Belgijski Pies Rasy Malinois Hipoalergiczny, Zdrowy I Długowieczny

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Belgijski Malinois to owczarek, który czasami jest mylony z owczarkiem niemieckim. Jest jednak bardziej elegancki i lżejszy. Czujny, pełen energii belgijski malinois jest popularny zarówno jako pies policyjny, jak i wojskowy.

Charakterystyka fizyczna

Belgijski malinois ma umiarkowaną wagę, kwadratowe proporcje i mocną sylwetkę. Ma imponująco lekki, łatwy i płynny chód, który pozwala mu pozostać niestrudzonym przez cały dzień. Rasa posiada również owalne kości i inteligentny wyraz. Tymczasem podszerstek jest krótki, sztywny i prosty, co jest jedną z najbardziej charakterystycznych cech rasy.

Podstawowym ubarwieniem belgijskiego malinois jest bogaty płowy do mahoniu, z czarnymi końcówkami na włosach, a także czarnymi uszami i maską.

Osobowość i temperament

Belgijska rasa Malinois ma instynkt ochronny, dzięki czemu doskonale nadaje się do pilnowania domu. Aktywny, inteligentny i czasami dominujący belgijski Malinois jest zawsze czujny i świadomy swojego otoczenia. Czasami może wykazywać oznaki agresji wobec innych zwierząt i psów i woli być świadomym nieznajomych.

Opieka

Chociaż może przetrwać na zewnątrz w różnych warunkach pogodowych, woli pozostać w pomieszczeniach z dostępem do pól lub dużych otwartych przestrzeni. Jego ulubione zajęcia to pasterstwo, zabawa i jogging, które są doskonałym źródłem ćwiczeń dla rasy. Sierść belgijskiego malinois musi być czesana od czasu do czasu, a częściej w okresach linienia.

Zdrowie

Chociaż belgijski malinois, którego średnia długość życia wynosi od 10 do 12 lat, nie jest podatny na żadne poważne problemy zdrowotne, czasami cierpi na dysplazję łokcia, łuszczycę, postępujący zanik siatkówki (PRA), naczyniakomięsak i zaćmę. Aby wcześnie zidentyfikować niektóre z tych problemów, weterynarz może zalecić regularne badania oczu, bioder i łokci psa.

Historia i tło

Belgijskie psy malinois są bardziej popularne jako psy policyjne niż jako zwierzęta domowe lub wystawowe. W rzeczywistości popyt na rasę jako psa policyjnego przewyższył owczarka niemieckiego. Historycznie wszystkie belgijskie rasy owczarków, znane zbiorowo jako Chiens de Berger Belge, były używane zarówno jako psy stróżujące, jak i pasterze. W związku z popularnością wystaw psów w XIX wieku nie było jasne, czy Belgia ma jakąkolwiek rasę wyróżniającą się narodowo, czy nie.

Podczas badań w 1891 roku profesor Reul odkrył kilka rodzimych psów, które różniły się kolorem i sierścią od Chiens de Berger Belge i nazwał je owczarkami belgijskimi. To właśnie na obszarze Malines wyhodowano odmianę krótkowłosą i zaczęto ją identyfikować jako belgijskie Malinois, nazwane tak od lokalizacji.

Chociaż belgijskie malinois były bardzo popularne w Belgii, trudniej było im w Stanach Zjednoczonych. Udało im się zdobyć pewną popularność dopiero między 1911 a II wojną światową. Wraz z końcem II wojny światowej liczba rejestracji ponownie spadła. Dopiero po oddzieleniu tej rasy w 1959 roku ich rejestracje ponownie zaczęły rosnąć. Jednak belgijskie malinois nie są jeszcze w stanie zdobyć takiej popularności, jak inne belgijskie rasy.