Pomorskie Rasy Psów Hipoalergiczne, Zdrowie I Długość życia

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Szpic miniaturowy to najmniejszy pies w rodzinie szpiców. Pies do towarzystwa, znany nie tylko ze swoich kompaktowych rozmiarów, ale także z grubej, zaokrąglonej sierści. Pomorscy właściciele również kochają swoje „Poms” za odważne i żywiołowe osobowości.

Charakterystyka fizyczna

Pies rasy pomorskiej ma lisią i czujną minę. Mała rasa o kwadratowych proporcjach, charakterystyczny puszysty wygląd Pomorza pochodzi z grubego, miękkiego podszerstka i szorstkiej, długiej zewnętrznej sierści, która odstaje od ciała i jest zwykle odmianą czerwieni, pomarańczy, kremu, czerni i sobola; podnoszona głowa i gruba kryza dodatkowo wzmacniają fizyczny wygląd Pomorza. Ma również zakręcony ogon, małe uszy oraz swobodny i swobodny chód z dobrym zasięgiem i napędem.

Osobowość i temperament

Zapracowany, odważny i pełen życia Pomorzanin wykorzystuje każdy dzień w pełni. Jest zabawny, dociekliwy, pewny siebie (czasem zbyt pewny siebie), uważny i zawsze w nastroju na przygodę lub grę. Rasa jest na ogół nieśmiała w stosunku do obcych, a niektóre Pomorzanki mogą dużo szczekać lub być nieprzyjazne w stosunku do innych psów.

Opieka

Mały, ale aktywny pomorski pies wymaga codziennej stymulacji fizycznej – krótkich spacerów lub zabaw w pomieszczeniach. Jego podwójna warstwa wymaga szczotkowania dwa razy w tygodniu lub częściej w okresach linienia. Ponieważ jest bardzo zorientowany na rodzinę i mały, nie powinien być trzymany na zewnątrz.

Zdrowie

Rasa pomorska żyje od około 12 do 16 lat. Ma tendencję do cierpienia na drobne schorzenia, takie jak otwarte ciemiączko, zwichnięcie barku, hipoglikemia, postępujący zanik siatkówki (PRA) i entropia lub poważne problemy, takie jak zwichnięcie rzepki. Zapadnięcie tchawicy i przetrwały przewód tętniczy (PDA) są czasami obserwowane u Pomorzan. Aby zidentyfikować niektóre z tych problemów, weterynarz może przeprowadzić badania serca, kolan i oczu tej rasy psów.

Historia i tło

Szpice wywodziły się z rodziny psów szpiców, prastarej grupy z Arktyki i przodków psa zaprzęgowego. Rasa bierze swoją nazwę od nieistniejącego już regionu Pomorza (dzisiejsze Niemcy i Polska) nie dlatego, że tam się wywodzi, ale dlatego, że rasa została tam najprawdopodobniej rozwinięta i wyhodowana do rozmiarów.

Dopiero po wprowadzeniu psów do Anglii w połowie XIX wieku zaczęto je nazywać pomorskimi, ale te psy nie były takie, jakie znamy dzisiaj. Prawdopodobnie ważący około 30 funtów i biały kolor, najbardziej prawdopodobnym przodkiem rasy był szpic niemiecki. W większej postaci Pomorzanin pełnił funkcję pasterza.

Angielski Związek Kynologiczny uznał pomorskiego w 1870 roku. Jednak rasa zyskała na popularności dopiero, gdy królowa Wiktoria sprowadziła pomorskiego psa z Włoch. I chociaż jej psy były duże i szare, większość innych była mała i miała różne kolorowe szczepy.

Rasa pomorska była wystawiana na wystawach w Stanach Zjednoczonych w ramach American Kennel Club's Miscellaneous Class już w 1892 roku, ale dopiero w 1900 roku otrzymała regularną klasyfikację. Do tego czasu rasa była wystawiana w różnych kolorach zarówno w USA, jak i Anglii. Trend hodowli pomorskiego w mniejszym stopniu trwał nadal, a jeszcze większy nacisk kładziono na jego sierść i „puff-ball” wygląd. Dziś ten miniaturowy pies zaprzęgowy nadal przyciąga miłośników psów, a także kochające rodziny.