Spisu treści:
2025 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2025-01-13 07:17
Kiedy nasze futrzane dzieci chorują, jesteśmy wdzięczni za postęp nauk weterynaryjnych, który ułatwił diagnozowanie i leczenie naszych zwierząt. Jednak niewielu z nas zastanawia się nad długą historią nauk weterynaryjnych lub historią weterynarzy stojących za tymi postępami.
Może Cię zaskoczyć, że praktyki opieki weterynaryjnej sięgają XVIII wieku w Europie. Koncepcje i nauki weterynarii dotarły do USA w 19ten stulecie.
Aby docenić, jak daleko zaszliśmy w nauce weterynaryjnej, powinniśmy przyjrzeć się, jak ewoluowała i rozwijała się na przestrzeni wieków.
Plaga pomaga wzbudzić zainteresowanie nauką weterynaryjną
W XVIII wieku zwierzęta były wykorzystywane głównie do jedzenia, odzieży i usług. Dr Alan Kelly, BSc, BV Sc, PhD i Gilbert S. Kahn emerytowany dziekan Szkoły Medycyny Weterynaryjnej na Uniwersytecie Pensylwanii w Filadelfii mówi, że pierwsza szkoła weterynaryjna powstała w Lyonie we Francji z powodu powtórnego wybuch księgosuszu, który jest również znany jako „plaga bydła”.
„Dżuma bydlęca zniszczyła społeczności w całej Europie i powtarzały się epidemie” – mówi dr Kelly.
Claude Bourgelat, który praktykował weterynarię w XVIII wieku i zdobywał wykształcenie poprzez praktyki, założył pierwszą formalną szkołę weterynaryjną. Zastosował to, co było wtedy znane o weterynarii, aby określić i kontrolować śmiertelną chorobę.
Dr Kelly mówi, że wkrótce potem szkoły weterynaryjne zaczęły otwierać się w Londynie, Berlinie, Danii i Szwecji.
Dzięki zawartemu śmiertelnemu księgosuszowi tworzenie nowych szkół medycyny weterynaryjnej zwolniło, mówi dr Kelly. Zinstytucjonalizowana medycyna weterynaryjna dotarła do USA dopiero 100 lat później.
Weterynaria debiutuje w USA
Małe, prywatne szkoły weterynaryjne zaczęły powstawać w USA w połowie 19ten stulecie. Jednak dopiero inna choroba, pleuropneumonia bydła, która uderzyła w amerykańskie rzeźnie, sprawiła, że Stany Zjednoczone zaczęły poważnie traktować weterynarię.
„To właśnie ta epidemia w latach 50. XIX wieku była impulsem do powstania Amerykańskiego Stowarzyszenia Lekarzy Weterynarii (AVMA)” – mówi dr Kelly.
Pierwsze publiczne szkoły weterynaryjne w USA
Pierwsza publiczna szkoła weterynaryjna w USA została założona w 1879 przez Iowa State University. Kolegium zostało otwarte w odpowiedzi na wybuch chorób u koni, spowodowany nagłym wzrostem ich populacji w USA. Dr Kelly wyjaśnia, że ponad milion koni zginęło podczas wojny secesyjnej, co doprowadziło do szybkiej hodowli koni amerykańskich i importu koni z Kanady w celu zaspokojenia wysokiego popytu.
College of Veterinary Medicine na Iowa State University istnieje do dziś. Drugą najstarszą wciąż istniejącą szkołą publiczną jest Szkoła Medycyny Weterynaryjnej na Uniwersytecie Pensylwanii, założona w 1889 roku.
Znaczenie zdrowia zwierząt hodowlanych
Dr Dan Grooms, DVM, PhD i dr Stephen G. Juelsgaard dziekan medycyny weterynaryjnej na Iowa State University w Ames, Iowa, mówią, że szkoły weterynaryjne zostały założone w USA głównie po to, aby pomóc kontrolować i zwalczać choroby dotykające zwierzęta rolnicze, co czasami wpływało również na zdrowie ludzkie.
„Nasza siła służy zwierzętom rolniczym od ponad 100 lat” – mówi dr Grooms. „Ta tradycja trwa do dziś. Większość chorób zakaźnych ma swoje źródło w zwierzętach, a weterynarze zawsze przodowali w odkrywaniu chorób, które stanowią zagrożenie dla naszego zdrowia publicznego, a także dla naszych zwierząt domowych i inwentarza”, mówi dr Grooms.
Dr Kelly mówi, że choroby zwierząt, takie jak księgosusz, mogą prowadzić do chorób i głodu.
Przytacza fakt, że księgosusz pojawił się ponownie w 1889 roku, kiedy włoscy koloniści rozpoczęli plan inwazji na Etiopię. „Przywieźli bydło do Indii w ramach swoich zapasów, a księgosusz przetoczył się i zabił 90 procent bydła i 50 procent innych dzikich zwierząt” – mówi dr Kelly.
W rezultacie 30 procent populacji Etiopii zmarło z głodu. „To pokazuje, jak ważne jest kontrolowanie chorób zwierząt, nawet dzisiaj”, mówi dr Kelly.
Wczesne odkrycia weterynaryjne w rolnictwie
Zarówno szkoły weterynaryjne Iowa State University, jak i University of Pennsylvania mają długą historię w pomaganiu w identyfikowaniu i kontrolowaniu chorób zwierzęcych, które zarażają i dotykają ludzi. Obie szkoły badały gruźlicę bydła, która w szczytowym okresie na początku lat 20ten wieku, zabijał do 24 000 ludzi rocznie przez skażony nabiał.
Stan Iowa stworzył surowicę na cholerę świń w 1913 roku, która pomogła kontrolować chorobę, która zabiła jedną czwartą populacji świń w tym stanie.
W 1924 dr Evan Stubbs zdiagnozował ptasią grypę na Uniwersytecie Pensylwanii. Ta praca trwa do dziś na Iowa State University, gdzie ich pracownicy pracowali z urzędnikami federalnymi i stanowymi podczas wybuchu ptasiej grypy w 2015 roku.
„Weterynarze są częścią zespołu, który nazywamy „jednym zdrowiem” – mówi dr Grooms. „Jeśli mamy zdrowe zwierzęta, mamy zdrowych ludzi i zdrowe środowisko”.
Weterynaria i opieka nad zwierzętami towarzyszącymi
Na początku lat 20ten wieku - szczególnie w latach 20. i 30. XX wieku, kiedy samochody przejęły rolę koni, kiedyś robiły to konie - weterynaria zaczęła się rozszerzać z hodowli bydła na zwierzęta małe i towarzyszące.
Dr Kelly mówi, że już w 1884 istniały kliniki dla małych zwierząt, ale zwierzęta towarzyszące nadal nie były ważne. W latach pięćdziesiątych dr Kelly mówi, że weterynaria zaczęła koncentrować się na zwierzętach towarzyszących i ich opiece.
Dr George W. Beran, absolwent Iowa State University, opracował pierwszą szczepionkę przeciwko wściekliźnie dla psów w 1954 roku. Wścieklizna jest śmiertelna zarówno dla ludzi, jak i zwierząt, ale jest obecnie w dużej mierze kontrolowana w USA dzięki powszechnemu stosowaniu szczepionek.
W latach pięćdziesiątych dr Robert Marshak, DVM, który ukończył Cornell University College of Veterinary Medicine, zaczął badać, w jaki sposób powstała praktyka specjalistyczna w medycynie człowieka. „Rozpoczął specjalizację weterynaryjną wzorowaną na medycynie człowieka” – mówi dr Kelly. „Przywiózł to z powrotem do szkoły weterynaryjnej w Penn, a to naprawdę doprowadziło do rozpowszechnienia specjalistycznej opieki nad zwierzętami towarzyszącymi w tym kraju”.
Dr Grooms mówi, że wszystkie badania - od początków medycyny weterynaryjnej po badania i leczenie, które trwają do dziś - były ważne dla rozwoju opieki weterynaryjnej i sprzętu używanego przez weterynarzy.
Chociaż technologia się zmieniła, dr Grooms zauważa, że dziś obowiązują te same podstawowe zasady i metody, co ponad 100 lat temu. „Nasi weterynarze używają dziś tych samych narzędzi dochodzeniowych, co wtedy; sposób, w jaki rozwiązują problemy, jest bardzo podobny” – mówi dr Grooms.