Jabe Horse Rasa Hipoalergiczna, Zdrowie I Długość życia

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Rasa Jabe jest jedną z odrębnych grup koni stepowych w kazachskiej rasie koni; jego masywna waga i wymiary odróżniają go jednak od reszty koni kazachskich. Wiele koni rasy Jabe jest dziś hodowanych ze względu na ich zdolność do produkcji ogromnych ilości mleka.

Charakterystyka fizyczna

Koń Jabe jest zbudowany z myślą o surowym środowisku Kazachstanu. Charakteryzuje się mocnymi nogami, grubą skórą, szerokim ciałem, solidną szyją, gęstym owłosieniem, głęboką klatką piersiową, mocną głową i dobrze umięśnionym zadem.

Koń Jabe zwykle występuje w odcieniach zatoki, czerwieni i szarości. Jego wysokość wynosi od 13,3 do 14 rąk (53-56 cali, 135-142 centymetry) i zwykle waży od 880 do 1100 funtów. Nie ma silnego kłusa ani stępa; jednak przeciętny koń Jabe może pokonać dystans ponad 250 kilometrów w swoim codziennym biegu.

Osobowość i temperament

Zazwyczaj Jabe jest używany jako koń pociągowy ze względu na jego posłuszeństwo, uległość i z natury dobrą naturę. Jest również cierpliwy i odporny na stres środowiskowy.

Opieka

Konie Jabe to wytrzymałe zwierzęta hodowane przez miejscowych ze względu na ich zdolność przystosowania się do warunków środowiskowych Kazachstanu. Dziś konie Jabe są zwykle hodowane i hodowane w stadninach koni i na rozległych pastwiskach w zachodnim Kazachstanie.

Dżabe jest odporny na wiele zagrożeń regionu zachodniego Kazachstanu. W teście zdolności adaptacyjnych w ciężkich warunkach próbkę ogierów Jabe umieszczono wraz z ogierami jakuckimi w podobnym wieku w Jakucji w pobliżu rzeki Lena. W ciągu trzech lat ogiery Jabe wciąż rozwijały się szybciej i lepiej pod względem wagi, wzrostu i kondycji sierści niż inne rasy.

Historia i tło

Koń Jabe lub Dzhabe jest częścią kazachskiej rasy koni, która istnieje od 400 r. p.n.e. Rozwija się w byłym sowieckim państwie Kazachstan, w szczególności na obszarach w pobliżu Pustyni Aralskiej i północnych regionach Jakucji. Z tego powodu Jabes są dobrze przystosowane do trudnych warunków pogodowych.

Jabe początkowo hodowano ze względu na mięso i mleko, aw latach 60. podjęto próbę masowej produkcji Jabe. Opracowano rygorystyczne procedury oceny i hodowli w celu uzyskania czystej rasy o doskonałych cechach. Zaowocowało to pomyślną poprawą wielkości i jakości rasy.

Dziś rasa występuje w trzech podtypach; są to Emben, Betpakdalin i Kulandin. Emben jest prawdopodobnie najlepszym podtypem koni Jabe. Betpakdalin to skrzyżowanie ogierów Jabe i klaczy z Dezkazgan. Kulandin to podtyp rasy opracowany w gospodarstwach Kulandin; jest wynikiem skrzyżowania ogierów Jabe z klaczami Adaev.