Składanie Jelit U Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Wgłobienie u psów

Wgłobienie odnosi się do zapalenia jelit, części jelita, która wypadła ze swojego normalnego miejsca (wypadanie) i części jelita, która została pofałdowana (inwazja). Ta zmiana kształtu jelita może spowodować, że dotknięta część jelita wpadnie do sąsiedniej jamy lub przewodu w ciele.

Chociaż wgłobienie może wystąpić u zwierząt w każdym wieku, częściej występuje u młodszych zwierząt, które mają słabszy układ odpornościowy. U zwierząt dotkniętych chorobą około 80 procent ma mniej niż jeden rok, a u psów wiek dotknięty chorobą wynosi trzy miesiące lub mniej. Dokładny mechanizm stojący za tym schorzeniem nie jest znany. Ta niedrożność może być częściowa lub całkowita, ale wystąpienie wgłobienia ostatecznie prowadzi do mechanicznej niedrożności przewodu pokarmowego.

Objawy i typy

Objawy kliniczne związane z wgłobieniem będą zależeć od regionu anatomicznego wgłobienia. Jeśli wgłobienia występują w rejonach żołądka i przełyku – gdzie znajduje się żołądek i przełyk – objawy są zwykle znacznie poważniejsze niż w innych rejonach. Zwana wgłobieniem żołądkowo-przełykowym (GEI), forma ta występuje najczęściej u owczarków niemieckich.

Ponadto, jeśli dojdzie do całkowitej niedrożności, zwierzę będzie miało potencjalnie poważne komplikacje i objawy, które będą cięższe. Częściowa lub całkowita niedrożność przewodu pokarmowego (GI) może prowadzić do hipowolemii, odwodnienia i upośledzenia układu żylnego i/lub limfatycznego. Przedłużająca się niedrożność może prowadzić do martwicy (śmierci tkanki) i zaburzenia normalnej pojemności bariery śluzówkowej, która chroni przewód pokarmowy, umożliwiając wchłanianie bakterii i toksyn do przewodu pokarmowego.

Inne typowe objawy mogą obejmować:

Wgłobienie wysoko w przewodzie pokarmowym

• trudności w oddychaniu (duszność)
• Wymioty
• Krwawe wymioty (hematemesis)
• Zwrot (niezdolność do połykania pokarmu)
• Ból brzucha
• wzdęcie brzucha

Wgłobienie niskie w przewodzie pokarmowym

• Krwawa biegunka (melena)
• Sporadyczne wymioty
• Utrata apetytu (anoreksja)
• Utrata masy ciała
• Wysiłek przy defekacji (tenesmus)

Przyczyny

Wyizolowanie dokładnej przyczyny może być trudne, ponieważ każda choroba, która może zmienić motorykę przewodu pokarmowego, może prowadzić do wgłobienia. Niektóre z najczęstszych przyczyn to: zapalenie jelit, niedawna operacja jamy brzusznej, choroba ściany jelita, pasożyty jelitowe, ciało obce w przewodzie i intensywne skurcze części jelita.

Diagnoza

Twój weterynarz przeprowadzi dokładne badanie fizyczne twojego psa, biorąc pod uwagę historię objawów i możliwe incydenty, które mogły doprowadzić do tego stanu. Ponieważ istnieje kilka możliwych przyczyn tego stanu, lekarz weterynarii najprawdopodobniej zastosuje diagnostykę różnicową. Proces ten jest prowadzony przez głębszą inspekcję widocznych objawów zewnętrznych, wykluczając każdą z najczęstszych przyczyn, dopóki właściwe zaburzenie nie zostanie ustalone i będzie można je odpowiednio leczyć.

Chociaż niektóre wgłobienie mogą mieć charakter przewlekły, przewlekła historia wymiotów i/lub biegunki niekoniecznie potwierdza wgłobienie. Obrazowanie jest często używane do prawidłowego oglądania jelit pod kątem wszelkich możliwych innych przyczyn. Może to pokazywać obiekt w przewodzie pokarmowym lub masę tkanki. Twój weterynarz może również zdecydować się na użycie środka kontrastowego – roztworu, który jest zaznaczony na zdjęciu rentgenowskim – który jest wstrzykiwany lub podawany twojemu psu, aby mógł być śledzony w miarę postępu w przewodzie pokarmowym, co pozwala lekarzowi aby zobaczyć wszelkie nieprawidłowe zakręty przeszkód.

Próbka kału zostanie pobrana w celu sprawdzenia, czy nie ma pasożytów jelitowych, a bilans elektrolitów zostanie sprawdzony. W przypadku wgłobienia, które występuje wysoko w przewodzie pokarmowym, zaburzenia równowagi elektrolitowej, takie jak hipokaliemia, hipochloremia i hiponatremia, nie są rzadkością.

Leczenie

Jeśli Twój pies jest odwodniony, konieczne będzie natychmiastowe i agresywne dożylne leczenie płynami, a także zaburzenia równowagi elektrolitowej Twojego psa. Twój weterynarz będzie początkowo pracował nad ustabilizowaniem twojego psa i zajęciem się wszelkimi oznakami odwodnienia, zanim zacznie pracować nad innymi planami leczenia. Roztwór sodu można również podać, jeśli Twój pies ma hiponatremię. Po każdym zabiegu chirurgicznym zaleca się ograniczenie codziennej aktywności psa do czasu całkowitego wyzdrowienia. Antybiotyki są często podawane w celu zmniejszenia prawdopodobieństwa rozwoju potencjalnej infekcji.

W przypadku stwierdzenia, że obcy przedmiot powoduje niedrożność lub występuje całkowity blok, konieczne będzie rozpoczęcie zabiegu chirurgicznego w celu naprawienia problemu. Jeśli lekarz weterynarii uważa, że tkanka jelitowa jest owrzodzenie w wyniku podrażnienia, można przepisać leki, które wspomagają gojenie i zapobiegają infekcjom.

Życie i zarządzanie

Ważne jest, aby po zabiegu chirurgicznym utrzymywać płyny, aby zapobiec odwodnieniu. Większość problemów z nawrotami pojawia się w ciągu pierwszych kilku tygodni po operacji zwierzęcia, więc jest to czas na dokładniejszą obserwację. Lekarz zaleci odpowiednią dietę na kolejne dni po zabiegu lub leczeniu. Ogólnie rzecz biorąc, przez pierwsze kilka dni będą to małe, lekkostrawne posiłki, a w zależności od powrotu do zdrowia psa, dieta może powrócić do normy, gdy problem zostanie rozwiązany.

Zapobieganie

Szczepienia przeciwko parwowirusowi okazały się obiecujące dla niektórych psów w zapobieganiu temu schorzeniu i innym.