Czy To Obsesja Czy Głód Skłania Kota Do żądania Jedzenia?

2025 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2025-01-24 12:40

Moja kotka Victoria wariuje. Właśnie zmieniłem rodzaj konserw, które jej daję, a ona najwyraźniej to uwielbia. Po zjedzeniu posiłku jednocześnie miauczy i oblizuje usta, wydając dziwny, zniekształcony dźwięk. Wydaje mi się, że mówi: „Wow, mogę ci powiedzieć… to było dobre!”

Całe jej podekscytowanie ma swoje minusy. Stała się szkodnikiem. Zacząłem karmić nową karmą w kuchni, żeby mieć łatwy dostęp do sztućców, zmywarki itp. Trwało to całe dwa dni, ponieważ za każdym razem, gdy szedłem do kuchni, ścigała mnie, wyjąc: „Panie, Mrrow, Mrrow” tak głośno, jak tylko mogła. Posiłki dla kotów zostały przeniesione do pralni, aby przywrócić spokój i spokój domownikom.

Chociaż reakcja Vicky jest być może nadmierna, nie jest nienormalna. (Podobnie postępowałem w przypadku ciasta czekoladowego.) Niektóre koty jednak całkowicie przesadzają w odpowiedzi na jedzenie.

Kilka lat temu miałam kociego pacjenta, który był bliski utraty dobrego domu z powodu swojego zachowania podczas posiłków. Ilekroć jego właściciele przygotowywali jedzenie, wskakiwał na ladę i wtykał nos i łapy w ich interesy. Kiedy go odepchnęli, natychmiast podskoczył. Zrobił z siebie podobnego szkodnika przy stole w jadalni i mniej więcej atakował swoich właścicieli (nie złośliwie, ale maniakalnie), gdy jego miski z jedzeniem były pełne.

Kot był poza tym zdrowy, więc rozwiązaliśmy ten problem, nigdy, przenigdy nie karmiąc kota w kuchni lub jadalni (wcześniej właściciele przemycali mu smakołyki), zostawiając zawsze wysokiej jakości suchą karmę w piwnicy (w kot bardzo chciał przebywać w pobliżu swoich właścicieli, więc biegał w górę i w dół po schodach, dzięki czemu miał dużo ruchu), i zamykał kota w piwnicy z posiłkiem z puszki, gdy właściciele przygotowywali i zjadali własne jedzenie.

Niedawno zobaczyłem raport o kocie, u którego zdiagnozowano „psychogeniczne nienormalne zachowanie żywieniowe”. Ośmiomiesięczny kocur syjamski zachowywał się bardzo podobnie do mojego pacjenta, ale jeszcze bardziej. Autorzy stwierdzili, że miał wilczy apetyt, jadł niespożywcze produkty, ma agresywność związaną z jedzeniem i nadmiernie zabiegał o uwagę swoich właścicieli. Praca krwi kota i analiza moczu były w zasadzie normalne, więc lekarze założyli, że leżący u podstaw problem ma podłoże psychologiczne, a nie fizyczne (to właśnie oznacza psychogenne) i z powodzeniem traktowali go jako taki. Zmniejszyli narażenie kota na stres, wprowadzili urozmaicenie środowiska (np. zaplanowany czas na zabawę) i rozpoczęli program modyfikacji behawioralnych, który obejmował odczulanie pokarmowe i przeciwdziałanie warunkowaniu (np. nagradzanie dobrego zachowania i nie karanie złych).

Muszę podkreślić, że pierwszym krokiem w ocenie kota mającego obsesję na punkcie jedzenia jest kompletna praca medyczna. Choroby takie jak nadczynność tarczycy i cukrzyca, które mogą być związane z wilczym apetytem i zmienionym zachowaniem, są z pewnością bardziej powszechne niż „psychogeniczne nieprawidłowe zachowania żywieniowe”. Ale kiedy kot otrzyma czysty rachunek zdrowia, dobrze jest wiedzieć, że zmiany w zarządzaniu i modyfikacje behawioralne mogą pomóc tym kotom i ich właścicielom.

Dr Jennifer Coates