Czy Dieta Może Sprawić, że Zwierzęta Będą Tłuste?

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Niedawne badanie na ludziach wykazało, że częste epizody celowej utraty wagi mogą w rzeczywistości sprawić, że osoby będą bardziej podatne na przybieranie na wadze. Podobnych badań nie przeprowadzono na zwierzętach. Ponieważ adaptacje metaboliczne do ograniczenia kalorii wydają się być uniwersalne dla różnych gatunków, można prawdopodobnie założyć, że zwierzęta domowe będą również podatne na przybieranie na wadze przy częstych napadach utraty wagi.

Trwałe zobowiązanie do zmiany stylu życia, a nie krótkoterminowy efekt „jo-jo” polegający na powtarzaniu i odstawianiu diety, jest prawdopodobnie zdrowszą strategią dla nas i naszych zwierząt.

Badania

Naukowcy z Finlandii porównali wzorce przyrostu masy ciała 2000 par bliźniąt. Bliźnięta zostały wybrane w celu zmniejszenia genetycznej zmienności metabolizmu i zachowania między osobnikami. Osobnicy z historią dwóch lub więcej epizodów diety stopniowo przybierali na wadze więcej niż ich bliźniak niebędący na diecie w ciągu 25 lat niż osobnicy, którzy stosowali dietę tylko raz w porównaniu do ich bliźniaków nie będących na diecie w tym samym okresie czasu. Naukowcy doszli do wniosku, że sama dieta promowała przyrost masy ciała niezależnie od genetyki. Inne badania potwierdzają ich twierdzenie.

Wspieranie badań

Badania wykazały, że ograniczenie kalorii lub dieta sprzyja przemianom metabolicznym w organizmie, aby powstrzymać dalszą utratę wagi. Natychmiastowe zmiany hormonalne, które pojawiają się wraz z uczuciem głodu, sygnalizują części mózgu, która kontroluje tarczycę, aby zmniejszyć produkcję hormonu tyroksyny. Poziom tyroksyny we krwi określa tempo aktywności komórkowej w organizmie. Gdy poziom tyroksyny spada we krwi, aktywność komórkowa spowalnia i do podtrzymania metabolizmu spoczynkowego potrzeba mniej kalorii.

Zmiany hormonalne wpływają również na aktywne lub niespoczynkowe tempo metabolizmu komórek mięśniowych i tłuszczowych. Mięsień na diecie wymaga mniej energii, aby wykonać to samo zadanie, co przed dietą. Komórki tłuszczowe stają się odporne na rozpad na energię. W rzeczywistości ciało przesuwa się, aby promować produkcję tłuszczu. Komórki odchudzające przestawiają się na wykorzystanie węglowodanów zamiast tłuszczu, co dodatkowo zmniejsza utratę tłuszczu.

Węglowodany, tłuszcze i białka wymagają pewnej części zawartych w nich kalorii do własnego trawienia i wchłaniania z jelit. Białka wymagają 15-25% kalorii, węglowodany 5-15% kalorii, a tłuszcze 2-3% kalorii. Nazywa się to efektem termicznym jedzenia. Podczas diety zmniejsza się termiczny wpływ pokarmu na węglowodany, tłuszcze i białka, dzięki czemu organizm zużywa mniej kalorii na trawienie i wchłanianie pokarmu, przyczyniając się do spowolnienia utraty wagi.

Chociaż jest mniej tych badań metabolicznych u kotów i psów, badania na obu gatunkach potwierdziły, że przyrost masy ciała po wywołanej otyłości i diecie jest szybszy i wymaga mniej kalorii niż jest to konieczne do wywołania otyłości. Sugerowałoby to podobne zmiany metaboliczne podczas diety u kotów i psów.

Co nowego w badaniu

Wyniki fińskiego badania sugerują, że zmiany wydajności metabolicznej mają trwałe skutki. Większość badań śledzi zmiany metaboliczne w ciągu 1-2 lat, a kilka trwa przez pięć lat. 25-letni okres badany przez fińskich naukowców sugeruje, że zmiany metaboliczne mogą trwać znacznie dłużej i prawdopodobnie w nieskończoność. Oczywiście potrzeba więcej badań, aby to potwierdzić, ale implikacje są ważne. Zamiast szukać rozwiązań dietetycznych dla siebie i naszych zwierząt, powinniśmy patrzeć na kontrolę wagi jako całkowitą zmianę stylu życia w nawykach żywieniowych, żywieniowych i ruchowych. Najnowsze statystyki wskazują, że średnie dzienne spożycie kalorii w USA we wszystkich grupach wiekowych wynosi 3770! To o 770-1 000 kalorii więcej niż potrzeba dla aktywnych mężczyzn i kobiet io wiele więcej niż jest to konieczne dla dzieci i mniej aktywnych osób.

Nasze zwierzęta również cieszą się tą kalorycznością. Ten stopień przejadania się i przekarmienia przez nas i nasze zwierzęta z pewnością uzasadnia analizę stylu życia, a nie najnowsze szaleństwo dietetyczne.

Dr Ken Tudor

Ostatnia recenzja 26 lipca 2015 r.