Rasa Kabarda Hipoalergiczna, Zdrowie I Długość życia

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Konia Kabarda można znaleźć w Górach Kaukazu, w zachodnim regionie byłej Republiki Radzieckiej. Jest koniem silnym i posłusznym, dobrze przystosowanym do trudnego i górzystego terenu, w tym głębokiego śniegu. Jest szeroko stosowany jako koń wierzchowy i juczny. Jednak kabarda i inne rasy z wpływami kabardy (np. rasa anglo-kabarda) są używane w krajowych i olimpijskich zawodach jeździeckich.

Charakterystyka fizyczna

Budowa Kabardy jest typowa dla konia wierzchowego. Kabarda ma od 14 do 15 rąk (56-60 cali, 142-152 centymetry). Ma solidną sylwetkę, długie uszy, czystą głowę i barani profil. Ma średniej długości kłąb i odpowiednie pokrycie włosa; ogon i grzywa są jednak grube, a niektóre mają nawet sierść na pęciny.

Koń Kabarda ma krótki, ale solidnie zbudowany grzbiet, średniej długości, ale solidnie umięśnioną szyję, spadzisty i muskularny zad, spadziste łopatki i głęboką klatkę piersiową. Jego tylne nogi są zakrzywione, ale dobrze zbudowane, z mocnymi, twardymi kopytami i gładkimi stawami. Jego nogi są prawidłowo ustawione, co zapewnia dobry chód, równowagę i pewność stąpania.

Osobowość i temperament

Konie kabardy są silne, energiczne i mają świetną wytrzymałość. To czyni je idealnymi końmi sportowymi. Z tego powodu są zwykle zgłaszane do krajowych i olimpijskich imprez jeździeckich i sportowych.

Poza światem sportu konie kabardy są znane jako jedne z najlepszych koni do użytku w górzystym terenie. Są posłuszni i dobroduszni. Mają niesamowite wyczucie kierunku. Mogą znaleźć drogę przez górskie mgły, przez płynącą wodę, głęboki śnieg i wąskie przełęcze górskie oraz inne trudne tereny, gdzie inne konie nawet nie pojadą. Ze względu na kontrolowaną siłę i wytrzymałość, konie Kabarda są używane przez rasy kaukaskiej nie tylko jako konie juczne i wierzchowe, ale także jako konie zaprzęgowe przyczepiane do kosiarek konnych, które służą do robienia siana z trawy górskiej.

Opieka

Konie kabardy to silne, energiczne i posłuszne zwierzęta, które z łatwością odnajdują się w przełęczach górskich i nierównym terenie. Są odporne i dlatego wymagają minimalnej opieki. Niemniej jednak właścicielom koni Kabarda zaleca się, aby ich zwierzęta były dobrze karmione (ale nie przesadnie), aby jak najlepiej je wykorzystać. Ponadto sugeruje się, aby uprzęże, siodła i inny sprzęt jeździecki i holowniczy były prawidłowo umieszczone, aby uniknąć zranienia konia.

Historia i tło

Konie Kabarda występują w Autonomicznej Republice Kabardyno-Bałkarze, położonej w Górach Północnego Kaukazu po zachodniej stronie byłej Republiki Radzieckiej. Plemiona koczownicze początkowo hodowały konie Kabarda w XVI wieku na tabunach oraz na pastwiskach górskich i podgórskich. Rasa ta ma genetyczny związek z wymarłą rasą Nogai, a także z innymi rasami koni, takimi jak turkmeński, rosyjski step, karabachski, arabski i perski. Kiedyś była to mała rasa koni o mocnej budowie i swobodnym ruchu. Wykorzystywano go w rewolucji i znaczna część jego liczby została zdziesiątkowana. Wysiłki mające na celu odmłodzenie rasy rozpoczęto w latach dwudziestych XX wieku, co zaowocowało produkcją mocniejszego konia kabardy, bardziej przystosowanego do pracy pociągowej i jazdy konnej.