Spisu treści:

Paraliż Coonhound U Psów
Paraliż Coonhound U Psów

Wideo: Paraliż Coonhound U Psów

Wideo: Paraliż Coonhound U Psów
Wideo: Psi seniorzy: stawy - ZDROWIE PSA - John Dog 2024, Może
Anonim

Idiopatyczne zapalenie wielokorzeniowe u psów

Ostre idiopatyczne zapalenie wielokorzeniowe psów (ACIP) to paraliż pełzający spowodowany ostrym stanem zapalnym nerwów. Choroba ta jest często obserwowana u psów żyjących w Ameryce Północnej, a także na obszarach, na których występują szopy pracze, ale ogólna częstość występowania jest dość niska. Każda rasa jest zagrożona, ale psy, które regularnie stykają się z szopami, są bardziej zagrożone, takie jak psy myśliwskie i psy żyjące na obszarach wiejskich lub zalesionych.

Objawy prezentowane przez ACIP są również klasyfikowane jako stan określany jako paraliż Coonhound. Rozpoznanie tej choroby niekoniecznie wiąże się ze spotkaniem z szopem.

Objawy i typy Type

  • Objawy pojawiają się zwykle 7-14 dni po kontakcie z szopem pracz
  • Sztywny chód
  • Uogólnione wolne odruchy
  • Niskie napięcie mięśniowe
  • Osłabiona zdolność wokalna
  • Trudne oddychanie
  • Spadek masy mięśniowej
  • Osłabienie mięśni twarzy
  • Osłabienie mięśni we wszystkich czterech kończynach, które może prowadzić do paraliżu wszystkich kończyn
  • Ból
  • Nadwrażliwość na bodźce bólowe

Przyczyny

Oprócz znanego związku, który został nawiązany z dotkniętymi psami, które miały kontakt ze śliną szopa pracza, dokładna przyczyna ACIP jest nadal nieznana. Podejrzewa się, że odpowiedzialne są infekcje wirusowe lub bakteryjne, a ze względu na korelację z układem nerwowym i ścieżkami nerwowymi badane jest powiązanie autoimmunologiczne. Uważa się, że białe krwinki mogą atakować nerwy.

Diagnoza

Twój weterynarz przeprowadzi od Ciebie szczegółową historię medyczną przed dokonaniem pełnej oceny fizycznej. Będziesz musiał przedstawić dokładną historię zdrowia swojego psa, wystąpienia objawów i możliwych incydentów, które mogły poprzedzać ten stan, na przykład, czy Twój pies miał niedawny kontakt z szopem.

W ramach standardowego badania fizykalnego rutynowe badania laboratoryjne obejmą pełną morfologię krwi, profil biochemiczny i analizę moczu. Zwykle wyniki wszystkich tych testów znajdują się w normalnych zakresach. Przeprowadzone zostaną również bardziej szczegółowe testy, w tym szczegółowe testy w celu określenia nieprawidłowości aktywności elektrycznej w nerwach obwodowych oraz analiza płynu mózgowo-rdzeniowego, która będzie wymagała nakłucia lędźwiowego, oraz płynu mózgowo-rdzeniowego (płynu mózgowo-rdzeniowego lub płynu mózgowo-rdzeniowego), aby szukaj konkretnych infekcji, które mogą powodować paraliż.

Leczenie

Początek objawów może nastąpić szybko, ale w wielu przypadkach postępuje, pogarszając się w ciągu dni i tygodni, gdy paraliż rozprzestrzenia się z tylnych nóg na całe ciało, a układ oddechowy staje się bardziej upośledzony. Jeśli stan zapalny rozwinął się do tego stopnia, że twój pies ma trudności z oddychaniem, może być konieczne hospitalizowanie przez kilka dni, aż całkowicie uniknie zagrożenia.

U niektórych pacjentów mogą wystąpić poważne problemy z oddychaniem, wymagające wspomagania respiratorem, dopóki system nie zregeneruje się na tyle, aby pies mógł ponownie swobodnie oddychać. Ponieważ chore zwierzęta często nie są w stanie pić wody, lekarz weterynarii poda również płyny dożylne, jeśli pies został odwodniony. W zależności od stopnia zaawansowania choroby, Twój pies może również potrzebować fizjoterapii z powodu uogólnionego zaniku mięśni.

Życie i zarządzanie

Dobra opieka pielęgniarska w domu jest niezbędna do szybkiego i skutecznego powrotu do zdrowia. Niektóre dotknięte chorobą psy mogą wymagać szczególnej uwagi w zakresie prawidłowego karmienia i picia; być może będziesz musiał nawet karmić psa ręcznie przez kilka dni, dopóki nie będzie w stanie samodzielnie jeść. Odpoczynek jest niezbędny, a najłatwiejszym sposobem na osiągnięcie tego jest zarezerwowanie cichej, wygodnej przestrzeni w domu, z dala od wejść i pomieszczeń intensywnie użytkowanych, w których pies może wyzdrowieć. Nie pozwól, aby pies był nadmiernie podekscytowany lub niepokoił się aktywnymi dziećmi lub innymi zwierzętami. Jeśli trudno jest ograniczyć ruch psa, odpoczynek w klatce może być uważany za bardziej praktyczną opcję.

Podczas gdy Twój pies odpoczywa, pamiętaj, aby sprawdzać go przez cały dzień, obracając go z jednej strony na drugą mniej więcej co cztery godziny, aby zapobiec odleżynom, które mogą wynikać z długiego odpoczynku w jednej pozycji. Konieczna jest również regularna kąpiel, aby zapobiec poparzeniom moczu i kału. W okresie rekonwalescencji pozostań blisko domu, wykonując krótkie, powolne wycieczki na zewnątrz w celu odciążenia dróg moczowych i jelit. Jeśli twój pies jest zbyt sparaliżowany, aby chodzić, może być konieczne skonsultowanie się z weterynarzem w sprawie konieczności założenia cewnika.

Twój weterynarz poinformuje Cię o protokołach fizjoterapii, aby zapobiec dalszemu pogarszaniu się osłabionych mięśni, ale masowanie mięśni i delikatne rozciąganie kończyn psa pomoże zapobiec nadmiernemu zanikowi mięśni.

Być może będziesz musiał zabrać psa do fizjoterapeuty weterynaryjnego na sesje fizjoterapeutyczne w ciągu kilku miesięcy. Pozostań w kontakcie ze swoim weterynarzem, omawiając wszelkie komplikacje, które możesz zauważyć w godzinach nadliczbowych i postępy, jakie robi twój pies. Być może będziesz musiał zabrać psa do weterynarza w celu regularnej oceny postępów co dwa do trzech tygodni.

Regeneracja jest różna dla poszczególnych psów. Niektóre mogą zacząć szybko wracać do zdrowia, w ciągu kilku dni i tygodni, podczas gdy inne nigdy nie wyzdrowieją całkowicie. W obu przypadkach niezbędna jest opieka domowa i terapia.

Zalecana: