Pies Owczarek Anatolijski Rasa Hipoalergiczny, Zdrowie I Długość Życia

2025 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2025-01-24 12:40

Owczarek anatolijski jest czystym pracownikiem. Pierwotnie hodowany w Turcji do celów użytkowych, dziś uważany jest za jednego z wybitnych psów stróżujących. Ten duży, potężny pies ma również wyjątkowe urządzenie do ochrony inwentarza żywego.

Charakterystyka fizyczna

Wytrzymały owczarek anatolijski ma cechy wytrzymałości i zwinności. Jego duża budowa pozwala mu wykonywać trudne zadania, a jego chód jest płynny, płynny i mocny.

Owczarek anatolijski ma dużą głowę, dobrą strukturę kości i inteligentny wyraz twarzy. Sierść psa, która występuje w różnych kolorach, jest krótka lub szorstka i nieco dłuższa w okolicach grzywy i szyi. Tymczasem jego podszerstek jest gęsty.

Osobowość i temperament

Najlepszy pies stróżujący, rasa anatolijska zacznie szczekać, gdy tylko nabierze podejrzeń. Jest oddany swojej ludzkiej rodzinie i służy jako doskonały obrońca rodziny. Jednak pomimo tych cech rasa jest uznawana za spokojną, wyluzowaną grupę – nigdy nie szukającą kłopotów. Choć miły dla dzieci, owczarek anatolijski może nie być tak zabawny, jak oczekują dzieci.

Opieka

Owczarek anatolijski wymaga minimalnej pielęgnacji sierści, obejmującej tylko raz w tygodniu sesję szczotkowania w celu oczyszczenia drogich włosów. Szybki bieg lub długi spacer to wszystko, czego potrzeba do codziennego planu ćwiczeń. Lubi również spotykać się z rodziną, ale może żyć na zewnątrz w chłodnym i umiarkowanym klimacie.

Zdrowie

Anatolijska rasa psów, której średnia długość życia wynosi od 10 do 13 lat, jest podatna na schorzenia, takie jak entropia i dysplazja stawu biodrowego psów (CHD). Reaguje również niekorzystnie na znieczulenie barbituranami. U psa zaleca się badanie bioder i oczu.

Historia i tło

Mówi się, że początki owczarka anatolijskiego wywodzą się z rzymskich psów bojowych mollosa i mastifa tybetańskiego, które przybyły do Turcji ponad 4000 lat temu. W Turcji takie psy były używane do obrony zwierząt gospodarskich przed drapieżnikami, takimi jak niedźwiedzie i wilki. Dostarczyli towarzystwa koczowniczym pasterzom, a także rozpowszechnili się w rozległym regionie, wyjaśniając w ten sposób różnice w kolorze, rozmiarze i rodzaju sierści rasy. Cechy, które pozostały niezmienne we wszystkich rasach to wytrzymałość, wierność i niezależność.

Jego nazwa pochodzi od tureckiej nazwy rasy Koban copek, co z grubsza tłumaczy się jako „pies pasterski”. Jednak ta rasa nigdy nie pełniła funkcji pasterza.

Po raz pierwszy wjechał do Stanów Zjednoczonych w latach 50. XX wieku, owczarek anatolijski skutecznie chronił zwierzęta gospodarskie przed kojotami i różnymi drapieżnikami, ale nie był dobrze znany wśród hodowców psów.

Od końca lat 70. do lat 80. Owczarek Anatolijski był doceniany i ceniony za swoje przydatne atrybuty. Miłośnicy zwierząt, którzy szukali lojalnego i godnego zaufania opiekuna, zaczęli nabywać rasę. American Kennel Club uznał rasę za część klasy Miscellaneous w 1996 roku, a później w Grupie Roboczej.