Choroba Addisona - Koty

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Niedoczynność kory nadnerczy u kotów

Niedoczynność kory nadnerczy charakteryzuje się niedostateczną produkcją glikokortykosteroidów (kortyzolu) i/lub mineralokortykosteroidów (aldosteronu). Mineralokortykoidy i glukokortykoidy to hormony wytwarzane przez nadnercza, które znajdują się w pobliżu nerek. Oba te hormony mają kluczowe znaczenie dla zdrowego funkcjonowania organizmu, a nieprawidłowy wzrost lub spadek któregokolwiek z tych hormonów może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, jeśli nie zostanie rozwiązany na czas. Niewystarczająca produkcja obu tych hormonów może wpływać na układ nerwowy, układ pokarmowy, nerki lub układ sercowo-naczyniowy, a w rezultacie może prowadzić do wielu objawów, w szczególności osłabienia, odwodnienia, niskiego ciśnienia krwi, depresji, zatrucia serca, wymioty, krew w kale i utrata masy ciała. U kotów nie odnotowano żadnych predylekcji rasowych, chociaż ogólnie jest to bardzo rzadko zgłaszane u kotów.

Objawy i typy

Objawy mogą się różnić w zależności od czasu trwania problemu. Objawy zagrażające życiu zwykle obserwuje się w ostrych epizodach tej choroby. U kotów często obserwuje się następujące objawy:

• Letarg
• Brak apetytu (anoreksja)
• Wymioty
• Utrata masy ciała
• Biegunka
• Drżący
• Zwiększona częstotliwość oddawania moczu (wielomocz)
• Zwiększone pragnienie (polidypsja)
• Depresja
• Odwodnienie
• Słaby puls
• Zawalić się
• Niska temperatura
• Krew w kale
• Wypadanie włosów (łysienie)
• Bolesny brzuch

Przyczyny

• Niedobór hormonu adrenokortykotropowego (ACTH)
• Guzy przerzutowe
• Długotrwałe odstawienie glikokortykoidów

Diagnoza

Będziesz musiał przekazać swojemu weterynarzowi dokładną historię zdrowia twojego kota i wystąpienia objawów. Twój weterynarz przeprowadzi dokładne badanie fizykalne Twojego zwierzaka, w tym rutynowe testy laboratoryjne, pełną morfologię krwi, profil biochemiczny i analizę moczu. Pełna morfologia krwi może ujawnić anemię, nienormalnie wysoką liczbę eozynofilów (rodzaj białych krwinek, które łatwo wybarwiają się barwnikiem eozyny) oraz zwiększoną liczbę limfocytów (również rodzaj białych krwinek) zwaną (limfocytozą).

Badania biochemiczne surowicy mogą ujawnić nienormalnie wyższy poziom potasu i nagromadzenie mocznika - azotowych produktów przemiany materii, które są zwykle wydalane z organizmu z moczem (azotemia). Inne odkrycia obejmują niższy poziom sodu (hiponatremia) i chlorku (hipochloremia), podwyższony poziom wapnia (hiperkalcemia), podwyższony poziom enzymów wątrobowych, w tym ALT i AST oraz niski poziom cukru we krwi (hipoglikemia). Analiza moczu może wykazać niskie stężenie moczu. Ostatecznym testem do zdiagnozowania tego stanu jest wykrycie poziomu kortyzolu w organizmie. Zwykle przysadka mózgowa wytwarza hormon adrenokortykotropowy (ACTH), który następnie stymuluje nadnercza do uwalniania hormonów. ACTH można wstrzyknąć do organizmu, aby przetestować normalne funkcje reakcji nadnerczy. Jeśli nadnercza Twojego kota nie wykazują zwiększonego uwalniania hormonów po podaniu ACTH, wówczas diagnoza niedoczynności kory nadnerczy zostanie potwierdzona. Wizualne procedury diagnostyczne, takie jak prześwietlenie i USG, mogą ujawnić mniejsze niż normalne nadnercza.

Leczenie

Nagły i ciężki (ostry) epizod niedoczynności kory nadnerczy jest stanem nagłym wymagającym natychmiastowej hospitalizacji i intensywnej terapii. Leczenie tej choroby zależy od rodzaju i nasilenia objawów. Pacjenci z niskim poziomem płynów ustrojowych otrzymują płyny dożylnie w celu uzupełnienia niedoborów płynów, ale podstawą terapii jest uzupełnienie niedoborów hormonów. Koty, u których zdiagnozowano tę chorobę, muszą być leczone zastrzykami hormonalnymi do końca życia.

Życie i zarządzanie

W przypadku ostrego epizodu niedoczynności kory nadnerczy Twój kot będzie wymagał natychmiastowego leczenia z powodu objawów zagrażających życiu. Po początkowym wyzdrowieniu weterynarz obliczy dawkę, która zrównoważy niedobór hormonów u kota. Dawka tych hormonów może wymagać od czasu do czasu zwiększenia, zwłaszcza w okresach stresu, takich jak podróż, hospitalizacja i operacja. Nie zmieniaj marki ani dawki przepisanego hormonu bez uprzedniej konsultacji z lekarzem weterynarii.

Po wstępnej wymianie hormonów będziesz musiał odwiedzać swojego weterynarza w odstępach tygodniowych przez co najmniej pierwsze cztery tygodnie. Lekarz weterynarii zmierzy poziom hormonów kota podczas terapii i odpowiednio zmodyfikuje dawki. Zastrzyki hormonalne są zwykle wymagane w odstępach miesięcznych, a u niektórych pacjentów są wymagane co trzy tygodnie. Poziomy elektrolitów będą również regularnie sprawdzane ze względu na znaczne zmiany elektrolitów, które są zwykle obserwowane w tej chorobie. Aby odnieść korzyści z leczenia, wymagana jest dobra przestrzeganie zaleceń przez właściciela przez całe życie pacjenta. Przy regularnym leczeniu większość pacjentów ma się dobrze i ma dobre rokowanie.