będziesz musiał podać dokładną historię zdrowia swojego kota, w tym historię objawów i możliwych incydentów, które mogły wywołać ten stan.

Leczenie

Twój kot będzie wymagał hospitalizacji w celu leczenia cięższych objawów dżumy i otrzyma pełny cykl antybiotyków. Koty, które są osłabione i odwodnione, będą wymagały kroplówki dożylnej, aby wspomóc nawodnienie. Wymagane będzie również leczenie pcheł. Śmiertelność jest wysoka w przypadku kotów, które nie są leczone wcześnie i skutecznie.

Życie i zarządzanie

Konieczna jest ciągła kontrola pcheł i zarządzanie gryzoniami. Nie ma planu leczenia tej choroby w domu, a wszystkie przypadki podejrzenia infekcji należy natychmiast zgłaszać lekarzowi weterynarii. Jednak utrzymanie domu wolnego od pcheł i ograniczenie śmieci, jedzenia i stosów drewna do minimum pomoże znacznie zmniejszyć ryzyko infekcji dżumią. Dodatkowo koty powinny być wykastrowane, ponieważ pomaga to w opanowaniu ich instynktu łowieckiego.

Koty niewychodzące są mniej narażone na kontakt z bakterią Yersinia. Ale jeśli nie masz możliwości trzymania swojego zwierzaka w domu, będziesz musiał zapewnić kotu profilaktyczną ochronę przed pchłami.

Podczas podróży do obszarów, w których mogą występować bakterie dżumy, dobrze jest upewnić się, że kot jest zawsze trzymany na smyczy lub w zamkniętym pomieszczeniu, aby ograniczyć kontakt z dzikimi gryzoniami lub pchłami, które mogą przenosić tę chorobę.