Przerost Bakteryjny Jelita Cienkiego (SIBO) I Niewydolność Trzustki

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Kiedy pies lub kot cierpi na niewydolność zewnątrzwydzielniczą trzustki (EPI), organizm zwierzęcia nie jest w stanie rozłożyć i przyswoić składników odżywczych zawartych w jedzeniu. Dotknięte zwierzęta stracą na wadze; mieć luźne, śmierdzące stolce; i mieć znacznie większy apetyt. Dzieje się tak dlatego, że zasadniczo zwierzę umiera z głodu.

Głównym celem leczenia tego schorzenia jest stosowanie przez całe życie zamienników enzymów w pożywieniu zwierząt. Ponieważ z powodu tej choroby może rozwinąć się wiele drugorzędnych problemów, ty i twój weterynarz musicie uważnie monitorować swojego zwierzaka przez resztę jego życia.

Jednym z takich potencjalnych problemów u zwierząt z EPI jest stan zwany przerostem bakteryjnym jelita cienkiego (SIBO). Jest powszechnie obserwowany u psów z EPI i może komplikować leczenie, chyba że zostanie rozpoznany i poddany kontroli. Koty częściej cierpią na chorobę drażliwej miski niż SIBO.

Co powoduje SIBO?

Przerost bakterii w jelicie cienkim rozwija się, gdy bakterie już obecne w przewodzie pokarmowym mają możliwość wykorzystania niestrawionego materiału przechodzącego przez jelito jako paliwa do wzrostu i rozwoju. Pożywienie, które nie jest wchłaniane przez zwierzę, jest „zjadane” przez bakterie, co prowadzi do eksplozji populacji.

Przerost „złych” bakterii w jelitach zwierząt z EPI prowadzi do jeszcze większych problemów z funkcjonowaniem przewodu pokarmowego. Ruchliwość jest zaburzona i może rozwinąć się wodnista (wydzielnicza) biegunka. Toksyny są wytwarzane przez rosnącą liczbę bakterii, które mogą powodować poważne uszkodzenia komórek jelitowych. Jeśli nie zostanie szybko leczony, SIBO może spowodować trwałe zaburzenia trawienia, a nawet nietolerancje pokarmowe.

Braki w EPI i SIBO

Jeśli Twój zwierzak ma niewydolność trzustki, w końcu rozwinie się u niego niedobory niektórych witamin, zwłaszcza witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, takich jak A, D, E i K. Ponieważ witamina K jest ważną częścią mechanizmu powodującego krzepnięcie krwi, Niedobory tej konkretnej witaminy mogą powodować problemy z krwawieniem u zwierząt, zwłaszcza kotów, z EPI. Koty są również podatne na rozwój niedoborów kwasu foliowego (witaminy z grupy B).

Witamina B12 (kobalamina) jest powszechnie niedoborem u zwierząt z SIBO. Dzieje się tak, ponieważ bakterie, które gromadzą się w jelicie cienkim, są w stanie łatwo przyswoić tę konkretną witaminę i ją wykorzystać. W rzeczywistości niedobór witaminy B12 jest jedną z oznak wtórnego SIBO u zwierząt, u których zdiagnozowano już EPI. Ten konkretny niedobór musi zostać skorygowany, aby zwierzę z EPI zareagowało na leczenie i przeżyło.

Opieka nad zwierzętami z SIBO

Te zwierzęta, które nie reagują tak, jak powinny, na enzymatyczną terapię zastępczą dla EPI, powinny mieć oszacowany poziom witaminy B12 we krwi. Jeśli to konieczne, witaminę B12 należy podawać w formie zastrzyku w celu uzupełnienia niedoborów.

Doustne antybiotyki są leczeniem z wyboru w przypadku SIBO. Powszechnie przepisywane antybiotyki dla SIBO obejmują metronidazol i tylozynę. W niektórych przypadkach można zastosować tetracykliny lub inne antybiotyki o szerokim spektrum działania. Leczenie powinno zacząć być skuteczne po około tygodniu, ale można je kontynuować przez kilka tygodni, aby zapewnić wystarczającą kontrolę wzrostu bakterii. W niektórych przypadkach Twój zwierzak może mieć uporczywy przypadek SIBO, który będzie wymagał antybiotykoterapii podawanej w małych dawkach często (lub nawet na stałe).

W trakcie leczenia antybiotykami lekarz weterynarii może zasugerować karmienie zwierząt probiotykami i/lub prebiotykami, aby przywrócić zdrowe środowisko w przewodzie pokarmowym.

Probiotyki, takie jak acidophilus i lactobacillus, to „przyjazne” bakterie, które są korzystne dla zdrowia i prawidłowego funkcjonowania jelita cienkiego. Substancje te należy na początku podawać w małych dawkach i można je powoli zwiększać, aż zwierzę będzie w stanie tolerować większą dawkę. Twój weterynarz może pomóc Ci wybrać właściwe źródło probiotyków. Jednak produkty mleczne nie są najlepszym wyborem dla zwierząt z SIBO, ponieważ uszkodzenie jelit zmniejsza poziom laktazy wytwarzanej w jelitach potrzebnej zwierzęciu do trawienia nabiału.

Prebiotyki, takie jak fruktooligosacharydy lub FOS, stymulują gojenie jelit i pobudzają wzrost pożytecznych bakterii jelitowych. Karmienie probiotykami i prebiotykami powinno odbywać się kilka godzin przed lub po podaniu antybiotyków, ponieważ mogą one zostać zniszczone przez lek.

Wsparcie żywieniowe jest również bardzo ważne, jeśli Twój zwierzak ma EPI i wtórne SIBO. Wysokostrawna dieta o niskiej zawartości błonnika pomoże zmniejszyć ilość „paliwa” dostępnego dla złych bakterii, którymi mogą żywić się i rozwijać w jelicie cienkim. Można również rozważyć długotrwałe karmienie probiotykami i prebiotykami, aby zapobiec rozwojowi SIBO. Twój lekarz weterynarii może pomóc Ci dobrać odpowiednią dietę i terapię uzupełniającą, która najlepiej sprawdzi się w przypadku Twojego pupila.