Zamieszanie Z Chorobą Cushinga

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

W zeszłym tygodniu MiamiAngel poprosił o moje podejście do choroby Cushinga lub hiperadrenokortycyzmu, jak to się nazywa. Z przyjemnością zobowiązuję się.

Jak niestety dowiedział się MiamiAngel, zdiagnozowanie choroby Cushinga nie zawsze jest łatwe. Przede wszystkim objawy mogą być nieco mgliste i występują również przy innych chorobach. Klasyczne objawy choroby Cushinga to:

• Zwiększony apetyt
• Zwiększone pragnienie i oddawanie moczu
• Słaba jakość sierści
• Problemy skórne
• Nawracające infekcje
• Dysząc
• Słabe mięśnie
• Wygląd brzuchaty
• Zmiany neurologiczne w zaawansowanym nadczynności kory nadnerczy zależnej od przysadki

Należy pamiętać, że każdy pies Cushingoid niekoniecznie ma wszystkie te objawy.

Podstawową przyczyną Cushinga jest nadprodukcja hormonu kortyzolu lub nadużywanie leków kortykosteroidowych, takich jak prednizon. Większość kortyzolu w organizmie wytwarzają nadnercza. Jeśli guz nadnerczy jest obecny, może nadmiernie wydzielać hormon. Guzy nadnerczy są odpowiedzialne za około 20 procent przypadków Cushinga u psów, zwykle u większych ras.

Guz w przysadce mózgowej może również stymulować nadnercza do wytwarzania większej ilości kortyzolu niż normalnie. Guzy przysadki są odpowiedzialne za około 80 procent naturalnie występujących przypadków choroby Cushinga.

Zajmuję się diagnozowaniem choroby Cushinga, gdy mam pacjenta, który wykazuje podejrzane objawy, takie jak:

1. Przeprowadź panel chemii krwi, pełną morfologię krwi, analizę moczu i wszelkie inne prace laboratoryjne (np. test na nicienie sercowe lub badanie kału), które mogą być wymagane na podstawie badania fizykalnego i historii psa. Wyniki powinny wskazywać na (np. podwyższony poziom fosfatazy alkalicznej i leukogram stresowy) lub odbiegać od Cushinga.

2. Zachowuję próbkę moczu do testu stosunku kortyzol:kreatynina. Jeśli wyniki są normalne, choroba Cushinga jest bardzo mało prawdopodobna. Jeśli są podwyższone, choroba Cushinga jest możliwa, ale nie zdiagnozowana ostatecznie, ponieważ inne choroby mogą dawać ten sam skutek.

3. Zidentyfikowanie większości (ale nie wszystkich) przypadków choroby Cushinga i ustalenie, czy występuje przysadkowa czy nadnerczowa postać choroby (co jest ważne przy wyborze właściwej formy leczenia) jest możliwe przy pewnej kombinacji testu stymulacji ACTH, niski test hamowania dawką deksametazonu, test hamowania dużymi dawkami deksametazonu i/lub badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej. Które testy przeprowadzam w jakiej kolejności opiera się na prezentacji psa i czy właścicielowi zależy na szybkiej i pełnej diagnozie, czy raczej podejdzie krok po kroku i potencjalnie uniknie kosztów niepotrzebnego badania.

Mamy możliwości, jeśli chodzi o leczenie choroby Cushinga. Jeśli objawy psa nie są zbyt poważne (np. bardziej dyszy, ale poza tym jest normalne), leczenie może nie być uzasadnione, chyba że problemy nasilają się z czasem. Przysadkowa postać choroby jest zwykle leczona mitotanem lub trilostanem, które hamują wytwarzanie kortyzolu. Lek selegelina może być również stosowany do kontrolowania objawów związanych z Cushingiem, ale nie jest tak skuteczny jak mitotan lub trilostan. Nieinwazyjne guzy nadnerczy najlepiej leczyć chirurgicznie. Jeśli operacja nie jest możliwa, wyżej wymienione leki są korzystne dla postaci choroby nadnerczy.

Niezbędne jest ścisłe monitorowanie psów poddawanych leczeniu z powodu Cushinga. Naszym celem jest zahamowanie produkcji kortyzolu na tyle, aby zwierzęta były zdrowe, ale nie na tyle, aby stworzyć odwrotny problem – niedoczynność kory nadnerczy lub chorobę Addisona.

Psy z chorobą Cushinga mogą żyć trzy lata, a nawet dłużej, po postawieniu diagnozy, odpowiednim leczeniu i odrobinie szczęścia, ale należy pamiętać, że choć jest to choroba, którą często można skutecznie leczyć, o tyle rzadko leczony.

Dr Jennifer Coates