Jak Pomagać Kotom I Dzikim Zwierzętom W Tym Samym Czasie

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Zdziczałe koty są często złośliwe; sąsiedzi, społeczności lokalne, pasjonaci ptaków, a nawet niektóre grupy ekologiczne. Niektóre społeczności posuwają się nawet do zakazu programów karmienia lub, co gorsza, eutanazji zdziczałych kotów.

Powszechnym argumentem przeciwko zdziczałym kotom jest to, że polują na lokalną dziką przyrodę, znacznie zmniejszając populację zagrożonych gatunków, być może do punktu całkowitego lub bliskiego wyginięcia. Chociaż jest to uzasadnione w niektórych bardzo specyficznych sytuacjach, ryzyko to jest prawie zawsze ograniczone do obszarów o unikalnych cechach geograficznych, takich jak wyspy związane z wodą i obszary izolowane w inny sposób, gdzie gatunki drapieżne nie mogą się przystosować, przenieść lub migrować.

Szczera prawda jest taka, że kryteria te nie mają zastosowania do ogromnej większości społeczności i dzielnic w Stanach Zjednoczonych. Wiedząc o tym, moim zdaniem łatwo jest dostrzec reakcyjny sprzeciw wobec zdziczałych kotów jako często hiperboliczny i oparty na ograniczonym zrozumieniu złożoności problemu.

Zdziczałe koty, zgodnie z definicją ASPCA, to „swobodnie wędrujące koty domowe, które nigdy nie zostały uspołecznione przez ludzi lub mieszkały na zewnątrz tak długo, że powróciły do stanu dzikiego”. Są to koty, które urodziły się na wolności, są zagubionymi zwierzętami domowymi, które zostały wyrzucone na zewnątrz przez ich poprzednich właścicieli lub zostały nieodpowiedzialnie przetransportowane z jednego sąsiedztwa do drugiego. Koty te żyją na zewnątrz, polują na jedzenie lub utrzymują się dzięki wysiłkom ludzi o dobrych intencjach, którzy oferują im jedzenie i źródła czystej wody.

Dzikie koty, pomimo formalnych lub doraźnych programów karmienia, są wytrzymałymi, samowystarczalnymi stworzeniami, a polowanie jest ważnym sposobem, w jaki zapewniają sobie pożywienie. Często wybierają jaszczurki, ptaki, gryzonie i inne małe ssaki – a to nie zawsze jest złe. Wiele razy zdziczałe koty mogą funkcjonować jako naturalny mechanizm kontroli populacji, uniemożliwiając niektórym drapieżnym gatunkom wzrost liczebności przekraczający możliwości lokalnego środowiska.

Kwitnąca lokalna ekologia to kwestia delikatnej równowagi wielu czynników. Kiedy populacja jednego gatunku rośnie zbyt duża – czy to ptaki, gryzonie, małe ssaki, czy nawet dzikie koty – ta równowaga zostaje utracona i lokalna ekologia może zostać zakłócona.

Ponieważ dzikie koty nie akceptują ludzkiego dotyku, zazwyczaj nie są kandydatami do schronienia lub życia z ludźmi w domu. Należy zauważyć, że stres związany z przebywaniem w niewoli w schronisku może powodować u tych kotów skrajny stres psychiczny, co ma bezpośredni związek z pogarszającym się stanem zdrowia. A ponieważ te koty raczej nie będą się dobrze rozwijać w środowisku schroniskowym, dlatego jest mało prawdopodobne, aby zostały adoptowane.

Zdziczałe koty, których nie można zaakceptować, są usypiane w schroniskach z otwartymi drzwiami lub rezygnują z życia w klatce do końca życia, jeśli schronisko lub ratunek nie zostanie poddany eutanazji (tj. schronisko bez zabijania).

Problemy rosnącej populacji dzikich kotów i potencjalny niepożądany wpływ na inne gatunki lokalne, jak również rozwiązania tych problemów, nie są albo/albo propozycjami. Koty wspólnotowe istnieją i rozwijają się dzięki nieodpowiedzialnym ludzkim zachowaniom, takim jak wypuszczanie kota na zewnątrz podczas ruchu lub niewłaściwe zarządzanie kolonią, które nie obejmuje inicjatyw kastracji/kastracji.

Dla mnie rozwiązanie jest wielotorowe; musi być elastyczny i wymagać umiejętności kreatywnego rozwiązywania problemów.

Po pierwsze, rodzice zwierząt domowych muszą być lepiej poinformowani o powodach, aby nie wypuszczać rodzinnego zwierzaka na zewnątrz; to podstawowy pierwszy krok.

Po drugie, schroniska i jednostki ratunkowe muszą koordynować i rozwijać lub zwiększać programy transportu zdrowych kotów nadających się do adopcji do innych obszarów kraju, w których przeludnienie zwierząt domowych nie jest tak powszechne, tworząc w ten sposób więcej miejsca w lokalnych schroniskach lub placówkach ratunkowych na przyjęcie większej liczby kotów domowych, które muszą być poddani.

Po trzecie, należy wdrożyć odpowiedzialne praktyki zarządzania kolonią, które powinny obejmować co najmniej ocenę, w jaki sposób można skutecznie opiekować się kotami, bezpieczne i skuteczne techniki odłowu, wdrożenie programów kastracji/kastracji, zatykanie uszu chirurgicznie zmienionych kotów w celu odzyskania TNR, badania na obecność wirusa niedoboru odporności kotów (FIV) i wirusa białaczki kotów (FLV) oraz podstawowe szczepienia, zwłaszcza na wściekliznę.

Wreszcie, na obszarach, gdzie populacje dzikich kotów są zbyt duże lub gdzie cechy geograficzne stawiają zagrożone gatunki ofiar w większym niebezpieczeństwie, koty te mogą wymagać humanitarnego uwięzienia, wykastrowania/kastracji, przetestowania i zaszczepienia, a następnie wypuszczenia ich na bardziej odpowiednie obszary lub społeczności, które nie mają małych populacji, które są zagrożone. Ta metoda kontroli populacji kotów nazywa się Trap-Neuter-Return lub w skrócie TNR.

Kwestia kotów społecznościowych jest złożona i zbyt często kierowana jest silnymi emocjami, niezależnie od perspektywy. Możemy najlepiej zaspokoić potrzeby zarówno dzikich kotów, jak i lokalnej przyrody, patrząc na problem zarówno obiektywnie, jak i całościowo. Kiedy tak się dzieje, jesteśmy w stanie opracować bardziej skuteczne i odpowiedzialne rozwiązania – dla kotów i lokalnej przyrody.

Związane z

Co powinieneś wiedzieć o zdziczałych kotach w Twojej społeczności

Zrozumienie i opieka nad dzikimi kotami

Kontrolowanie populacji dzikich kotów

Przenoszenie i przenoszenie kotów na zewnątrz i zdziczałych: szybki i brudny poradnik Quick

Futro leci, gdy USA wpada w szał z dzikimi kotami