Rozciągliwa, Obwisła, Bolesna Skóra U Kotów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Astenia skórna kotów u kotów

Astenia skórna kotów (FCA), znana również jako zespół Ehlersa-Danlosa, jest chorobą charakteryzującą się niedoborem poziomu kolagenu, cząsteczki białka niezbędnej do zapewnienia siły i elastyczności skóry i więzadeł, a także większości reszty ciała. Schorzenie należy do grupy zaburzeń dziedzicznych charakteryzujących się niezwykle rozciągliwą i opadającą skórą. Jest to spowodowane mutacją genetyczną, która jest przekazywana z rodzica na potomstwo i chociaż podejrzewa się więcej niż jedną chorobę genetyczną, stanu tego nie można określić na podstawie próbek skóry i tkanek, diagnozuje się go poprzez obserwację.

Kolagen jest „klejem”, który utrzymuje ciało razem, a brak kolagenu spowoduje nieprawidłową syntezę kolagenu i tworzenie włókien. Zwierzęta dotknięte tym zaburzeniem cierpią na bolesne zwichnięcia w stawach z powodu niestabilności włókien więzadłowych, które utrzymują kości ze sobą. Więzadła zwykle rozciągają się podczas ruchu, ale bez elastyczności potrzebnej do powrotu do pierwotnej formy pozostają rozciągnięte, pozwalając kościom wyskoczyć ze stawów łącznych. Stwarza to bolesne środowisko fizyczne dla osoby cierpiącej na osłabienie skóry. Brak kolagenu wpływa również na strukturę skóry. Skóra pozbawiona elastyczności nie wraca do ciała, gdy została odciągnięta od ciała, ostatecznie mocno opadając. Zwiotczenie osłabia również sprężystość skóry, sprawiając, że skóra jest podatna na urazy i podatna na łzy, siniaki i blizny. Ta choroba jest rzadka i została wyraźnie zidentyfikowana tylko u niewielkiej liczby kotów. Zwierzęta są zwykle diagnozowane w młodym wieku.

Objawy i typy

Objawy astenii skórnej obejmują zazwyczaj obwisłą skórę ze zbędnymi fałdami skóry. Skóra jest miękka, delikatna i cienka, o niedostatecznej elastyczności. Skóra jest łatwo rozdarta, często pozostawiając szerokie rany typu „rybie usta”, które bardzo mało krwawią, ale pozostawiają blizny, które z czasem powiększają się. Mogą również pojawić się blizny na skórze, których nie można wyjaśnić. Twój kot może mieć opuchliznę pod skórą łokci, ze względu na nacisk kości na skórę, gdy kot jest w spoczynku oraz siniaki i krwawienie pod skórą (krwiak) łokci i na całym ciele. Często występują również rany szarpane na plecach i głowie. Kolagen jest niski zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie, co umożliwia pękanie struktur wewnętrznych, co prowadzi do krwawienia wewnętrznego.

W przypadku kotów objawy często pojawiają się w wieku około ośmiu tygodni. Normalna zabawa z kumplami pozostawia na skórze duże rozdarcia, które szybko się goją, ale pozostawiają trwałe blizny. Przepukliny zgłaszano również u kotów dotkniętych osłabieniem skóry.

Ten stan ma wpływ na następujące rasy:

• Koty domowe
• Domowe długowłose
• Himalajowie

Przyczyny

Główna przyczyna tego schorzenia ma podłoże genetyczne. Jest to spowodowane mutacją genetyczną, która jest przekazywana z rodzica na potomstwo i może być dominująca – od obojga rodziców lub recesywna – tylko od jednego rodzica. W formie dominującej oboje rodzice są nosicielami zmutowanego genu, a żadne zwierzę nie wykazuje objawów. W przypadku postaci recesywnej jeden rodzic może być nosicielem bez objawów. W każdym przypadku ogólnie zaleca się, aby rodzice zaatakowanego zwierzęcia nie byli wykorzystywani do dalszej hodowli i aby rodzeństwo zakażonego zwierzęcia również nie mogło się rozmnażać.

Diagnoza

Badanie rozciągliwości skóry wykonuje się poprzez naciągnięcie skóry do jej pełnej sprawności, obserwację braku dyskomfortu u zwierzęcia i pomiar stopnia naciągnięcia skóry. Uzyskane pomiary są oparte na wskaźniku rozciągania skóry (SEI), który mierzy skórę, która została naciągnięta (przy użyciu skóry grzbietowej na grzbiecie), podzielona przez długość zwierzęcia od grzbietu czaszki do podstawy czaszki. ogon. Znaleziona wartość liczbowa określa powagę stanu. Oczekiwane liczby to wskaźnik wyższy niż 19 procent dla kotów.

Leczenie

Ten stan jest nieuleczalny, a rokowanie w przypadku osłabienia skóry nie jest dobre. Wielu właścicieli zwierząt domowych decyduje się na eutanazję swoich zwierząt ze względu na chroniczny ból, jaki zwierzę może cierpieć, oraz czas spędzony na leczeniu przewlekłych ran. Gospodarstwa domowe z innymi zwierzętami domowymi lub dziećmi sprawiają, że perspektywa dalszych obrażeń jest bardziej istotna, ponieważ zwierzęta dotknięte tym schorzeniem muszą być oddzielone od sytuacji, które mogą spowodować obrażenia. Inne zwierzęta mogą zranić chore zwierzę, nawet przez niewinną zabawę, a dzieci mogą nieumyślnie pogłaskać zwierzę ze zbyt dużą energią, powodując rozdarcie skóry. Jeśli zdecydujesz się zatrzymać swojego zwierzaka, będzie musiał być jedynym zwierzakiem w domu lub całkowicie odizolowanym od innych zwierząt. Będziesz musiał zadbać o to, aby otoczenie było wolne od ostrych narożników i innych zagrożeń, a miejsca do spania i odpoczynku powinny być dobrze wyściełane. Aby zapobiec dużym rozdarciom skóry, należy ostrożnie obchodzić się z kotem i przytrzymywać go, a także zawsze informować gości o stanie kota, aby przypadkowe obrażenia nie stanowiły problemu.

Koty powinny być pozbawione pazurów, aby zapobiec samookaleczeniu i należy unikać wszelkich sytuacji, które mogą powodować swędzenie kota (np. owady, pyłki, alergie na nowe pokarmy). Nie trzeba dodawać, że sterylizacja jest niezbędna. Ma to na celu nie tylko zapobieganie przekazywaniu zmutowanego genu, ale także urazy, które mogą wystąpić podczas kojarzenia. Nieodłączny brak kolagenu uniemożliwia ciążę.

Życie i zarządzanie

Rany szarpane, a nawet drobne skaleczenia skóry powinny być naprawiane na bieżąco, aby uniknąć ryzyka infekcji. Antybiotyki, zarówno zewnętrzne, jak i doustne, powinny być przechowywane w domu, aby w razie potrzeby leczyć swojego zwierzaka. Istnieją pewne dowody na to, że witamina C może być pomocna w poprawie stanu skóry i jest obecnie zazwyczaj polecana właścicielom, którzy zdecydowali się leczyć chorobę swojego kota. Skonsultowanie się z weterynarzem przed podaniem czegokolwiek na skórę kota może być mądre. Testy skórne można wykonać, aby upewnić się, że kot nie ma reakcji alergicznej na rozważane miejscowe rozwiązania.