Zakażenie Bakteryjne (Tularemia) U Kotów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Francisella tularensis w Kotach

Tularemia lub gorączka królika to odzwierzęca choroba bakteryjna, która czasami występuje u kotów. Jest związany z wieloma gatunkami zwierząt, w tym z ludźmi, i może zostać nabyty poprzez kontakt z zakażonymi zwierzętami. Może być również spożywany przez skażoną wodę lub poprzez kontakt z zakażoną glebą, gdzie organizm może pozostawać w stanie zakaźnym nawet do kilku miesięcy.

Zakażenie jest często spowodowane połknięciem tkanki zakażonego ssaka, na przykład gdy kot poluje na małe zwierzę, ptaka lub gada, przez wodę lub przez ukąszenie kleszcza, roztocza, pchły lub komara – z których wszystkie mogą przenosić i przenosić bakterie. Bakteria może również zarażać kota przez skórę lub przedostając się do dróg oddechowych, oczu lub układu pokarmowego.

Tularemia występuje na całym świecie, w tym w Europie kontynentalnej, Japonii i Chinach oraz w Związku Radzieckim. W Stanach Zjednoczonych najczęściej występuje w Arkansas i Missouri, chociaż można go znaleźć w większości części Stanów Zjednoczonych. Ma również tendencję do większej zachorowalności sezonowej, przy czym od maja do sierpnia jest okresem zwiększonego ryzyka. Wynika to najwyraźniej z większej liczby ukąszeń kleszczy i owadów w ciepłych porach roku, ponieważ kleszcze (kilka rodzajów), mianowicie są jednym z głównych wektorów przenoszenia tej bakterii.

Objawy i typy

• Nagły początek gorączki
• Letarg
• Brak apetytu (anoreksja)
• Odwodnienie
• Powiększenie węzłów chłonnych
• Czuły brzuch
• Powiększenie wątroby lub śledziony
• Białe plamy lub owrzodzenia na języku
• Żółtaczka – żółte oczy

Przyczyny

• Zakażenie bakteryjne (F. tularensis)
• Kontakt z zanieczyszczonym źródłem

Diagnoza

Będziesz musiał przekazać swojemu weterynarzowi dokładną historię zdrowia kota i ostatnich czynności, w tym niedawną historię wejścia na pokład, wycieczek i doświadczeń z innymi zwierzętami lub szkodnikami – w tym ukąszeniami kleszczy.

Twój weterynarz przeprowadzi pełne badanie fizykalne Twojego kota. Standardowa praca laboratoryjna obejmuje profil chemiczny krwi, pełną morfologię krwi, panel elektrolitowy i analizę moczu. Jeśli F. tularensis jest obecny, wyniki pełnej morfologii krwi mogą wykazywać reaktywny wzrost liczby białych krwinek (WBC), ale nie zawsze tak jest. Testy mogą również wykazywać niższy niż normalny poziom płytek krwi (małopłytkowość), komórek, które pomagają w krzepnięciu krwi.

Profil biochemiczny może ujawnić nienormalnie wysoki poziom bilirubiny (hiperbilirubinemia) oraz niższy od normalnego poziom sodu i glukozy we krwi. Jeśli badania krwi wykazują wysoki poziom bilirubiny, pomarańczowo-żółtego pigmentu znajdującego się w żółci, może to wskazywać na uszkodzenie wątroby. Ten stan często charakteryzuje się objawami żółtaczki. Analiza moczu może również wykazać wysoki poziom bilirubiny i krwi w moczu.

Twój weterynarz może potrzebować pomocy specjalistycznego laboratorium w celu potwierdzenia diagnozy. W niektórych przypadkach diagnoza nie jest tak oczywista i próbki będą musiały zostać pobrane do wysłania do badania hodowli – kontrolowanego wzrostu w środowisku laboratoryjnym w celu określenia organizmu sprawczego.

W laboratoriach referencyjnych dostępne są metody molekularne, takie jak reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR), metoda rozróżniająca obecność choroby na podstawie jej kodu genetycznego. W przypadku podejrzenia tularemii należy poinformować mikrobiologa, ponieważ F. tularensis wymaga do hodowli specjalnych pożywek, takich jak buforowany węgiel drzewny i ekstrakt drożdżowy (BCYE). Nie można go wyizolować w rutynowych pożywkach hodowlanych ze względu na potrzebę donorów grup sulfhydrylowych (takich jak cysteina). Testy serologiczne (wykrywanie przeciwciał w surowicy pacjentów) są dostępne i szeroko stosowane. Reaktywność krzyżowa z brucellą może mylić interpretację wyników iz tego powodu diagnoza nie powinna opierać się tylko na serologii.

Leczenie

Wczesne leczenie jest podstawą skutecznego ustąpienia i wyleczenia objawów. Wysoki wskaźnik zgonów jest powszechny u pacjentów, którzy nie są leczeni wcześnie. Twój weterynarz przepisze antybiotyki, aby kontrolować infekcję i związane z nią objawy. Twój kot może potrzebować kilkudniowej terapii antybiotykowej w celu całkowitego ustąpienia objawów.

Życie i zarządzanie

Ogólne rokowanie jest złe, zwłaszcza u zwierząt, które nie są leczone na wczesnym etapie choroby.

Jak wcześniej wspomniano, F. tularensis jest infekcją odzwierzęcą – co oznacza, że może być przenoszona z jednego gatunku na inny. Jeśli Twój kot jest zarażony tą bakterią, będziesz musiał podjąć specjalne środki ostrożności, aby uchronić się przed infekcją. Bakterie najczęściej wnikają do organizmu przez uszkodzoną skórę i błony śluzowe lub przez drogi oddechowe. Ludzie najczęściej zarażają się przez ugryzienie przez kleszcza, zadrapanie przez kota, a w niektórych przypadkach po prostu przez kontakt z zarażonym zwierzęciem. Tularemię można również nabyć przez inhalację. W niektórych przypadkach wiadomo, że miało to miejsce podczas pielęgnacji psów, a myśliwi są bardziej narażeni na tę chorobę ze względu na możliwość wdychania bakterii podczas procesu skórowania. Spożycie skażonej wody, gleby lub żywności, która uległa skażeniu, może również spowodować infekcję. W niektórych innych przypadkach został zakontraktowany przez wdychanie cząstek zakażonego królika lub innego małego gryzonia, który został zmielony w kosiarce.

F. tularensis jest bakterią wewnątrzkomórkową, co oznacza, że jest zdolna do życia pasożytniczego w komórkach gospodarza. Infekuje przede wszystkim makrofagi, rodzaj białych krwinek, unikając w ten sposób odpowiedzi układu odpornościowego, aby je zniszczyć. Przebieg choroby zależy od zdolności organizmu do rozprzestrzeniania się na wiele układów narządów, w tym płuca, wątrobę, śledzionę i układ limfatyczny.