Zapaść Podczas ćwiczeń W Labrador Retrieverever

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Słabość i zapaść u Labrador Retrieverów wywołane ćwiczeniami

Labrador retrievery to jedna z bardziej aktywnych ras psów. Częścią posiadania laboratorium w rodzinie jest przyzwyczajenie się do posiadania wysokoenergetycznego psa, który dużo się bawi i ćwiczy. Większość psów zwolni lub zatrzyma się, gdy są zmęczone i nie będą miały problemów, ale niektóre tak uwielbiają aktywność, że będą ćwiczyć, aż osłabną i załamią się z wyczerpania. Nazywa się to upadkiem wywołanym wysiłkiem fizycznym u labradorów. Problemy zwykle pojawiają się w okresach intensywnej aktywności lub podniecenia. Innym razem te psy wydają się zupełnie normalne.

Objawy pojawiają się po raz pierwszy u młodych psów w wieku od pięciu miesięcy do trzech lat. Wydaje się, że choroba nie dotyka jednej płci bardziej niż drugiej. Laboratoria wyhodowane jako psy do badań terenowych mogą być bardziej narażone na problem, a laboratoria, które łatwo się podniecają, częściej mają problem. Zapaść jest najbardziej prawdopodobna, gdy temperatura i wilgotność są wysokie oraz podczas czynności takich jak polowanie na ptaki górskie, powtarzalne aportowanie, długi, ciężki bieg i intensywna zabawa, ale każda bardzo intensywna aktywność może prowadzić do upadku.

Objawy i typy

Znaki zaczynają się po pięciu do dwudziestu minutach ekstremalnych ćwiczeń, podniecenia lub stresu. Zawierają:

• Nie chodzi lub nie biega normalnie (ruch kołyszący)
• Słabe tylne nogi
• Przeciąganie tylnych nóg podczas biegu
• Stanie ze stopami zbyt szeroko rozstawionymi (postawa szeroka)
• Zbyt duże podnoszenie stóp podczas chodzenia lub biegania (hipermetria)
• Upadek podczas biegu
• Nie można poruszyć głową i wszystkimi czterema nogami po ćwiczeniach
• Sztywne przednie nogi po złożeniu
• Większość psów jest czujna
• Bez bólu podczas upadku
• Wysoka temperatura ciała
• Czasami zamieszanie
• Rzadko drgawki i śmierć
• Brak objawów między okresami zapaści
• Powrót do zdrowia zwykle w ciągu pięciu do dwudziestu pięciu minut

Przyczyny

Odziedziczony problem u labradorów, który jest cechą autosomalną recesywną. Psy posiadające dwie kopie genu (homozygoty) są narażone na znaczne ryzyko wystąpienia objawów klinicznych. Psy, które posiadają jedną kopię genu (heterozygoty) są nosicielami i mogą przekazać gen swoim szczeniętom. Jednak jest mało prawdopodobne, aby wykazywały objawy zapaści wywołanej wysiłkiem fizycznym.

Diagnoza

Dostępny jest test genetyczny w celu zidentyfikowania genu, który powoduje zapaść wywołaną wysiłkiem fizycznym u labradorów. Jeśli Twój lekarz weterynarii podejrzewa tę chorobę, może zalecić wykonanie testu genetycznego w celu potwierdzenia diagnozy.

Inne badania, które Twój weterynarz może chcieć wykonać, obejmują pełną morfologię krwi i profil biochemiczny. Potwierdzi to, że narządy wewnętrzne Twojego psa działają prawidłowo. Można również sprawdzić poziom hormonu tarczycy u psa, aby upewnić się, że jest prawidłowy. Inne badania krwi można przeanalizować, aby sprawdzić, czy inne choroby mięśni mogą powodować zapaść u psa. Aby upewnić się, że Twój pies nie cierpi na problemy z sercem, które pojawiają się i znikają, Twój weterynarz może chcieć, aby Twój pies nosił specjalny monitor na dzień lub dwa, aby śledzić normalny rytm serca. Testy te są zwykle normalne w laboratoriach z zapaścią wywołaną wysiłkiem fizycznym.

Leczenie

Większość psów z zapaścią wywołaną wysiłkiem fizycznym można leczyć, unikając czynności, które powodują zapaść. Oczywiście nie da się całkowicie uniknąć ćwiczeń, więc kiedy Twój pies ćwiczy, wszelkie działania należy przerwać przy pierwszych oznakach słabości. Daj swojemu psu wodę do picia do ust lub spryskaj ją zimną wodą, aby obniżyć temperaturę ciała.

Jeśli zmiana aktywności psa nie jest możliwa lub nie pomaga, są inne rzeczy, które mogą pomóc. Niektóre psy mają mniej epizodów załamania, gdy ich dieta jest zmieniana i przybierają na wadze. Jeśli pies nie jest wykastrowany, może pomóc kastracja.

Jest kilka leków, które również mogą być pomocne. Twój weterynarz może pomóc Ci zdecydować, czy jest to odpowiednie dla Twojego psa. Chociaż leki nie pomogą wszystkim psom, u wielu psów leki mogą po prostu zmniejszyć liczbę epizodów u psa lub zminimalizować ich nasilenie.

Życie i zarządzanie

Obserwacja stanu zdrowia psa jest najpraktyczniejszym bieżącym leczeniem i profilaktyką. Kiedy twój pies wykazuje objawy wyczerpania i nieuchronnego zapaści, ważne jest, aby przerwać wszelką aktywność i ochłodzić psa. Jeśli Twój pies może być leczony po prostu przez zmianę poziomu jego aktywności, być może będziesz musiał to robić przez resztę jego życia. Jeśli Twojemu psu przepisano leki łagodzące jego objawy, będziesz musiał wracać do lekarza weterynarii na regularne wizyty kontrolne, aby upewnić się, że lek nie uszkadza żadnego z narządów wewnętrznych Twojego psa. Upewnij się, że dokładnie przestrzegasz wszystkich instrukcji otrzymanych z lekiem, wprowadzając zmiany tylko po konsultacji z weterynarzem. Zwykle liczba epizodów, które ma twój zwierzak, zmniejsza się wraz z wiekiem.

Zapobieganie

Ważne jest, aby unikać czynności, które spowodują, że Twój pies osłabnie, aż do załamania. Psy, u których zdiagnozowano zapaść wywołaną wysiłkiem fizycznym, nie powinny być wykorzystywane do hodowli, ponieważ jest to choroba dziedziczna.