Choroba Przedsionkowa „starego Psa”

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Nie mogę przekazywać moim klientom wielu dobrych wiadomości. Jak niektórzy z was już wiedzą, moja praktyka weterynaryjna zajmuje się głównie sprawami związanymi z końcem życia – głównie hospicjum i eutanazją w domu – a nie środowiskiem, w którym obfitują dobre wieści. Tak więc, kiedy widzę zaplanowaną wizytę konsultacyjną dla starszego psa, którego właściciel opisuje przekrzywienie głowy, trudności w chodzeniu i „zabawne poruszanie się”, jestem naprawdę podekscytowany.

Dlaczego? Ponieważ są to objawy stanu, który wygląda naprawdę, bardzo źle (właściciele często myślą, że ich psy miały udary), ale zwykle ustępują samoistnie przy niewielkim leczeniu lub bez leczenia. Lekarze weterynarii nie wiedzą dokładnie, co powoduje idiopatyczną chorobę przedsionkową („idiopatyczna” oznacza wynikającą z nieznanej przyczyny lub patolog jest idiotą, jak powiedział jeden z moich profesorów w szkole weterynaryjnej), ale jest to bardzo powszechne.

Układ przedsionkowy składa się z części mózgu i ucha i odpowiada za utrzymanie poczucia równowagi. Kiedy coś idzie nie tak z układem przedsionkowym, wydaje się, że świat się kręci.

Psy z idiopatyczną chorobą przedsionkową mają pewną kombinację następujących objawów:

• Pochylenie głowy
• Są niepewnie na nogach i mogą się przewrócić
• Krążą w jednym kierunku, a nawet toczą się po podłodze
• Ich oczy poruszają się tam iz powrotem, w górę iw dół lub obracają się w kółko (to się nazywa oczopląs)
• Niechęć do jedzenia z powodu nudności
• Wymioty

Te objawy kliniczne nie są charakterystyczne dla idiopatycznej choroby przedsionkowej. Infekcje, nowotwory, choroby zapalne i inne stany mogą niekorzystnie wpływać na układ przedsionkowy psa, dlatego konieczne jest dokładne badanie fizykalne. Ale kiedy objawy pojawiają się znikąd u starszego psa, a następnie zaczynają ustępować w ciągu kilku dni do tygodni, zwykle przyczyną jest idiopatyczna choroba przedsionkowa.

Kiedy podejrzewam, że jeden z moich pacjentów cierpi na idiopatyczną chorobę przedsionkową, generalnie zalecam podejście „poczekamy i zobaczymy” i leczę objawowo. Na przykład właściciele muszą chronić psa przed upadkami, pomagać mu na zewnątrz w oddawaniu moczu i wypróżnianiu oraz w razie potrzeby karmić go ręcznie i poić.

Czasami przepisuję zwierzętom leki przeciw nudnościom. Jeśli stan psa zaczyna się poprawiać w ciągu kilku dni i mniej więcej wraca do normy w ciągu kilku tygodni, dodatkowe badania diagnostyczne nie są konieczne. Jeśli tak nie jest (tzn. pies nie wraca do zdrowia po objawach choroby przedsionkowej) lub jeśli wstępne badanie fizykalne nie w pełni potwierdza idiopatyczną chorobę przedsionkową, można wykonać badania krwi, prześwietlenia, tomografię komputerową, rezonans magnetyczny i inne badania. niezbędne do osiągnięcia ostatecznej diagnozy.

Większość psów z idiopatyczną chorobą przedsionkową w pełni wraca do zdrowia. Inni mają łagodne, ale trwałe deficyty neurologiczne (np. przechylają głowę lub lekko chwieją się, gdy potrząsają głową), ale rzadko są one na tyle poważne, aby niekorzystnie wpływać na jakość ich życia. Psy mogą mieć więcej niż jeden atak idiopatycznej choroby przedsionkowej w miarę starzenia się, ale ponieważ objawy wydają się właścicielom znajome, zwykle nie panikują za drugim lub trzecim razem.

Idiopatyczna choroba przedsionkowa nie zawsze jest łagodna. Miałem kilka przypadków, w których musieliśmy poddać się eutanazji, ponieważ psy zostały poważnie dotknięte chorobą i nie wyzdrowiały wystarczająco, ale to raczej wyjątek niż reguła. Tak więc, jeśli u Twojego psa zdiagnozowano idiopatyczną chorobę przedsionkową, weź to na duchu; są wszelkie powody do optymizmu.

Dr Jennifer Coates