Owczarek Szetlandzki Rasa Psów Hipoalergicznych, Zdrowia I Długości życia

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Owczarek Szetlandzki lub Sheltie, jak go pieszczotliwie nazywa się, jest z pozoru miniaturowym Collie i chociaż ma pewne cechy genetyczne z Collie, nie jest uważany za należący do tej klasy rasy. Sheltie jest członkiem klasy robotniczej psów pasterskich i nadal przoduje w tej dziedzinie. Dzięki umiejętności uczenia się poleceń w mniej niż pięciu powtórzeniach jest uważana za jedną z najbardziej inteligentnych ras. Czujny pies stróżujący i czuły towarzysz, Sheltie jest idealną rasą dla aktywnej i młodej rodziny.

Charakterystyka fizyczna

Szetlandy są pytające, inteligentne, delikatne i ekspresyjne. Mimo że wygląda jak miniaturowa wersja Rough Collie, ma też pewne różnice. Ten zwinny owczarek ma małe ciało, które jest długie w stosunku do jego wzrostu. Jego chód jest pokryty ziemią, gładki, bez wysiłku i nadaje dobrą szybkość, zwinność i wytrzymałość niezbędną psu pasterskiemu. Jego podwójna warstwa składa się z gęstego, miękkiego, krótkiego podszerstka, który skutecznie zapewnia Sheltie wygodę zarówno w zimnym, jak i ciepłym otoczeniu, z prostą, długą, szorstką warstwą zewnętrzną, która odpycha deszcz i wilgoć. Grzywa, ogon i falbanka mają obfite włosy, a grzywa rośnie do imponujących rozmiarów zwłaszcza u samców Shelties. Kolory są różne. Dwa główne kolory to sobolowe - mieszanka ciemnego i jasnego brązu z białym - lub niebieskiego merle, z szarym, białym i czarnym. Sheltie może mieć nawet 12 cali i nawet 16 cali, ale w każdym przypadku jest uważany za małego psa.

Osobowość i temperament

Rasa ta cieszy się ludzkim towarzystwem, odpłacając życzliwością lojalnością i uczuciem. Ten pies jest nie tylko zabawny, łagodny, towarzyski i sympatyczny, ale także dobrze się zachowuje w stosunku do dzieci, chociaż czasami może podgryzać pięty podczas zabawy, jeśli nie był szkolony w inny sposób. Starsze Shelty mogą nie czuć się tak dobrze z dziećmi, jeśli nie były do nich przyzwyczajone, iw takich przypadkach pies powinien być chroniony przed aktywnymi dziećmi, aby uniknąć niezamierzonych zachowań obronnych ze strony psa. Często Sheltie jest nieśmiały i powściągliwy w stosunku do obcych, a w razie potrzeby pozwoli, aby jego głos był słyszalny. Chociaż skłonność do częstego szczekania jest uważana przez niektórych za wadę, to właśnie ta cecha czyni z Sheltie doskonałego psa stróżującego. Owczarek szetlandzki jest niesamowicie bystry, wrażliwy i zawsze chętny do pomocy. Te cechy sprawiają, że jest szybkim i posłusznym uczniem, który ma wartość dodaną w postaci poświęcenia się i ochrony swojej rodziny.

Opieka

Owczarek szetlandzki może żyć na zewnątrz w klimacie umiarkowanym, ale bardzo dobrze radzi sobie jako pies domowy. Jego gruba podwójna sierść wymaga czesania lub szczotkowania co najmniej co drugi dzień i co najmniej cotygodniowego mycia szamponem. Ten pies jest bardzo energiczny, ale regularna rutyna, która obejmuje krótki jogging, dobry długi spacer lub aktywny trening i grę, może zaspokoić jego potrzeby w zakresie ćwiczeń fizycznych i umysłowych. Jeśli nie ma codziennych ćwiczeń, Sheltie może stać się niespokojny i zdenerwowany. Bardzo ważne jest, aby ta rasa zużywała energię, aby pod koniec dnia mogła odpocząć w domu z rodziną.

Zdrowie

Sheltie żyje od 12 do 14 lat i może być podatny na drobne problemy, takie jak zwichnięcie rzepki, alergie, niedoczynność tarczycy, Legg-Perthes, dysplazja stawu biodrowego psów, hemofilia, włośnica, zaćma, anomalia oczu Collie i postępujący zanik siatkówki lub główny, taki jak zapalenie skórno-mięśniowe. Czasami ta rasa może cierpieć na epilepsję, chorobę von Willebranda, przetrwały przewód tętniczy (PDA) i głuchotę. Zalecane są badania oczu, bioder, DNA i tarczycy. Niektórzy mogą nie tolerować iwermektyny. Nie należy krzyżować jednego merle z innym merle, ponieważ homozygotyczny merle jest szkodliwy dla zdrowia i może być śmiertelny.

Historia i tło

Owczarek szetlandzki ma swoje korzenie w psach pasterskich Szkocji, które były również przodkami Border Collie i Collie. Niektóre z tych wczesnych psów typu Collie były bardzo małe, miały około 18 cali wzrostu. Mieszanka różnych ras, które wciąż są do pewnego stopnia nieznane, weszła w skład Sheltie. Niektóre z proponowanych ras to szpic, king charles spaniel i szpic pomorski, ale jak każda rasa stworzona do pracy w trudnym środowisku i która musi posiadać różne cechy, które wychwytują zarówno asertywność, jak i delikatny dotyk, owczarek szetlandzki z biegiem czasu doszła do skutku, ponieważ idealne szczenięta były dalej hodowane, aż rasa została oczyszczona. Oczywiście Scotch Collie również odegrał rolę w tworzeniu tej rasy, a piękny wygląd Sheltie wiele zawdzięcza tej krzyżówce. Szetlandy miały wiele obowiązków na Wyspach Szetlandzkich. Jako pasterz i obrońca zwierząt gospodarskich, pilnujący upraw i jako strażnik domu, ostrzegający rodzinę przed intruzami.

Sheltie zyskało pewną popularność poza Wyspami, gdy flota morska Wielkiej Brytanii zabierała ze sobą do domu szczeniaki po ćwiczeniach wojskowych na Wyspach. Te wczesne psy były znane jako psy Toonie (toon było rodzimym słowem szetlandzkim oznaczającym farmę), Lilliputian Collie i Peerie Dogs. Około 1906 roku zostały opublikowane jako Shetland Collie, ale hodowcy Collie nie pochwalili włączenia rasy, ponieważ Sheltie składało się z takiej mieszanki ras, a hodowcy szetlandzcy zamiast tego przyjęli bardziej odpowiedni przydomek Owczarek. American Kennel Club (AKC) przyjął owczarka szetlandzkiego do rejestracji w 1911 roku.

We wczesnych latach w Anglii wielu hodowców często dyskretnie krzyżowało owczarki szkockie i shelties, aby poprawić cechy swoich ras. Jednak w wyniku tej praktyki wyprodukowano ponadgabarytowe Shelty i zostało to powstrzymane. Po ogromnej popularności collie, owczarek szetlandzki stał się popularny wśród rodzin, które chciały podobnego zwierzaka o mniejszych rozmiarach.