Karmienie Kota Hiperkalcemią

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Hiperkalcemia idiopatyczna u kotów jest dokuczliwym stanem. Nie wiemy, co go powoduje (choć teorii jest mnóstwo), objawy mogą nie występować, dopóki koty nie zostaną poważnie dotknięte, a w wielu przypadkach leczenie nie jest aż tak skuteczne. Co gorsza, wydaje się, że coraz częściej występuje hiperkalcemia idiopatyczna.

Weterynarz zdiagnozuje u kota hiperkalcemię idiopatyczną, gdy test chemii surowicy wykaże wysoki poziom wapnia we krwi i nie można zidentyfikować innych chorób, które mogłyby wyjaśnić to odkrycie. Co ciekawe, całkowity poziom wapnia jest często tylko nieznacznie podwyższony, a nawet może być normalny, ale poziom zjonizowanego wapnia u kota jest często dość wysoki. Wapń zjonizowany to po prostu ta część wapnia we krwi, która nie jest związana z białkami.

Jeśli występują, objawy idiopatycznej hiperkalcemii mogą obejmować:

• utrata wagi
• wymioty
• zaparcie
• kamienie w drogach moczowych

Test na zjonizowany wapń należy przeprowadzić u każdego kota z tymi objawami klinicznymi lub jeśli całkowity poziom wapnia u kota jest nawet nieznacznie podwyższony (i być może, jeśli znajduje się na górnym końcu normalnego zakresu). Wysoki poziom wapnia we krwi może być czynnikiem przyczyniającym się do rozwoju przewlekłej choroby nerek, dlatego nie należy ignorować tego stanu, nawet jeśli kot nie ma żadnych objawów.

Dieta odgrywa ważną rolę w postępowaniu z kotami z hiperkalcemią idiopatyczną. Zwiększenie zawartości błonnika w pożywieniu może zmniejszyć ilość wapnia, którą przewód pokarmowy jest w stanie wchłonąć. Należy unikać diet zakwaszających, takich jak te stosowane w leczeniu i zapobieganiu rozwojowi niektórych rodzajów kamieni pęcherza moczowego.

Spożywanie diety zakwaszającej i ograniczonej magnezem może w rzeczywistości spowodować, że kości kota uwolnią wapń, co spowoduje wzrost poziomu zjonizowanego wapnia we krwi. W rzeczywistości niektórzy weterynarze i miłośnicy kotów twierdzą, że może istnieć związek między wzrostem dostępności i popularności tego rodzaju diet (wiele, ale nie wszystkie reklamowane jako pomoc w zdrowiu układu moczowego) a zwiększoną częstością występowania hiperkalcemii idiopatycznej. Składniki, które mogą zakwaszać żywność, obejmują dl-metioninę, kwas fosforowy i chlorek amonu. Idealnie, poziom witaminy D w diecie powinien być również ograniczony, ale informacje te mogą być trudne do zdobycia w przypadku żywności przygotowywanej komercyjnie.

Być może najprostszym sposobem na nakarmienie kota z idiopatyczną hiperkalcemią jest trzymanie się podstaw. Pokarmy w puszkach, które są bogate w białko, ubogie w węglowodany i nie zawierają dl-metioniny, kwasu fosforowego i chlorku amonu (aby uniknąć zakwaszenia) lub podrobów i oleju rybnego (bogate źródła witaminy D) są odpowiednie dla większości kotów. Właściciele mogą dodać trochę ugotowanego kurczaka (około 10% diety), aby jeszcze bardziej obniżyć poziom wapnia i łyżeczkę lub dwie błonnika psyllium (np. Metamucil bez smaku), aby uzyskać jakiekolwiek korzyści, jakie błonnik może przynieść na stole, że tak powiem.

Jeśli proste modyfikacje diety, takie jak te, nie przywrócą poziomu zjonizowanego wapnia kota z powrotem do normalnego zakresu, moją kolejną rekomendacją będzie domowa dieta przygotowana na podstawie przepisu opracowanego przez dietetyka weterynaryjnego zaznajomionego z tym przypadkiem. Dietetyk może dopracować recepturę tak, aby karma miała niską zawartość wapnia i witaminy D, była bogata w błonnik, nie zakwasza i spełniała wszelkie inne potrzeby kota.

Gdy modyfikacje diety nie są wystarczające do kontrolowania idiopatycznej hiperkalcemii, weterynarz kota może przepisać leki (zwykle glikokortykoidy lub alendronian) w celu dalszego obniżenia poziomu wapnia we krwi.

Dr Jennifer Coates