Zakażenie Grzybicze (kokcydioidomikoza) U Kotów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Kokcydioidomikoza/ Coccidioides immitis u kotów

Kokcydioidomikoza, choroba wywoływana przez grzyb Coccidioides immitis, pochodzi z wdychania grzyba glebowego. Najbardziej dotknięty jest układ oddechowy, zarodniki grzyba zaczynające się w płucach jako okrągłe sferule, żyją tam w stadium pasożytniczym, aż urosną na tyle duże, że pękną, uwalniając setki zarodników. Następnie rozpoczynają fazę pasożytniczą w tkankach, rosnąc i pękając, a następnie nieustannie rozprzestrzeniając się w szerszym ciele. Endospory mogą również szybciej przechodzić przez organizm przez układy limfatyczne i naczynia krwionośne, powodując infekcję ogólnoustrojową – co oznacza, że dotyczy to całego organizmu. Pełna infekcja zachodzi w około 7-20 dni po ekspozycji, chociaż niektóre zwierzęta mogą rozwinąć odporność i nigdy nie wykazywać żadnych objawów, zwłaszcza młodsze zwierzęta. Zwierzęta podatne na infekcję mogą zachorować tylko na niewielką ilość grzyba kokcydioides; do spowodowania choroby potrzeba mniej niż dziesięciu zarodników grzybów.

Jest to rzadka, ale często śmiertelna choroba, która powstaje głównie w suchych, gorących regionach zachodnich i południowo-zachodnich regionów USA oraz w kilku krajach Ameryki Środkowej i Południowej. Ta infekcja jest również znana jako gorączka doliny San Joaquin, gorączka kalifornijska, kokcy i gorączka pustyni. Przyrostek tej choroby, grzybica, jest terminem medycznym używanym dla każdego zaburzenia spowodowanego przez grzyby. Kokcydioidomikoza dotyka wielu ssaków, w tym psów, kotów i ludzi. Jednak nie można go przenosić między zwierzętami a ludźmi.

Objawy i typy

Objawy mogą obejmować:

• Ekstremalna utrata wagi i zanik mięśni
• Drenaż zmian skórnych
• Trudności w oddychaniu
• Kalectwo
• Zapalenie tęczówki i innych obszarów przedniej części oka.

Ta infekcja jest mniej powszechna u kotów, a rozprzestrzenianie się infekcji ma tendencję do zachowywania się nieco inaczej niż u innych zwierząt. Koty zazwyczaj nie wykazują tych samych objawów, co psy, a nawet mogą pozostać bezobjawowe, dopóki infekcja nie rozprzestrzeni się znacząco. U kotów bardziej prawdopodobne jest uszkodzenie głębszych warstw tkanki skórnej. Objawy takie jak guzy, ropnie i zmiany chorobowe z drenażem występują częściej u kotów.

Przyczyny

C. immitis rośnie kilka centymetrów w górnej warstwie gleby, gdzie może przetrwać wysokie temperatury i niską wilgotność. Grzyb powraca na powierzchnię po okresie opadów deszczu, budowy gruntów lub zbioru plonów, gdzie tworzy zarodniki, które są uwalniane i rozprzestrzeniane przez wiatr i burze piaskowe. Grzyb ten występuje w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych w południowej Kalifornii, Arizonie, południowo-zachodnim Teksasie, Nowym Meksyku, Nevadzie i Utah oraz w wielu krajach Ameryki Środkowej i Południowej. Po porze deszczowej, kiedy pojawiają się burze piaskowe, liczba zachorowań wzrasta.

Diagnoza

Twój weterynarz przeprowadzi dokładne badanie fizykalne Twojego zwierzaka, w tym chemiczny profil krwi, pełną morfologię krwi i analizę moczu. Będziesz musiał podać dokładną historię zdrowia swojego zwierzaka, w tym historię objawów i możliwych incydentów, które mogły spowodować ten stan. Dostarczona przez Ciebie historia może dać Twojemu weterynarzowi wskazówki, które narządy są zaatakowane wtórnie.

Leczenie

Należy leczyć objawy kliniczne, takie jak drgawki, ból i kaszel. Objawy można złagodzić za pomocą sterydów i leków przeciwkaszlowych. Dopóki objawy kliniczne nie ustąpią, aktywność fizyczna powinna być ograniczona. Można to zrobić poprzez odpoczynek w klatce lub przez wydzielenie cichej, zamkniętej przestrzeni, w której kot może odpocząć. Będziesz musiał zaplanować dietę wysokiej jakości, aby karmić kota podczas procesu regeneracji, aby utrzymać wagę ciała. Jeśli narząd jest poważnie dotknięty, może być zalecane chirurgiczne usunięcie. Jeśli choroba jest rozprzestrzeniona, może być konieczne agresywne leczenie przeciwgrzybicze przez co najmniej rok.

Życie i zarządzanie

Twój weterynarz będzie chciał monitorować poziom przeciwciał we krwi co trzy do czterech miesięcy, dopóki nie znajdą się w zakresie, który można uznać za normalny. Jeśli twoje zwierzę nie reaguje dobrze na terapię, test pomiaru poziomu leku po dwóch do czterech godzin po zażyciu może określić, jak dobrze lek jest wchłaniany i dać tobie i twojemu weterynarzowi lepsze wyobrażenie o tym, w jakim kierunku iść.

Zapobieganie: Jeśli mieszkasz w obszarze, w którym ten grzyb jest rozpowszechniony, pozostań w kontakcie ze swoim weterynarzem, aby tak było, jeśli weterynarze w Twojej okolicy widzą wiele przypadków kokcydioidomikozy. W takim przypadku rozsądnie jest unikać obszarów wysokiego ryzyka, szczególnie po porze deszczowej i podczas burz piaskowych.

Jest to jedna z najpoważniejszych i zagrażających życiu chorób grzybiczych, a rokowania dla Twojego zwierzaka są strzeżone do grobu. Wiele zwierząt poprawi się dzięki doustnym lekom przeciwgrzybiczym; jednak nawroty są częste, zwłaszcza jeśli terapia nie jest kontynuowana do końca lub jest skrócona. Wyzdrowienie bez leczenia nie jest typowe, ale zwierzę może rozwinąć odporność na infekcję i wyzdrowieć z niej.