Objawy Wścieklizny U Kotów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Wścieklizna to choroba wirusowa, która atakuje w szczególności ośrodkowy układ nerwowy kota (OUN). Głównym sposobem przenoszenia wirusa wścieklizny na koty w Stanach Zjednoczonych jest ugryzienie przez nosiciela choroby: lisa, szopy pracze, skunksy i nietoperze. Zakaźne cząstki wirusa są zatrzymywane w gruczołach ślinowych wścieklizny, aby lepiej rozprzestrzeniać wirusa przez ich ślinę.

Gdy wirus dostanie się do ciała kota, replikuje się w komórkach mięśni, a następnie rozprzestrzenia się do najbliższych włókien nerwowych, w tym do wszystkich nerwów obwodowych, czuciowych i ruchowych, przemieszczając się stamtąd do OUN poprzez płyn w nerwach. Inkubacja wścieklizny trwa średnio od jednego do trzech miesięcy, ale może trwać od jednego dnia do nawet roku. Gdy objawy się rozpoczęły, wirus szybko się rozwija.

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym, jak ta choroba wpływa na psy, odwiedź tę stronę w bibliotece zdrowia petMD.

Czy ludzie mogą dostać wścieklizny i czy można dostać wścieklizny od zadrapania kota?

To ciężkie i często śmiertelne wirusowe zapalenie mózgu i mózgu ma również cechy odzwierzęce i dlatego może być przenoszone na ludzi. Wścieklizna jest zwykle przenoszona przez ślinę zakażonego zwierzęcia i najczęściej rozprzestrzenia się poprzez ukąszenia. Nadal można zarazić się wścieklizną od zadrapania kota lub zadrapania od każdego zarażonego zwierzęcia, ale jest to mniej powszechne. Inne mniej powszechne metody przenoszenia to otwarte rany lub błony śluzowe, które mają kontakt z zakażoną śliną.

Objawy i rodzaje wścieklizny u kotów

Istnieją dwie formy wścieklizny: porażenna i wściekła. We wczesnym stadium objawowym (prodomalnym) zakażenia wścieklizną kot będzie wykazywał jedynie łagodne objawy nieprawidłowości ośrodkowego układu nerwowego. Ten etap potrwa od jednego do trzech dni. Większość kotów przechodzi następnie do stadium wściekłości, stadium paraliżu lub kombinacji tych dwóch, podczas gdy inne ulegają infekcji, nie wykazując żadnych poważnych objawów.

Wściekła wścieklizna charakteryzuje się ekstremalnymi zmianami behawioralnymi, w tym jawną agresją i zachowaniem ataku. Wścieklizna porażenna, określana również jako wścieklizna głupia, charakteryzuje się osłabieniem i utratą koordynacji u kota, a następnie paraliżem.

To szybko rozwijający się wirus. Jeśli nie jest leczone wkrótce po wystąpieniu objawów, rokowanie jest złe. W związku z tym, jeśli Twój kot wdał się w bójkę z innym zwierzęciem, został ugryziony lub podrapany przez inne zwierzę, lub jeśli masz jakiekolwiek powody, aby podejrzewać, że Twój zwierzak miał kontakt z wściekłym zwierzęciem (nawet jeśli Twój zwierzak był zaszczepiony przeciwko wirusowi), należy natychmiast zabrać kota do lekarza weterynarii w celu uzyskania opieki profilaktycznej.

Oto kilka innych objawów, na które należy zwrócić uwagę u Twojego kota:

• Cycero
• Gorączka
• Napady padaczkowe
• Paraliż
• Wodowstręt
• Szczęka jest opuszczona
• Niezdolność do połykania
• Brak koordynacji mięśniowej
• Niezwykła nieśmiałość lub agresja
• Nadmierna pobudliwość
• Ciągła drażliwość/zmiany postawy i zachowania
• Paraliż żuchwy i krtani
• Nadmierna, kapiąca ślina (nadmierna ślina) lub pienista ślina

Przyczyny wścieklizny u kotów

Wirus wścieklizny jest jednoniciowym wirusem RNA z rodzaju Lyssavirus, który należy do rodziny Rhabdoviridae. Przenosi się poprzez wymianę krwi lub śliny z zakażonym zwierzęciem, a bardzo rzadko poprzez wdychanie gazów ulatniających się z rozkładających się zwłok zwierzęcych. Zarażanie się wirusem w ten sposób jest rzadkie, ale może wystąpić, często w jaskiniach z dużą populacją nietoperzy, gdzie wirus jest szeroko rozpowszechniony.

Diagnozowanie wścieklizny u kotów

Jeśli podejrzewasz, że Twój kot ma wściekliznę, natychmiast zadzwoń do weterynarza. Jeśli jest to bezpieczne, zamknij kota w klatce lub w inny sposób ujarzmij go i zanieś do weterynarza w celu poddania go kwarantannie. Jeśli twój zwierzak zachowuje się złośliwie lub próbuje zaatakować i czujesz, że grozi ci ugryzienie lub podrapanie, musisz skontaktować się z kontrolą zwierząt, aby złapać kota dla ciebie.

Twój weterynarz podda kota kwarantannie w zamkniętej klatce przez 10 dni. Jest to jedyna dopuszczalna metoda potwierdzenia podejrzenia zakażenia wścieklizną.

Wścieklizna jest diagnozowana poprzez badanie płynów mózgowych, skóry, śliny i moczu zwierzęcia, a nie jego surowicy krwi.

Diagnozę w USA przeprowadza się za pomocą pośmiertnego testu na przeciwciała bezpośredniej fluorescencji, wykonywanego przez zatwierdzone przez państwo laboratorium do diagnostyki wścieklizny. Twój weterynarz pobierze próbki płynów, jeśli Twój kot umrze podczas kwarantanny lub jeśli zacznie wykazywać postępujące objawy wścieklizny; w takim przypadku weterynarz zdecyduje się uśpić kota (lub go uśpić).

Leczenie wścieklizny u kotów

Jeśli Twój kot został zaszczepiony przeciwko wściekliźnie, przedstaw dowód szczepienia weterynarzowi. Jeśli ktokolwiek miał kontakt ze śliną kota lub został ugryziony przez kota (włącznie z tobą), doradź mu natychmiast skontaktować się z lekarzem w celu leczenia. Niestety wścieklizna jest zawsze śmiertelna dla nieszczepionych zwierząt, zwykle pojawiająca się w ciągu 7 do 10 dni od wystąpienia pierwszych objawów.

Jeśli diagnoza wścieklizny zostanie potwierdzona, będziesz musiał zgłosić przypadek do lokalnego wydziału zdrowia. Nieszczepiony kot, który został ugryziony lub narażony na kontakt z wściekłym zwierzęciem, musi zostać poddany kwarantannie przez okres do sześciu miesięcy lub zgodnie z lokalnymi i stanowymi przepisami. Zaszczepione zwierzę, które ugryzło lub podrapało człowieka, należy poddać kwarantannie i monitorować przez 10 dni.

Życie i zarządzanie

Zdezynfekuj każdy obszar, który zwierzę mogło zainfekować (zwłaszcza śliną), stosując rozcieńczony 1:32 (4 uncje na galon) domowego roztworu wybielacza, aby szybko zdezaktywować wirusa. Nie pozwól sobie na kontakt ze śliną kota.

Jeśli Twój kot połknął jakiś przedmiot, nie sięgaj mu do pyska bez podjęcia środków ostrożności. Ślina może dostać się do skóry przez przypadkowe zadrapanie, narażając cię na ryzyko zarażenia wirusem.