Niska Produkcja Parathormonu U Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Niedoczynność przytarczyc u psów

Niedoczynność przytarczyc charakteryzuje się bezwzględnym lub względnym niedoborem parathormonu we krwi. Hormon przytarczyc reguluje poziom wapnia i fosforu we krwi, zwykle zwiększając poziom wapnia we krwi poprzez ponowne wchłanianie wapnia z kości. Niski poziom wydzielania parathormonu prowadzi zatem do niskiego poziomu wapnia we krwi, stanu zwanego hipokalcemią.

Gruczoły przytarczyczne są małymi gruczołami wydzielającymi hormony, które znajdują się na lub w pobliżu gruczołów tarczycy, które z kolei znajdują się z przodu szyi, w linii z krtanią i tchawicą.

U psów występuje skłonność do niedoczynności przytarczyc u pudli miniaturowych, sznaucerów miniaturowych, owczarków niemieckich, labradorów i terierów. Średni wiek rozpoznania to 4,8 lat, w przedziale od sześciu tygodni do 13 lat. Wydaje się również, że istnieje różnica między płciami, ponieważ kobiety są częściej diagnozowane.

Objawy

• Napady padaczkowe
• Napięty brzuch
• Chwiejny, nieskoordynowany lub pijany ruch (ataksja)
• Sztywny chód
• Gorączka
• Pocieranie twarzy
• Drżenie mięśni, drganie lub mimowolne skurcze mięśni
• warczenie
• Dysząc
• Zaćma
• Słabość
• Zwiększone oddawanie moczu i zwiększone pragnienie
• Wymioty
• Brak apetytu

Przyczyny

Niedoczynność przytarczyc ma najczęściej nieznaną przyczynę lub jest wynikiem zapalenia przytarczyc o podłożu immunologicznym.

Diagnoza

Twój weterynarz przeprowadzi dokładne badanie fizykalne twojego psa, biorąc pod uwagę historię objawów, które jesteś w stanie zapewnić. Przeprowadzone zostaną standardowe badania, w tym pełny profil krwi, a także chemiczny profil krwi, pełna morfologia krwi, badanie moczu i panel elektrolitowy. Wyniki tych testów zwykle wracają do normy w przypadku niedoczynności przytarczyc, jednak są one ważne dla odrzucenia wszelkich innych chorób podstawowych.

Ponieważ istnieje kilka możliwych przyczyn opisanych tutaj objawów, lekarz weterynarii najprawdopodobniej zastosuje diagnostykę różnicową. Proces ten jest prowadzony przez głębszą inspekcję widocznych objawów zewnętrznych, wykluczając każdą z najczęstszych przyczyn, dopóki właściwe zaburzenie nie zostanie ustalone i będzie można je odpowiednio leczyć. Główne problemy związane z niedoczynnością przytarczyc, które należy odróżnić od innych procesów chorobowych, to napady padaczkowe, osłabienie, drżenie i drżenie mięśni.

Niektóre z przyczyn, które należy wykluczyć, to choroby związane z sercem, choroby metaboliczne, takie jak hipoglikemia (niski poziom cukru we krwi) lub hepatoencefalopatia (choroba wątroby, która wpływa na funkcjonowanie mózgu). Przyczyny neurologiczne, które należy wykluczyć, to choroby zapalne, nowotwory lub padaczka.

Badanie odcinka szyjnego gardła może ujawnić, że gruczoły przytarczyczne są nieobecne lub uległy atrofii (zanikowi).

Leczenie

Twój pies może wymagać początkowo hospitalizacji w celu leczenia niskiego poziomu wapnia we krwi, przynajmniej do czasu opanowania objawów klinicznych. Inne leczenie będzie zależeć od tego, czy zdiagnozowano jakiekolwiek inne podstawowe schorzenia.

Leczenie doraźne jest zwykle potrzebne tylko w przypadku niektórych pacjentów, takich jak pierwotna niedoczynność przytarczyc lub niedoczynność przytarczyc, która jest wtórna do procedur stosowanych w celu skorygowania nadmiernego poziomu hormonu tarczycy lub nadmiernego poziomu hormonu przytarczyc, czyli procedur medycznie stosowane w celu obniżenia ilości parathormonu we krwi i spowodowały, że poziom parathormonu jest teraz zbyt niski.

Jeśli u Twojego psa zdiagnozowano hipokalcemię, niski poziom wapnia we krwi, lekarz zaleci długotrwałe leczenie tego schorzenia. Witamina D będzie potrzebna w nieskończoność, a dawka zostanie ustalona przez lekarza weterynarii na podstawie potrzeb psa. Suplementy wapnia mogą być podawane doustnie, ponownie z rodzajem i dawką suplementu wapnia zaleconego przez lekarza weterynarii

Życie i zarządzanie

Zarówno niski poziom wapnia we krwi, jak i nadmierny poziom wapnia we krwi to obawy, które należy leczyć w perspektywie długoterminowej. Początkowo weterynarz będzie chciał często widywać się z psem, aby śledzić jego postępy i w razie potrzeby wprowadzać zmiany w opiece. Gdy poziom wapnia w surowicy jest stabilny i normalny, weterynarz będzie oceniał stężenie wapnia w surowicy co miesiąc przez sześć miesięcy, a następnie co dwa do czterech miesięcy.