Diagnoza To Rak, Teraz Do Leczenia – Leczenie Raka Twojego Zwierzaka

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

W zeszłym tygodniu przedstawiłem ci Duffy'ego, starszego golden retrievera, którego pozornie proste utykanie okazało się zwiastunem druzgocącej diagnozy kostniakomięsaka. W tym tygodniu chcę omówić niektóre z dostępnych testów zaawansowania zaprojektowanych w celu poszukiwania rozprzestrzeniania się tego typu raka, a także przedstawić mój wgląd kliniczny w ich wartość i użyteczność.

Zalecanym leczeniem z wyboru dla psów z kostniakomięsakiem kości obciążonej jest amputacja zajętej kończyny. Tylko w bardzo szczególnych przypadkach możemy rozważyć zlokalizowane wycięcie dotkniętej części kości bez przeprowadzania amputacji (tj. operacji oszczędzającej kończynę). Więcej informacji na temat tej procedury zostanie podanych w kolejnym artykule.

Osteosarcoma jest nowotworem wysoce przerzutowym. Najczęstszymi miejscami, w których rak rozprzestrzeni się, są płuca i inne kości. W momencie diagnozy ponad 90 procent psów będzie miało negatywny wynik testu na rozprzestrzenianie się choroby. Jednak nawet przy natychmiastowym usunięciu guza, większość psów rozwinie przerzuty w ciągu kilku krótkich miesięcy po operacji. Wskazuje to, że rak rozprzestrzenił się już przed usunięciem guza pierwotnego, ale istniał na poziomie poniżej naszej zdolności do jego wykrycia. Oczekuje się, że średnia długość życia przy samej amputacji wyniesie około 4-5 miesięcy.

Biorąc pod uwagę skłonność tego nowotworu do rozprzestrzeniania się do płuc i innych kości, historycznie używaliśmy radiogramów (prześwietleń rentgenowskich) płuc wraz z wynikami naszych badań fizycznych jako głównych sposobów oceny rozprzestrzeniania się. Istnieją jednak pewne ograniczenia tych testów diagnostycznych; aby guz przerzutowy był widoczny na radiogramie, musi mieć wielkość około 1 cm3, co szacuje się na około 1 miliard komórek rakowych. Nie trzeba mieć wykształcenia medycznego, żeby wiedzieć, że to ogromna ilość komórek rakowych. Wiemy również, że zwierzęta nie wykazują oznak bólu w taki sam sposób jak ludzie, a badania fizyczne mogą być notorycznie niewrażliwe na wykrycie dyskomfortu związanego z guzem przerzutowym w innej kości.

Zaawansowane testy diagnostyczne o zwiększonej czułości w wykrywaniu rozprzestrzeniania się guzów kostniakomięsaka są teraz łatwiej dostępne. Obecnie zalecamy tomografię komputerową klatki piersiowej, ponieważ ta metoda obrazowania jest lepsza niż radiogramy w wykrywaniu mniejszych guzów w płucach, a także lepiej lokalizuje guzy w określonych częściach tej tkanki. Możemy również wykonać scyntygrafię jądrową, która jest testem diagnostycznym przydatnym do wykrywania guzów w innych kościach szkieletowych.

Skany CT i scyntygrafia jądrowa są wspaniałymi opcjami testowania, ale ich dostępność jest ograniczona, są drogie i mają tę wadę, że wymagają silnej sedacji i/lub znieczulenia ogólnego. Mają również swój własny odsetek wyników fałszywie dodatnich i fałszywie ujemnych i są testami jakościowymi, co oznacza, że opierają się na ludzkiej interpretacji i błędach operatora, co czasami prowadzi do mylących wyników.

Niektórzy weterynarze zalecają wykonanie USG jamy brzusznej jako badania przesiewowego u psów z guzami kości. Szansa na rozprzestrzenienie się guza kości do narządu wewnętrznego byłaby niezwykle niska, ale prawdopodobieństwo, że USG jamy brzusznej wykryje jedną lub więcej nieprawidłowości o nieokreślonym znaczeniu, byłoby umiarkowane. Zazwyczaj prowadzi to do dalszych testów, które same w sobie mogą, ale nie muszą być rozstrzygające. Przez cały czas mamy bolesnego pacjenta oraz zdezorientowanych i emocjonalnych właścicieli, którzy po prostu szukają tego, co należy zrobić dla swojego psa.

Zaawansowane opcje testowania są świetne, ale kiedy omawiam ich użyteczność z właścicielami, naprawdę staram się skupić na określeniu, jaki jest ich cel dla psa. Musimy zadać sobie pytanie, co zrobimy z wynikami badania przed jego wykonaniem i czy te wyniki zmienią zalecany plan leczenia?

Psy z kostniakomięsakiem są bolesne i chociaż istnieje kilka dostępnych opcji leczenia paliatywnego, każda z nich ma znacznie mniejszą zdolność kontrolowania bólu w porównaniu z amputacją. Jeśli tomografia komputerowa wykaże setki maleńkich guzów we wszystkich płatach płuc, zgadzam się, że rokowanie na długoterminowe przeżycie jest złe. Ale czy nie uważamy amputacji kończyny tego zwierzaka za kontrolowanie bólu, podczas gdy nadal nie ma objawów rozprzestrzeniania się? Co się stanie, jeśli skan wykaże dwa guzy lub tylko możliwy guz? Jak decydujemy o właściwej odpowiedzi?

Moim zdaniem, bez względu na to, czy przerzuty zostaną wykryte w momencie diagnozy, chirurgiczna amputacja zajętej kończyny u psa bezobjawowego jest czymś, co polecam prawie we wszystkich przypadkach. Nie zawsze tak się czułem, a ta postawa jest czymś, co przyjąłem przez lata pracy jako onkolog, próbując medycznie radzić sobie z dyskomfortem psów z guzami kości.

Oczywiście nie każdy właściciel decyduje się na amputację i nie każdy pies jest kandydatem do tej operacji (np. może mieć poważnie wyniszczające schorzenia ortopedyczne lub zwyrodnieniowe neurologiczne, które utrudniają mu poruszanie się nawet z czterema kończynami). W takich przypadkach mamy kilka opcji łagodzenia bólu, z których każda ma inne wskaźniki powodzenia, co będzie tematem artykułu w przyszłym tygodniu.

Rozmawiałem z właścicielami Duffy'ego o możliwości przeprowadzenia zaawansowanych testów, którzy zdecydowali się wykonać tomografię komputerową klatki piersiowej, scyntygrafię kości i USG jamy brzusznej, które na szczęście dały wynik negatywny pod kątem jakichkolwiek rozsianych lub współistniejących chorób, z wyjątkiem nieznośnego, podejrzanego guzka o średnicy 4 mm w jednym z jego lewych płatów płucnych.

I tak rozpoczęła się dyskusja na temat amputacji i opieki paliatywnej u Duffy'ego.

Ciąg dalszy nastąpi…

dr. joanne intile