Właściciele Zwierząt Są Zdezorientowani Co Do żywienia Kotów I Psów, Wyniki Ankiety PetMD

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Pięć największych nieporozumień na temat żywienia zwierząt domowych

Jennifer Coates, DVM

4 stycznia 2013

PetMD niedawno przeprowadziło ankietę wśród właścicieli na temat żywienia zwierząt. Wyniki ujawniły pewne zamieszanie dotyczące potrzeb żywieniowych psów i kotów oraz tego, jak zapewnić, że kupowane przez nas produkty spełniają te potrzeby. Zrozumienie, jak prawidłowo karmić nasze zwierzęta, ma kluczowe znaczenie dla ich dobrego samopoczucia. Ta luka w wiedzy jest niepokojąca, ale stanowi również szansę na poprawę zdrowia i długowieczności naszych ukochanych zwierząt towarzyszących.

Pięć najważniejszych wyników ankiety to:

1. Niezrozumiane warunki

Pięćdziesiąt siedem procent właścicieli zwierząt, którzy słusznie udzielili odpowiedzi, szuka na etykietach karmy dla zwierząt informacji o rodzaju składników zawartych w karmie ich zwierząt. Jednak to, co jest napisane na etykiecie, nie zawsze jest proste. Znaczna część języka używanego na etykietach jest ściśle kontrolowana i regulowana przez Stowarzyszenie Amerykańskich Urzędników Kontroli Pasz (AAFCO), ale definicje nie są łatwe do zdobycia.

Weźmy na przykład słowo „produkt uboczny”. Większość respondentów ankiety petMD uważała, że sierść zwierząt, zęby i kopyta są zawarte w produktach ubocznych mięsa, a tak nie jest. Przepisy AAFCO wyraźnie nie zezwalają na włączenie tych części ciała do produktów ubocznych stosowanych w karmie dla zwierząt domowych.

2. Znaczenie prób żywieniowych

Większość właścicieli zwraca się do etykiety, aby dowiedzieć się, co zawiera karma ich zwierząt. Jednak badanie wykazało również, że właściciele zwierząt domowych nie szukają kluczowych informacji dotyczących jakości, które również znajdują się na etykiecie. Wszystkie karmy dla zwierząt domowych zatwierdzone przez AAFCO muszą zawierać oświadczenie wskazujące, w jaki sposób producent karmy dla zwierząt domowych ustalił, że konkretna dieta zaspokoi potrzeby zwierząt. Można to zrobić na dwa sposoby: za pomocą programu komputerowego lub przez faktyczne podawanie karmy psom lub kotom. Próby żywieniowe są znacznie lepszą metodą określania, czy zwierzęta będą dobrze się rozwijać na określonej diecie. Niemniej jednak tylko 22 procent osób biorących udział w ankiecie stwierdziło, że patrzy na etykiety karmy dla zwierząt, aby sprawdzić, czy dieta została poddana próbie żywieniowej.

3. Błędna identyfikacja potencjalnych alergenów

Etykiety karmy dla zwierząt domowych mogą być dobrym źródłem informacji, ale tylko w połączeniu z podstawową wiedzą na temat żywienia zwierząt domowych. Na przykład ponad 40 procent właścicieli biorących udział w ankiecie petMD odpowiedziało, że zboża są powszechnymi alergenami w karmach dla zwierząt domowych, a ponad 30 procent respondentów wyraźnie wskazuje na kukurydzę. Z drugiej strony tylko 6 proc. właścicieli zidentyfikowało mięso jako potencjalne alergeny. W rzeczywistości sytuacja jest dokładnie odwrotna.

W przeglądzie literatury¹ Spośród 278 przypadków alergii pokarmowej u psów, w których wyraźnie zidentyfikowano problematyczny składnik, wołowina była zdecydowanie największym winowajcą (95 przypadków). Mleczarnia była na drugim miejscu z 55 przypadkami. Kukurydza była w rzeczywistości minimalnym przestępcą, który pojawił się tylko w 7 przypadkach. Podobnie było w przypadku kotów. Spośród 56 zbadanych przypadków², 45 kocich alergii pokarmowych wynikało z jedzenia wołowiny, nabiału i/lub ryb, podczas gdy kukurydza była odpowiedzialna tylko za 4 przypadki.

4. Niedocenianie zbilansowanego odżywiania

Badanie petMD ujawniło również, że niektórzy właściciele nie doceniają znaczenia zrównoważonego odżywiania. Wydaje się, że wartość białka jest zrozumiała; 69 procent respondentów wskazało, że białko jest ważnym składnikiem odżywczym dla zwierząt domowych. Wprawiające w zakłopotanie jest jednak to, że tylko 2% wymienia tłuszcze, 3% węglowodany, a niewiele ponad 25% wymienia witaminy i minerały jako ważne składniki odżywcze dla zwierząt.

Aby zaspokoić wszystkie potrzeby żywieniowe psów i kotów, karma dla zwierząt musi dostarczać wszystkie te składniki we właściwej równowadze. Za dużo jednego lub za mało drugiego może być szkodliwe dla zdrowia zwierzęcia.

5. Sceptycyzm co do dokładności etykiety

Mniej niż 30 procent respondentów ankiety petMD uważało, że etykiety zawierają kompletną listę wszystkich składników karmy dla zwierząt domowych. W rzeczywistości przepisy AAFCO nakazują, aby każdy składnik karmy dla zwierząt domowych był umieszczany na liście składników, w kolejności od największego do najmniejszego, według wagi.

Błędne przekonania dotyczące karmy dla zwierząt domowych oraz żywienia psów i kotów mogą prowadzić właścicieli do podejmowania nieprzemyślanych decyzji dotyczących tego, czym karmić swoich towarzyszy. Twój weterynarz jest najlepszym źródłem informacji o tym, czym karmić swoje zwierzęta. Może wziąć pod uwagę ich unikalną kombinację etapu życia, stylu życia i zdrowia, aby sformułować zindywidualizowane zalecenia żywieniowe.

1 Carlotti DN, Remy I, Prost C. Alergia pokarmowa u psów i kotów. Przegląd i raport z 43 spraw. Weterynarz Dermatol 1990; 1:55-62.

Chesney CJ. Wrażliwość pokarmowa u psa: badanie ilościowe. J Sm Anim Pract 2002;43:203-207.

Elwood CM, Rutgers HC, Batt RM. Gastroskopowe badanie wrażliwości na pokarm u 17 psów. J Sm Anim Pract 1994;35:199-203.

Harvey RG. Alergia pokarmowa i nietolerancja pokarmowa u psów: doniesienie o 25 przypadkach. J Sm Anim Pract 1993;34:175-179.

Ishida R, Masuda K, Sakaguchi M, et al. Uwalnianie histaminy specyficzne dla antygenu u psów z nadwrażliwością pokarmową. J Vet Med Sci 2003;65:435-438.

Ishida R, Masuda K, Kurata K, et al. Reakcje blastogeniczne limfocytów na wywoływanie alergenów pokarmowych u psów z nadwrażliwością pokarmową. J Vet Intern Med 2004;18:25-30.

Jeffers JG, Shanley KJ, Meyer EK. Badania diagnostyczne psów na nadwrażliwość pokarmową. J Am Vet Med Assoc 1991;189:245-250.

Jeffers JG, Meyer EK, Sosis EJ. Reakcje psów z alergią pokarmową na jednoskładnikową prowokację dietetyczną. J Am Vet Med Assoc 1996;209:608-611.

Kunkle G, Horner S. Ważność testów skórnych w diagnostyce alergii pokarmowej u psów. J Am Vet Med Assoc 1992;200:677-680.

Mueller RS, Tsohalis J. Ocena IgE swoistych dla alergenu surowicy w diagnostyce niepożądanych reakcji pokarmowych u psa. Weterynarz Dermatol 1998;9:167-171.

Mueller RS, Friend S, Shipstone MA, et al. Diagnoza choroby pazurów psów – badanie prospektywne na 24 psach. Weterynarz Dermatol 2000;11:133-141.

Nichols PR, Morris DO, Beale KM. Retrospektywne badanie zapalenia naczyń krwionośnych skóry psów i kotów. Weterynarz Dermatol 2001;12:255-264.

Paterson S. Nadwrażliwość pokarmowa u 20 psów z objawami skórnymi i żołądkowo-jelitowymi. J Sm Anim Pract 1995;36:529-534.

Tapp T, Griffin C, Rosenkrantz W, et al. Porównanie komercyjnej diety o ograniczonej zawartości antygenów z dietą przygotowywaną w domu w diagnostyce niepożądanej żywności u psów

reakcje. Terapeutyka weterynaryjna 2002; 3: 244-251.

Waltona GS. Reakcje skórne psa i kota na spożyte alergeny. Weterynarz Rec 1967;81:709-713

2 Carlotti DN, Remy I, Prost C. Alergia pokarmowa u psów i kotów. Przegląd i raport z 43 spraw. Weterynarz Dermatol 1990; 1:55-62.

Guaguere E. Nietolerancja pokarmowa u kotów z objawami skórnymi: przegląd 17 przypadków. Eur J Companion Anim Pract 1995; 5:27-35.

Guilford WG, Jones BR, Harte JG, et al. Częstość występowania wrażliwości pokarmowej u kotów z przewlekłymi wymiotami, biegunką lub świądem (abstrakt). J Weterynarz Stażysta Med

1996;10:156.

Guilford WG, Jones BR, Markwell PJ, et al. Wrażliwość pokarmowa u kotów z przewlekłymi idiopatycznymi problemami żołądkowo-jelitowymi. J Vet Intern Med 2001;15:7-13.

Ishida R, Masuda K, Kurata K, et al. Reakcje blastogeniczne limfocytów na antygeny pokarmowe u kotów z nadwrażliwością pokarmową. Dane niepublikowane. Uniwersytet

Tokio, 2002.

Reedy RM. Nadwrażliwość pokarmowa na jagnięcinę u kota. J Am Vet Med Assoc 1994;204:1039-1040.

Stogdale L, Bomzon L, Bland van den Berg P. Alergia pokarmowa u kotów. J Am Anim Hosp Assoc 1982;18:188-194.

Waltona GS. Reakcje skórne psa i kota na spożyte alergeny. Weterynarz Rec 1967;81:709-713.

Walton GS, Parafia WE, Coombs RRA. Samoistne alergiczne zapalenie skóry i jelit u kota. Weterynarz Rec 1968; 83: 35-41.

White SD, Sequoia D. Nadwrażliwość pokarmowa u kotów: 14 przypadków (1982-1987). J Am Vet Med Assoc 1989;194:692-695.