Spisu treści:

Axolotl - Ambystoma Mexicanum Rasa Gadów Hipoalergiczny, Zdrowie I Długość życia
Axolotl - Ambystoma Mexicanum Rasa Gadów Hipoalergiczny, Zdrowie I Długość życia

Wideo: Axolotl - Ambystoma Mexicanum Rasa Gadów Hipoalergiczny, Zdrowie I Długość życia

Wideo: Axolotl - Ambystoma Mexicanum Rasa Gadów Hipoalergiczny, Zdrowie I Długość życia
Wideo: axolotl Ambystoma mexicanum 2024, Grudzień
Anonim

Jessie M Sanders, DVM, CertAqV

Historia Aksolotla

Chociaż technicznie nie jest rybą, aksolotl (Ambystoma mexicanum) jest niezwykle wyjątkowym płazem. Nazywany meksykańską chodzącą rybą, aksolotl został po raz pierwszy odkryty w jeziorze Xochimilco w Meksyku w XIX wieku przez francuskich odkrywców. Te podobne do obcych salamandry mają charakterystyczny wygląd. Podczas gdy większość salamand przechodzi przez wodny etap swojego cyklu życiowego, zanim stanie się zwierzętami lądowymi, aksolotl pozostaje na tym etapie podobnym do dorastania i pozostaje w 100% wodny.

Ich niepowtarzalny wygląd sprawił, że od wielu lat są pożądanymi zwierzakami. Doprowadziło to do tego, że są one natywnie zagrożone i objęte ograniczeniami handlowymi przez CITES, co oznacza, że nie można ich zabrać ze środowiska naturalnego. Jednak aksolotle mają aktywny program hodowlany, z którego większość jest obecnie prowadzona na Uniwersytecie Kentucky, który wyhodował setki pokoleń aksolotli wyhodowanych w niewoli.

Należy zauważyć, że aksolotl z pewnością nie jest zwierzęciem dla początkujących. Jeśli nigdy wcześniej nie trzymałeś zwierząt wodnych, zdecydowanie zaleca się, abyś NIE zaczynał od aksolotli. Podstawowy, tropikalny zbiornik na ryby słodkowodne to świetny punkt wyjścia dla każdego wodnego hobbysty. Kiedy już opanujesz pielęgnację i konserwację podstawowego zestawu słodkowodnego, możesz przejść do Axolotls.

Chociaż mogą potrzebować więcej opieki i uwagi niż niektóre inne gatunki wodne, te wyjątkowe i sympatyczne zwierzęta są doskonałymi zwierzętami domowymi i mogą stać się ukochanymi członkami rodziny.

Wygląd aksolotla

Postać młodzieńcza charakteryzuje się plisowanymi skrzela wystającymi po obu stronach szyi. Aksolotle mają jednak płuca, które są w pełni funkcjonalne i często wynurzają się na powierzchnię, by zaczerpnąć łyku powietrza. Aksolotle osiągają dojrzałość około roku i osiągają 30 cm długości. Samice są zwykle większe niż samce i znacznie zwiększają obwód podczas produkcji jaj.

Ich skórę można zobaczyć w różnych odmianach kolorystycznych. Wygląd dzikiego aksolotla jest przeważnie brązowy z cętkowaną mieszanką czarnych, żółtych i opalizujących plam. Uwięzione aksolotle zostały wyhodowane, aby pokazać tylko jednokolorową odmianę pigmentu skóry, a nie mieszankę kolorów, które wyświetlają ich dzikie odpowiedniki. Dorośli melanoidalni (ciemni) nie mają cętkowanego wyglądu skóry i mają ciemny kolor na całym ciele. Białe lub albinosy aksolotle nie mają melaniny, zamiast tego wyrażają żółte i opalizujące pigmenty.

Oprócz wyjątkowego wyglądu, jedną z najbardziej zadziwiających cech aksolotli są ich zdolności lecznicze i regeneracyjne. W miejscu jakiegokolwiek urazu, a nawet amputacji, otaczająca struktura komórkowa powróci do stanu embrionalnego i odrośnie zaatakowaną tkankę. To sprawia, że skóra Axolotla jest bardzo wyjątkowa pod względem zdolności do gojenia się nacięć i skaleczeń bez pozostawiania blizn. Ta umiejętność odrastania kończyn z niesamowitą łatwością jest niezwykle rzadka w całym królestwie zwierząt. W rzeczywistości ta zdolność regeneracyjna była od dawna badana w celu manipulowania innymi tkankami zwierzęcymi, a nawet ludzkimi, aby zachowywały się podobnie.

Dieta i karmienie Axolotl

Znajdź dobrej jakości dietę Axolotl lub przygotuj się na kilka opcji jedzenia na żywo. Dieta Axolotla może składać się z żywego pokarmu lub miękkich granulek, ale pamiętaj, że żywy pokarm może próbować ugryźć Axolotla i powodować zmiany skórne lub podrażnienie skóry. Jeśli Twój Axolotl jest przyzwyczajony do żywego pokarmu, pamiętaj o cierpliwości przy przechodzeniu z żywego pokarmu na granulki. Dostępne są komercyjne diety, które wspierają optymalny stan zdrowia.

Najlepiej podawać Axolotl małymi posiłkami w ciągu dnia, a nie jednym dużym posiłkiem; obżeranie się jednym posiłkiem, do którego mają tendencję, spowoduje problemy z trawieniem. Trzymaj się stałego harmonogramu i żywij się w tym samym miejscu w akwarium. Z cierpliwością Axolotlowie mogą zostać wyszkoleni w przyjmowaniu śrutu do celu lub w określonym obszarze twojego czołgu.

Problemy zdrowotne Axolotl

Najczęstsze problemy z aksolotlami pochodzą z ich środowiska wodnego. W przeciwieństwie do większości ryb, płazy nie mają ochronnej łuskowatej sierści. To sprawia, że ich skóra jest bardziej podatna na nacięcia i łzy. Nawet ze swoimi niesamowitymi zdolnościami uzdrawiania, aksolotle muszą również chronić swoje delikatne skrzela zewnętrzne. Upewnij się, że cały wystrój akwarium nie ma ostrych krawędzi i usuń wszystko, pod czym aksolotle utknęły lub mają problemy z poruszaniem się.

Młode aksolotle mają skłonność do gromadzenia się powietrza w jamie brzusznej. Powietrze prowadzi do rozdętego brzucha i unoszenia się do góry nogami. Dzieje się tak, ponieważ ich niedojrzałe jelita przystosowują się do diety o wyższej zawartości białka. Ten zespół ustąpi z czasem, gdy zwierzę dojrzeje, ale zmniejszenie wielkości porcji może przynieść szybsze rozwiązanie. Nigdy nie próbuj „odbijać” powietrza z aksolotla.

Inny zespół pływania może być spowodowany małymi łzami w płucach, co pozwala na uwolnienie powietrza w innych częściach ciała. Twój weterynarz będzie musiał wykonać zdjęcia rentgenowskie, powszechnie znane jako prześwietlenia, aby określić położenie powietrza.

Aksolotle są najbardziej podatne na różne choroby skóry. Najczęstszą przyczyną zmian skórnych i pęcherzy jest zła jakość wody. Zdecydowanie zaleca się zakup zestawu do testowania jakości wody i regularne testowanie wody z dowolnym zwierzęciem wodnym. Są również podatne na zewnętrzne pasożyty skóry, które można łatwo zdiagnozować za pomocą mikroskopowego badania skóry. Podobnie jak w przypadku innych problemów skórnych, pasożyty skóry są często wtórne do złej jakości wody.

Innym czynnikiem wywołującym pęcherze skórne jest wirus Ambystoma tigrinum (ATV). Ten wirus jest śmiertelny. Po ustaleniu diagnozy należy podjąć kroki w celu ochrony innych aksolotli przed rozprzestrzenianiem się choroby. Niestety, jedynym rozwiązaniem jest wczesna eutanazja zarażonego zwierzęcia, wraz z całkowitym wyczyszczeniem wszelkich zainfekowanych systemów siedliskowych wybielaczem lub całkowitym zastąpieniem wszystkich zasobów siedliskowych.

Żywotność aksolotla

Z czystą wodą, dobrym domem i kompletną dietą możesz spodziewać się nawet 15 lat z Axolotl.

Budowanie siedliska aksolotli

Zaleca się zacząć od jednego Axolotla w 10-galonowym zbiorniku. Jeśli wcześniej używałeś zbiornika jako terrarium lub innego systemu lądowego, upewnij się, że został dokładnie wyczyszczony wybielaczem i bardzo dobrze wypłukany.

Wiele aksolotli przebywających razem będzie wymagało własnego terytorium. Chociaż są to spokojne zwierzęta i obie płcie dobrze ze sobą współżyją, mogą występować sporadyczne szczypnięcia, przypadkowe ugryzienia lub przepychanki hodowlane w środowisku zbiornika. Dodanie jaskiń, które mogą być tak proste, jak rury PVC o odpowiednim rozmiarze, wraz z miękkimi roślinami lub dużymi skałami zapewni bezpieczną przestrzeń dla każdego zwierzęcia. W 10-galonowym zbiorniku można przechowywać nie więcej niż trzy aksolotle.

Aksolotle wymagają wody słonawej - mieszanki wody słodkiej i słonej. Jest to jeden z głównych powodów, dla których aksolotle nie są zalecane dla właścicieli zwierząt wodnych po raz pierwszy. Zaleca się, aby właściciele dobrze zaznajomili się z podstawowymi akwariami słodkowodnymi przed rozpoczęciem korzystania z aksolotli.

Specjalistyczna receptura wody Axolotl jest niezbędna dla optymalnego zdrowia. Jedno dobrze znane rozwiązanie, zmieszane przez niemieckiego badacza Axolotl, Johannesa Holtfretera, wymaga, aby woda była filtrowana przez filtr węglowy i pyłowy, światło UV i traktowana dechloratorem lub wodą dejonizowaną lub destylowaną.

Rozwiązanie jest następujące:

Rozwiązanie Holtfretera (na litr wody)

NaCl (sól – niejodowana) 3,46 grama

KCl (chlorek potasu) 0,05 grama

CaCl2 (chlorek wapnia) 0,1 grama

NaHCO3 (wodorowęglan sodu) 0,2 grama

W lokalnym sklepie z artykułami dla zwierząt można również kupić gotowe mieszanki. Niezależnie od mikstury wody, aksolotle należy przechowywać w zbiorniku z dobrym filtrem i delikatnym przepływem wody. Będziesz potrzebował filtra z regulowanym przepływem. Skrzela aksolotla mogą łatwo ulec uszkodzeniu przez wysoki, szybki przepływ wody i słabą jakość wody.

Zanim Twoje akwarium Axolotl będzie gotowe do zamieszkania w nim Twojego zwierzaka, zbiornik będzie potrzebował czasu na przekształcenie amoniaku w azotyny, a na koniec w azotany. W tym okresie 4-6 tygodni będziesz musiał dokonywać częstych podmian wody, aby usunąć te związki. Użyj zestawu testowego i obserwuj skoki amoniaku i azotynu, aż w końcu osiągnie odpowiedni poziom azotanów. Po całkowitym przejściu na azotany będziesz musiał utrzymywać niski poziom azotanów dzięki regularnym podmianom wody. Żywe rośliny mogą przyjąć część azotanu, ale lepiej jest regularnie podmieniać wodę, aby usunąć inne stresujące składniki jakości wody wraz z azotanem.

Nie potrzebujesz grzałki w zbiorniku Axolotl. W cieplejszym klimacie może być nawet konieczne dodanie do zbiornika chłodziarki, aby utrzymać wodę w optymalnym zakresie temperatur. Idealna temperatura dla aksolotli to 16-18°C. Axolotle nie hibernują, więc nie musisz się martwić o sezonowe wahania temperatury. Upewnij się, że Twój zbiornik jest chroniony przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, co może powodować wahania temperatury i zwiększony wzrost glonów.

Trzymając aksolotle, pamiętaj, że są bardzo ciekawi i będą próbować spożywać wszystko, co wygląda lub pachnie jak jedzenie. Obejmuje to wszelkie substraty (np. kamienie, żwir), które umieścisz w swoim zbiorniku. Połknięte zostanie wszystko, co jest mniejsze niż 3 cm. Niedrożności jelit są powszechne u aksolotli i mogą wymagać operacji, aby je skorygować.

Jeśli podejrzewasz, że Twój Axolotl mógł jeść coś, czego nie powinien, jak najszybciej skontaktuj się z lokalnym weterynarzem egzotycznym lub wodnym. NIE próbuj samodzielnie naprawiać przeszkody.

Duże skały są najlepsze na podłoże, a także zapewnią Twoim aksolotlom przestrzeń do znalezienia prywatności. Możesz dodać do akwarium sztuczne lub prawdziwe rośliny, ale pamiętaj, aby były miękkie, aby zapobiec rozdarciu skóry.

Najważniejszą rzeczą, jaką możesz zrobić, aby wesprzeć zdrowie swojego Axolotla, jest zapewnienie czystej wody i dobrej diety. Podobnie jak wszystkie inne zbiorniki wodne, Twój zbiornik Axolotl będzie wymagał regularnej konserwacji. Kiedy przyjdzie czas na konserwację, będziesz potrzebować syfonu, aby dostać się między skałami i szczelinami, aby usunąć odpady. Zwykły syfon żwirowy nie sprawdzi się w tym przypadku, ale można użyć rurki syfonu bez syfonu. Będziesz także musiał dokonywać regularnych podmian wody, fizycznie usuwając starą wodę ze zbiornika i zastępując ją nową, odpowiednio uzdatnioną. Ilość i częstotliwość zmian będzie zależeć od pojemności twojego filtra i zbiornika, ile trzymasz axolotli i ile są karmione. Najczęstszą przyczyną choroby u wszystkich zwierząt wodnych jest słaba jakość wody.

Zanim zaczniesz – znalezienie weterynarza wodnego

Zanim zaczniesz, znajdź najbliższego weterynarza wodnego i miej pod ręką jego informacje, jeśli pojawią się jakiekolwiek problemy. Poniższe źródła mogą pomóc w znalezieniu najbliższego weterynarza wodnego:

Amerykańskie Stowarzyszenie Rybnych Weterynarzy

Światowe Stowarzyszenie Lekarzy Weterynarii Wodnych

Baza danych wodnego lekarza weterynarii

Bibliografia

Gresens, J. Wprowadzenie do meksykańskiego aksolotla (Ambystoma mexicanum). Zwierzęta laboratoryjne. 33:9 (4-47).

Centrum Zasobów Genetycznych Ambystomy (AGSC). Uniwersytet w Kentucky.

Zalecana: