Duszenie U Koni – Infekcja Gardła U Koni

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Wspomnij słowo „dusi” osobie konia, a może się skulić. Choroba jest tak przerażająca, ponieważ gdy zostanie zdiagnozowana na farmie, wiesz, co naprawdę uderza w fanów.

Duszenie jest spowodowane zakażeniem bakteriami Streptococcus equi. Konie są narażone na działanie bakterii poprzez kontakt z zarażonym koniem lub przez skażone przedmioty (np. wiadra z wodą, przybory do pielęgnacji itp.). Bakterie uzyskują dostęp do ciała konia przez nos lub usta, a następnie przemieszczają się do okolicznych węzłów chłonnych. Te węzły chłonne stają się obrzęknięte i bolesne z powodu tworzenia się ropni i zazwyczaj pękają i odprowadzają ropę przez skórę lub do gardła i przewodów nosowych.

Typowe objawy duszenia to:

• obrzęk węzłów chłonnych wokół głowy i szyi
• odpływ ropy z nosa lub przez skórę wokół głowy i szyi and
• gorączka
• letarg
• utrata apetytu

Wyrażenie „bękarty dusi” jest używane do opisania rzadkiej postaci choroby, w której zajęte są inne węzły chłonne (często te znajdujące się głęboko w klatce piersiowej lub brzuchu).

Terminologia tej choroby jest dość graficzna, prawda? Do opisania tego stanu używano słowa „Dusze”, ponieważ czasami węzły chłonne wokół gardła stawały się wystarczająco duże, aby udusić zarażonego konia.

Dusze często można zdiagnozować na podstawie objawów klinicznych konia, ale testy potwierdzające, które identyfikują S. equi jako przyczynę, są łatwo dostępne. Leczenie jest w zasadzie objawowe. Ciepłe okłady można nakładać na ropnie, aby zachęcić je do dojrzewania do punktu, w którym można je łatwo nakłuć i osuszyć lub pęknąć samodzielnie. Niesteroidowe leki przeciwzapalne są często przepisywane w celu zmniejszenia gorączki i dyskomfortu, które zwykle powodują, że chore konie ponownie jedzą. Antybiotyki nie są zwykle stosowane, chyba że choroba jest diagnozowana na bardzo wczesnym etapie jej przebiegu lub pojawiają się komplikacje, ponieważ mogą one zwiększać ryzyko rozwoju „bękartów”.

Innym potencjalnym powikłaniem uduszenia jest stan zwany „purpura hemorrhagica”, który jest stosunkowo rzadkim, ale poważnym zaburzeniem o podłożu immunologicznym, które może wystąpić kilka tygodni po tym, jak u konia rozwinie się uduszenie (lub po szczepieniu). Konie z plamicą hemorrhagica rozwijają siniaki i obrzęki na dużych częściach ciała.

Pomimo tego okropnie brzmiącego języka i czasami poważnych komplikacji związanych z duszeniem, większość koni wraca do zdrowia bez żadnych wydarzeń, co nasuwa pytanie: „Dlaczego ludzie zajmujący się końmi przerażają się na samo wspomnienie o chorobie?” Odpowiedź: jest bardzo zaraźliwa, a po zdiagnozowaniu w gospodarstwie cały teren powinien zostać poddany ścisłej kwarantannie, konie podzielone na stada „czyste” i „brudne”, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby w tym miejscu, rygorystyczna izolacja i dezynfekcja protokoły, a w niektórych stanach należy powiadomić państwowego lekarza weterynarii. Przypadek uduszeń na farmie to utrapienie dla wszystkich zaangażowanych.

Szczepionki profilaktyczne na duszenie polecane są koniom, które mają znaczny kontakt z innymi końmi, jednak ochrona jaką oferują nie jest kompletna (szczególnie przy szczepionce „zabitej”), a ich stosowanie wiąże się czasem z niepożądanymi skutkami ubocznymi (zwłaszcza przy atenuowanej, żywa szczepionka donosowa).

Więc to jest dusi w pigułce. Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z tym artykułem na stronie internetowej American Association of Equine Practitioners.

Dr Jennifer Coates