Paraliż U Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Utrata ruchu ciała u psów

Zdolność psa do poruszania się i wykonywania codziennych czynności zależy od zdolności mózgu, kręgosłupa, nerwów i mięśni do koordynacji podczas montażu. Ten złożony system komunikacji obejmuje nerwy w mózgu, które wysyłają do ciała komunikaty o środowisku zewnętrznym, a ciało wysyła do mózgu komunikaty dotyczące tego, czego faktycznie doświadcza w środowisku. Te wiadomości są przekazywane przez nerwy w rdzeniu kręgowym, który jest osadzony w kręgosłupie. Razem nerwy w mózgu i rdzeniu kręgowym tworzą centralny układ nerwowy organizmu. Uraz dowolnej części szlaku nerwowego może skutkować nieporozumieniem lub całkowitym brakiem komunikacji z mózgiem lub ciałem oraz niezdolnością do koordynacji ruchów ciała.

Sam kręgosłup składa się z zestawu 24 kości zwanych kręgami, które są oddzielone od siebie małymi poduszkami zwanymi krążkami międzykręgowymi. Kręgi i krążki międzykręgowe wspólnie chronią kręgosłup przed uszkodzeniem. Uraz kręgów lub dysków może powodować podatność nerwów w rdzeniu kręgowym, powodując dalsze urazy szlaku nerwowego.

Kiedy pies doświadcza paraliżu, często jest to spowodowane przerwaniem komunikacji między rdzeniem kręgowym a mózgiem. W niektórych przypadkach pies w ogóle nie będzie w stanie poruszać nogami, co jest stanem całkowitego paraliżu, a w innych może nadal istnieć pewna komunikacja między mózgiem a kręgosłupem i pies będzie tylko wydawał się słaby lub będzie miał trudności z poruszaniem nogami, stan zwany niedowładem – częściowym porażeniem. Istnieją również przypadki, w których pies może być sparaliżowany we wszystkich czterech nogach (tetraplegia), a w innych pies może być w stanie kontrolować ruch w niektórych nogach, ale nie we wszystkich. Jest to określane na podstawie lokalizacji urazu w mózgu, kręgosłupie, nerwach lub mięśniach.

Niektóre rasy są bardziej podatne niż inne. Psy, które są nisko nad ziemią z długimi grzbietami, takie jak jamnik i basset hound, są często dotknięte pękniętymi krążkami kręgowymi, które wywierają nacisk na rdzeń kręgowy, stan zwany chorobą krążka międzykręgowego. Niektóre rasy są genetycznie predysponowane do choroby zwanej mielopatią zwyrodnieniową (DM), choroby, która atakuje nerwy w kręgosłupie starszych psów (powyżej siedmiu lat). Jest to wolno działające, postępujące zaburzenie, które ostatecznie prowadzi do paraliżu tylnych nóg. Rasy dotknięte tą chorobą obejmują walijski Corgi, bokser, owczarek niemiecki, retriever z Chesapeake Bay i seter irlandzki.

Objawy i typy

• Brak możliwości poruszania wszystkimi czterema nogami (tetraplegia)
• Brak możliwości poruszania tylnymi nogami (paraplegia)
• Chodzenie przednimi stopami, ciągnąc tylne nogi
• Możliwe bóle szyi, kręgosłupa lub nóg
• Nie mogę oddać moczu
• Brak możliwości kontrolowania oddawania moczu, drybling moczu
• Nie jestem w stanie kontrolować defekacji
• Zaparcie

Przyczyny

• Mielopatia zwyrodnieniowa psów (DM) – gen spokrewniony u owczarka niemieckiego, boksera, walijskiego corgi, retrievera z Chesapeake Bay, wiek 7-14 lat; przyczyna jest nieznana
• Zsunięte krążki w plecach - choroba krążka międzykręgowego)
• Discospondylitis – infekcja bakteryjna lub wirusowa kości kręgosłupa (kręgów)
• Infekcja lub stan zapalny kręgosłupa
• Tempera
• Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych – wirusowa lub bakteryjna infekcja mózgu, skutkująca błędną komunikacją impulsów nerwowych
• Zapalenie wielomięśniowe – infekcja lub stan zapalny w mięśniach
• Zapalenie wielonerwowe - zapalenie nerwów
• Embolus – zablokowany dopływ krwi do kręgosłupa
• Zator aorty - zablokowany dopływ krwi do tylnych nóg rear
• Guzy lub rak kręgosłupa lub mózgu

• Paraliż kleszczy spowodowany ukąszeniami kleszczy

  Gorączka plamista Gór Skalistych

• Zatrucie jadem kiełbasianym – toksyny bakteryjne
• Miastenia Gravis - silne osłabienie mięśni
• Zator włóknisto-chrzęstny – płyn z uszkodzonego dysku dostaje się do układu tętniczego i osadza się w rdzeniu kręgowym, tworząc trwały zator lub blokadę; jest nieodwracalny, ale nie postępujący
• Niedoczynność tarczycy - niski poziom tarczycy
• Uraz kręgosłupa
• Malformacja kręgosłupa lub kręgów

Diagnoza

Będziesz musiał podać dokładną historię zdrowia swojego psa, wystąpienia objawów i możliwych incydentów, które mogły doprowadzić do tego stanu, takich jak niedawne ukąszenia kleszczy lub obrażenia, które umrą w wyniku skakania lub upadku. Podczas badania lekarz weterynarii zwróci szczególną uwagę na to, jak dobrze Twój pies jest w stanie poruszać nogami i jak dobrze reaguje na testy odruchów. Weterynarz przetestuje również zdolność psa do odczuwania bólu we wszystkich czterech nogach, sprawdzając głowę, kręgosłup i nogi pod kątem oznak bólu i czujności na dotyk.

Wszystkie te rzeczy pomogą weterynarzowi zlokalizować, w którym miejscu kręgosłupa, nerwów lub mięśni psa ma problem. Przeprowadzone zostaną podstawowe badania laboratoryjne, w tym pełna morfologia krwi, profil biochemiczny i analiza moczu, które mogą określić, czy Twój pies ma infekcję - bakteryjną, wirusową lub toksyną - która zakłóca szlak nerwowy. Zdjęcia rentgenowskie kręgosłupa psa mogą wykazywać oznaki infekcji lub wad rozwojowych kręgów lub poślizgniętego dysku, który naciska na rdzeń kręgowy. Inne stany, które mogą prowadzić do przerwania szlaków nerwowych, mogą być widoczne na zdjęciu rentgenowskim, takie jak guzy, blokady lub stany zapalne nerwów.

W niektórych przypadkach weterynarz może zamówić specjalne prześwietlenie zwane mielogramem. Proces ten polega na wstrzyknięciu środka kontrastowego (barwnika) do kręgosłupa, a następnie wykonaniu zdjęć rentgenowskich, które pozwolą lekarzowi dokładniej przyjrzeć się rdzeniowi kręgowemu i kręgom. Jeśli te techniki obrazowania nie są pomocne, twój weterynarz może zamówić tomografię komputerową (CT) lub obraz rezonansu magnetycznego (MRI) mózgu i kręgosłupa twojego psa, które dają niezwykle szczegółowy obraz mózgu i kręgosłupa twojego psa. W niektórych przypadkach weterynarz może pobrać próbkę płynu z kręgosłupa psa do analizy lub próbki z mięśni lub włókien nerwowych do biopsji. Analizy te mogą określić obecność infekcji w mózgu lub kręgosłupie.

Leczenie

Przebieg leczenia będzie zależał od przyczyny paraliżu Twojego psa. Jeśli Twój pies nie jest w stanie samodzielnie chodzić, oddawać moczu lub kału, najprawdopodobniej zostanie przyjęty do szpitala, podczas gdy Twój weterynarz będzie pracował nad ustaleniem diagnozy. Stamtąd Twój weterynarz będzie codziennie monitorował Twojego psa, aby śledzić jego regenerację i postępy. Jeśli Twój pies odczuwa ból, otrzyma leki, które pomogą złagodzić ból, jego pęcherz będzie opróżniany kilka razy dziennie przez cewnik i będzie fizycznie dostosowywany przez cały dzień, aby upewnić się, że nie ma ran od leżenia zbyt długo w jednym miejscu. Jeśli przyczyną paraliżu jest infekcja lub wypadnięcie dysku, stan będzie leczony za pomocą leków, operacji lub terapii. Leki przeciwzapalne będą stosowane w celu zmniejszenia stanu zapalnego nerwów. Guzy lub blokady dopływu krwi można naprawić chirurgicznie, w zależności od wrażliwości lokalizacji. Niektóre sparaliżowane psy bardzo szybko wracają do zdrowia. W zależności od ciężkości stanu, twój pies może być trzymany w szpitalu, dopóki nie będzie mógł chodzić, lub weterynarz może wysłać psa do domu z wytycznymi dotyczącymi opieki domowej i powrotu do zdrowia. Twój weterynarz sporządzi plan kontroli postępów, aby można było odpowiednio dostosować leczenie twojego psa.

Życie i zarządzanie

Twój weterynarz pomoże Ci ułożyć plan opieki nad psem w domu. Czasami Twój pies może opierać się Twojej opiece z powodu bólu, ale stanowcza i delikatna opieka pomoże rozproszyć przerażające reakcje. Jeśli to możliwe, poproś drugą osobę, aby pomogła trzymać psa podczas sprawowania opieki lub owinąć psa, aby nie mógł się zbytnio wiercić.

Ważne jest, aby odpowiednio dbać o swojego psa, aby mógł całkowicie wyzdrowieć. Postępuj dokładnie zgodnie ze wszystkimi instrukcjami lekarza weterynarii. Jeśli Twój weterynarz przepisał leki, pamiętaj o podaniu pełnego kursu, nawet po tym, jak Twój pies wydaje się w pełni wyzdrowieć. Jeśli masz jakiekolwiek pytania lub problemy z opieką nad psem, poproś o pomoc swojego weterynarza i nie podawaj psu środków przeciwbólowych ani żadnych innych leków bez uprzedniej konsultacji z weterynarzem, ponieważ niektóre leki dla ludzi mogą być toksyczne dla zwierząt. W niektórych przypadkach, jeśli paraliżu nie da się wyleczyć, ale Twój pies jest poza tym zdrowy, pies może być wyposażony w specjalny wózek inwalidzki (wózek), który pomoże mu się poruszać. Większość psów z wózkami dobrze się przystosowuje i nadal cieszy się życiem. Nie trzeba dodawać, że jeśli twój pies cierpi na paraliż, należy go wykastrować lub spryskać, aby nie ryzykował dalszego zranienia przez krycie.