Kot Rasy Orientalny Krótkowłosy Hipoalergiczny, Zdrowy I Długowłosy

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Orientalny krótkowłosy jest w rzeczywistości hybrydą syjamską, po raz pierwszy rozwiniętą w Anglii w XX wieku. Jest podobny pod względem budowy ciała do syjamskiego, ale występuje w wielu innych odmianach kolorystycznych i wzorniczych. I choć nie jest tak komunikatywny jak syjamski, orientalny nadal jest przyjemnym towarzyszem w domu.

Charakterystyka fizyczna

Oriental jest długi, smukły i giętki, z dużymi uszami i przeszywającymi oczami w kształcie migdałów. Jest członkiem rodziny syjamskiej; jednak w przeciwieństwie do syjamskiego, orientalny krótkowłosy występuje w ponad 300 kolorach i wzorach. Niektóre popularne style to heban, czysta biel, kasztan i niebieski, a niektóre popularne wzory to jednolity, dwukolorowy i pręgowany.

Osobowość i temperament

To temperamentny kot, który musi być centrum przyciągania. Jeśli zostanie zignorowany, stanie się niezwykle wrażliwy i marudny, ale obdaruj go miłością, a kot zwróci go w pełnej mierze. Oprócz dodawania koloru do twojego życia, ten kot zapewnia rozrywkę, okazując entuzjazm we wszystkim, co robi.

Oriental to również dociekliwa istota, która włącza się we wszystkie codzienne czynności. Może i jest łagodniejszy niż syjamski, ale ten kot uwielbia rozmawiać i nigdy nie jest zbyt zmęczony, by nawiązać „rozmowę”.

Zdrowie

Orient ogólnie ma dobry stan zdrowia, ale istnieje kilka poważnych schorzeń, które nękają tę rasę, w tym wysunięcie mostka czaszki i fibroelastozę wsierdzia.

Historia i tło

Uważa się, że Syjam, który jest obecnie znany jako Tajlandia, był miejscem narodzin wielu ras kotów, w tym kota syjamskiego. Rodzina Syjamska szczególnie ceniła niebieskookie, kolorowe koty, zapewniając im życie w luksusie w swoich pałacach. Dokładny rok pojawienia się kota syjamskiego w Anglii nie jest znany, ale pod koniec XIX wieku wiele kotów syjamskich pojawiło się na lokalnych wystawach.

Hodowcy brytyjscy wykazywali duże zainteresowanie syjamskim typem ciała, ale poszukiwali rasy o szerszej gamie kolorów. Hodowcy ci ostatecznie rozwinęli odmianę orientalną w latach 50. i 60., krzyżując syjamskie z brytyjskimi krótkowłosymi i rosyjskimi niebieskimi. Hodowcy amerykańscy wkrótce osiągnęli własną wersję rasy orientalnej, krzyżując syjamę z amerykańskimi krótkowłosymi i abisyńskimi.

Początkowo hodowcy kotów orientalnych napotkali silny sprzeciw hodowców syjamskich, którym nie podobał się pomysł kolejnej hybrydy wchodzącej na już zalany rynek, ale koty orientalne szybko zyskały na popularności.

W 1972 r. Stowarzyszenie Miłośników Kotów (CFA) zaakceptowało do rejestracji orientalnego krótkowłosego, aw 1977 r. przyznało mu pełny status mistrza. Od tego czasu stał się jednym z najpopularniejszych kotów krótkowłosych. W 1985 roku The International Cat Association nadało status Championa długowłosej wersji Oriental, aw 1988 Longhair Oriental został przyjęty do rejestracji przez CFA. Dziś CFA odnosi się zarówno do ras orientalnych krótkowłosych, jak i długowłosych jako dywizji orientalnej.