Specjaliści Weterynaryjni: Kim Naprawdę Są

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

T. J. Dunn, Jr., DVM

wtorek, 15 września 2009

Specjaliści weterynaryjni są ważnym atutem w kompleksowej opiece zdrowotnej zwierząt. Trzydzieści pięć lat temu było 389 lekarzy weterynarii, którzy etycznie mogli nazywać się specjalistami. Podzieleni na cztery rady specjalistyczne, weterynarze ci, poprzez intensywne szkolenia i studia, przeszli rygorystyczne wymagania certyfikacyjne, które doprowadziły do przyjęcia ich do elitarnej grupy oddanych lekarzy weterynarii.

Obecnie, według American Board of Veterinary Specialties, istnieje 20 rad specjalistycznych, w których znajduje się 6 921 certyfikowanych lekarzy weterynarii. To wiele mówi o dążeniu zawodu weterynarza do doskonałości, praktykowania najwyższych standardów opieki i znajdowania nowych sposobów leczenia chorób zwierząt. (Według American Veterinary Medical Association w USA jest obecnie ponad 65 000 licencjonowanych lekarzy weterynarii.)

Kiedy lekarz ogólny, taki jak ja, ma do czynienia ze szczególnie trudnym przypadkiem i wykonał to, co uważa się za pełną analizę przypadku, składającą się z dokładnej historii pacjenta i badania, zdjęć radiologicznych oraz badań krwi i moczu, a mimo to nie był w stanie osiągnąć ostatecznego diagnoza … czas wezwać specjalistę.

Niejasne zaburzenia, takie jak wtórna nerkowa nadczynność przytarczyc, toczeń rumieniowaty krążkowy, martwica niedokrwienna chrząstki włóknistej lub limfocytarno-plazmatyczne zapalenie jelit mogą mieć nieuchwytne objawy diagnostyczne. Aby uzyskać dokładną diagnozę, oprócz rutynowych badań może wymagać specjalistycznych technik diagnostycznych i oprzyrządowania.

Właścicielom psów należy jednak wyjaśnić jedną rzecz. I to właśnie oznacza termin „specjalista”. Ilekroć słyszysz zdanie, że lekarz „specjalizuje się” w problemach skórnych, „specjalizuje się” w rasowych psach wystawowych lub jest „specjalistą w korygowaniu problemów z plecami”, bądź ostrożny.

W rzeczywistości, bez względu na to, jak sławny, biegły lub skoncentrowany na określonym temacie lub procedurze on / ona może być, nieetyczne jest, aby każdy weterynarz nazywał siebie „specjalistą” bez faktycznego przyjęcia do rady specjalistycznej poprzez certyfikat proces. Innymi słowy, tylko certyfikowany lekarz weterynarii może być właściwie nazywany specjalistą.

A certyfikacja nie jest łatwa! Na przykład, aby zostać Dermatologiem Weterynarii Certyfikowanym przez Zarząd, licencjonowany lekarz weterynarii musi pomyślnie wypełnić następujący protokół:

• Minimum roczny staż, w prywatnej praktyce lub w Uniwersyteckim Weterynaryjnym Szpitalu Klinicznym, doskonalący umiejętności z zakresu chirurgii i medycyny małych zwierząt.
• Od dwóch do trzech lat pobytu w dermatologii. Większość rezydencji odbywa się w uniwersyteckich klinikach weterynaryjnych. Badane są choroby skóry wszystkich gatunków zwierząt, w tym psów, kotów, koni, zwierząt gospodarskich, małych egzotycznych ssaków, zwierząt z ogrodów zoologicznych, ptaków, gadów, a nawet niektórych chorób ludzkich.

Aby zostać „Dyplomatem Amerykańskiego Kolegium Dermatologii Weterynaryjnej” (tj. certyfikowanym przez radę), lekarz musi:

1. Zobacz określoną liczbę i różnorodność spraw podczas pobytu.
2. Przeprowadź projekt badawczy w obszarze chorób skóry, który poszerza wiedzę w tej dziedzinie.
3. Opublikuj wyniki badań w recenzowanym czasopiśmie medycznym lub weterynaryjnym.
4. Zdaj rygorystyczną serię egzaminów, aby udowodnić kompetencje we wszystkich obszarach Dermatologii Weterynaryjnej.

A rygorystyczny proces kwalifikacji nie jest łatwiejszy dla takich komisji specjalistycznych, jak Okulistyka, Chirurgia, Radiologia, Patologia, Żywienie, Kardiologia czy którejkolwiek z dwudziestu komisji specjalistycznych. Jeśli w jakimkolwiek momencie Twój pies zostanie zbadany przez lekarza, który rzekomo jest specjalistą, upewnij się, że widzisz zaświadczenie lekarza o przyjęciu do American College of Veterinary (Specialty).

Lekarz ogólny może stwierdzić, że ma „szczególne zainteresowanie” w leczeniu pewnych zaburzeń lub ma „praktykę ograniczoną do leczenia” określonych zaburzeń lub gatunków. Ale bez oficjalnego zaświadczenia o przyjęciu do certyfikowanej rady specjalistycznej weterynarz nie jest „specjalistą”.

Wzrost liczby rad specjalizacyjnych i liczby lekarzy weterynarii, którzy chcą i są w stanie zakwalifikować się do certyfikacji jako specjalisty, jest napędzany przez właścicieli zwierząt chcących i oczekujących uzyskania najwyższego stopnia specjalistycznej wiedzy diagnostycznej i terapeutycznej. A wraz z szybko postępującą najnowocześniejszą praktyką weterynaryjną właściciele zwierząt wymagają wysoko wykwalifikowanych, doświadczonych i kompetentnych weterynarzy, którzy są wyposażeni w techniki i instrumenty potrzebne do postawienia dokładnej diagnozy.

Właściwa terapia każdej choroby lub zaburzenia wymaga bezwzględnie najpierw dokładnej diagnozy! Na szczęście dla miłośników psów i lekarza weterynarii specjaliści są dziś znacznie bardziej dostępni niż kilka lat temu.

Jak specjaliści pomagają lekarzowi rodzinnemu

Wspaniałym przykładem tego, jak specjaliści przyczyniają się do dobrostanu naszych psich towarzyszy, jest siedmioletni labrador retriever o imieniu Spanky. Został skierowany do Specjalistów Weterynaryjnych Południowej Florydy (VSSF) w Cooper City na Florydzie, kiedy zaczął mieć problemy z utrzymaniem ciężaru na tylnych nogach. Dyplomowany specjalista w dziedzinie neurologii, James Cook, DVM, po dokładnym badaniu neurologicznym zdecydował, że Spanky powinien wykonać specjalne zdjęcia rentgenowskie kanału kręgowego. Wyniki wykazały obecność masy w przestrzeni dysku lędźwiowego! Następnie specjalista weterynaryjny z patologii zidentyfikował chirurgicznie usunięty guz jako nietypowy Plasmacytoma.

Następnie dr Cook skierował Spanky'ego do innego specjalisty z grupy VSSF, specjalisty onkologicznego (onkologicznego) Stephanie Correa, DVM. Przeprowadziła badanie szpiku kostnego, radiogramy klatki piersiowej i elektroforezę plazmową; i ku uldze Spanky'ego nie wykryto żadnych dowodów przerzutów. Ponieważ jednak te typy guzów mają tendencję do nawracania w pierwotnym miejscu, Spanky został wysłany do innego specjalisty z grupy VSSF, Ronalda Burka, DVM, specjalisty w dziedzinie radioterapii weterynaryjnej.

Burke rozpoczął radioterapię składającą się z serii zabiegów trwających pięć tygodni. Dzięki specjalistycznym umiejętnościom i zaawansowanym opcjom leczenia dostępnym obecnie, na przykład w grupie VSSF, Spanky żyje i ma się dobrze siedem miesięcy po operacji.

Mój własny pies też potrzebował pomocy specjalisty! Maleńki pudel, którego nazywamy Cissy, miał niezwykły, stopniowo nasilający się ból głowy; brakowało jej zainteresowania swoim otoczeniem i stała się wycofana i zdezorientowana. Po moich własnych rygorystycznych badaniach obejmujących radiogramy, krew, mocz i testy neurologiczne nadal nie byłam pewna, co powoduje jej bardzo niepokojące objawy. Więc udaliśmy się do Specjalisty Radiologii Weterynaryjnej, który został wyposażony w tomograf komputerowy i pełen zestaw komputerowego oprzyrządowania diagnostycznego.

Po asystowaniu w kilkugodzinnej, najnowocześniejszej weterynaryjnej diagnostyce medycznej, otrzymaliśmy diagnozę. Cissy miała nieprawidłowo uformowane kości w pobliżu podstawy czaszki, które wpływały na krążenie płynu mózgowo-rdzeniowego i powodowały narastanie ciśnienia w głębi mózgu. Specjalista zaproponował plan terapii i w ciągu kilku dni nasza mała księżniczka wróciła do normy.

Bez pomocy tego Specjalisty Radiologii Weterynaryjnej żaden wysiłek z mojej strony, ani poleganie na 32-letnim doświadczeniu w pracy z setkami tysięcy pacjentów nie pozwoliłyby mi na postawienie właściwej diagnozy.

Zachęcam każdego właściciela psa do przejęcia kontroli nad opieką zdrowotną swojego psa poprzez pełne omówienie z weterynarzem wszelkich pytań dotyczących zdrowia psa; powinieneś oczekiwać zrozumiałych odpowiedzi i zasługiwać na nie. Zawsze bądź gotów zasięgnąć porady specjalisty, jeśli wydaje się, że Twój weterynarz znalazł się w impasie w ustaleniu diagnozy stanu Twojego psa.

Każdego dnia praktykuję weterynarię, pociesza mnie myśl, że jeśli trafi mi się kolejna Cissy lub Spanky, to są weterynarze, którzy są w stanie i chcą mnie wesprzeć i podjąć trudne i trudne przypadki. I wszystko, co muszę zrobić, to zadzwonić.