Rasa Psa Rasy Foxhound Angielski Hipoalergiczny, Zdrowy I Długowieczny

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Myśląc o foksie angielskim, rasa może wyczarować obrazy Jamesa Bonda lub podobnych angielskich dżentelmenów, którzy wyruszają na popołudniowe polowanie konno lub pieszo. Ci lojalni, posłuszni towarzysze są niestrudzeni i potrafią biegać na wsi nawet do sześciu godzin bez odpoczynku.

Charakterystyka fizyczna

Foxhound angielski jest wysoko ceniony za swoją mocną, ale kościstą budowę. W międzyczasie rozmiar kości skokowej i proste wymiary każdego kolanka zapewniają psu dużą wytrzymałość.

Foxhound angielski można zobaczyć w kolorze czarnym, podpalanym i białym lub w dowolnej kombinacji tych trzech kolorów. Głęboki i bogaty głos psa doskonale nadaje się do polowania. Wiele fokszów angielskich ma „zaokrąglone uszy”, tak nazwane, ponieważ 1 1/2 cala jest chirurgicznie usuwane z końca ucha.

Osobowość i temperament

Ten gorliwy zwiastun i wąchacz jest nieśmiały w stosunku do obcych, o których wiadomo, że mają napady ujadania, i nie jest uważany za typowego psa miejskiego. Jest jednak przyjazny, łagodny i tolerancyjny, dogaduje się z dziećmi, końmi, psami i innymi zwierzętami. Tradycyjny pies juczny, foxhound angielski jest doskonałym psem domowym, zwłaszcza jeśli oferuje zarówno psie, jak i ludzkie towarzystwo.

Opieka

Beztroski Foxhound wymaga dużo ruchu. Z łatwością pokonując kilka mil podczas biegu, foxhound angielski może również służyć jako towarzysz wędrówek lub towarzysz joggingu, ale pamiętaj, aby trzymać go na smyczy lub w zamkniętym miejscu, ponieważ może uciekać.

Sierść lisa angielskiego wymaga okazjonalnego szczotkowania, aby pozbyć się martwych włosów. Rasa może również przetrwać w klimacie umiarkowanym i żyć na zewnątrz, ale tylko wtedy, gdy ma dobrą ściółkę, ciepłe schronienie i towarzystwo innych Foxhoundów.

Zdrowie

Foxhound angielski, którego średnia długość życia wynosi od 10 do 13 lat, cierpi na dysplazję stawów biodrowych psów (CHD) i chorobę nerek. I chociaż nie ma skłonności do żadnych poważnych lub drobnych problemów zdrowotnych, zalecane są testy bioder dla tej rasy psów.

Historia i tło

Historia angielskiego foxhounda sięga XVI-wiecznej Wielkiej Brytanii, której zapisy są skrupulatnie prowadzone w angielskich księgach stadnych. I chociaż jego dokładne pochodzenie nie jest znane, powszechnie przyjmuje się, że psy gończe zyskały znaczną część swojej reputacji w połowie XVIII wieku dzięki polowaniu na lisy.

Zadaniem psa było wyczuwanie zapachu lisa na szlaku, prowadząc myśliwych, z których wielu była angielską szlachtą na koniach, na ich zdobycz. Podczas polowania mistrz lisów organizował i prowadził zajęcia. Potem utrzymywał hodowle i zbierał pieniądze dla klubu łowieckiego.

Wraz ze wzrostem popularności tego sportu zadbano o to, aby produkowane były wyłącznie psy najwyższej jakości. Członkowie stada często mieli identyczny kolor sierści, zwykle w czarnym siodle na opalonym ciele. Pod koniec XIX wieku w Anglii zarejestrowano 140 sfor psów gończych.

Foxhound angielski został wprowadzony do Stanów Zjednoczonych w XVIII wieku, gdzie skrzyżowano go z innymi typami psów gończych, tworząc foxhound amerykański, który jest cieńszy niż jego brytyjski odpowiednik. Jednak żaden z tych dwóch typów lisów nie jest uważany za popularnego psa wystawowego lub zwierzaka. Zamiast tego, wielu z tych, którzy wybierają foxhound angielski, robi to ze względu na jego zdolność do prowadzenia tradycyjnej grupy myśliwskiej do gry.