Rasa Azawakh Hipoalergiczna, Zdrowie I Długość życia

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Autor: Paula Fitzsimmons

Dzięki długim nogom, szczupłej budowie i dużym, wyrazistym oczom, Azawakh został oficjalnie uznany za nową rasę psów w grupie psów gończych AKC w styczniu 2019 roku. Azawakh pochodzi z Afryki Zachodniej, gdzie te szczenięta tradycyjnie służyły jako myśliwi i strażnicy i pasterze.

Rasa psów Azawakh dotarła do USA w latach 80. XX wieku.

Azawakh to szybka, energiczna i niezależna rasa psów, ceniona za głębokie oddanie i przywiązanie do swoich ludzkich rodzin. Ci, którzy najlepiej znają Azawakh, mówią, że jest to złożona rasa, która wymaga wczesnego treningu i socjalizacji, aby ewoluować w zrównoważone psy.

Charakterystyka fizyczna

Azawakh to wysoka, średniej wielkości rasa psów o smukłej budowie i zauważalnie długich nogach. Na pierwszy rzut oka przypominają charty; są jednak bliżej spokrewnieni ze Sloughi i Salukis, którzy są również członkami grupy ogarów.

Samce Azawakh mają od 25 do 29 cali wzrostu, a samice są zwykle o kilka cali niższe. Samce ważą od 44 do 55 funtów; kobiety od 33 do 44 funtów.

Te psy są zbudowane z myślą o szybkości, umiejętności przydatnej do polowania na szybko poruszające się zwierzęta, takie jak króliki i gazele, w ich rodzimej Afryce Zachodniej. „Chód jest lekki i wydają się unosić nad ziemią” – mówi Deb Kidwell, sekretarz American Azawakh Association. „Galop skacze, jak jeleń. Nie jest szczególnie szybki w porównaniu z Greyhoundem, ale ma niesamowitą wytrzymałość.

Eksperci opisują Azawakh jako eleganckie i egzotyczne. „Ogon jest długi, cienki i zwężający się; jest nisko osadzony, ale noszony powyżej poziomu grzbietu, gdy pies jest podekscytowany. Głowa długa, wąska, szczupła i wyrzeźbiona z długą, prostą kufą. Oczy są duże i mają kształt migdałów. Uszy są wysoko osadzone i trójkątne z lekko zaokrąglonymi końcówkami”- mówi Gina DiNardo, sekretarz wykonawczy American Kennel Club (AKC) w Nowym Jorku.

Dodaje, że Azawakh ma również głęboką klatkę piersiową i wydatne kości biodrowe, a także kości i mięśnie widoczne pod ich cienką skórą.

Ich płaszcz jest krótki i „może być w ogóle nieistniejący na brzuchu” – mówi Kidwell. Standard AKC dopuszcza wszystkie kolory, kombinacje kolorów i oznaczenia; ograniczenie różnorodności genetycznej może w rzeczywistości być szkodliwe dla tej rasy, mówi Kidwell.

Typowe kolory Azawakh to czerwony, brązowy, czarny, szary i biały.

Osobowość i temperament

Rasa psów Azawakh znana jest z tego, że jest bardzo czuła i lojalna. „Pod względem więzi z właścicielem nie ma nic podobnego. Oddanie Azawakh dla właściciela lub rodziny jest legendarne”- mówi Kidwell.

Ta miłość jest jednak zarezerwowana dla członków rodziny. „Ogólnie rzecz biorąc, [Azawakh] mają tendencję do trzymania się na uboczu lub unikania obcych. Wczesna i konsekwentna socjalizacja jest ważna, aby mieć dobrze zaokrąglonego zwierzaka. Niektórzy mogą nigdy nie zaakceptować dotyku lub bliskiej obecności nieznajomego”.

Mają też wysoki poziom energii i wytrzymałości. „Znudzony Azawakh nie jest dobrą rzeczą! Właściciel Azawakh musi być oddany zapewnieniu odpowiednich ćwiczeń i interakcji dla rasy. Po zaspokojeniu ich potrzeb ruchowych stają się osiadłymi psami domowymi”- mówi Kidwell.

Są złożoną, inteligentną rasą i nie są odpowiednie dla wszystkich. „Nie są najłatwiejszą rasą do życia, gdy nie rozumiesz ich podstawowej emocjonalnej potrzeby bycia blisko swojej osoby i bycia ukochanym i cenionym członkiem rodziny” – mówi Kidwell, który mieszka z pięcioma Azawakhami.

Przeprowadzenie badań i obszerne rozmowy z zweryfikowanym hodowcą są niezbędne przed zaangażowaniem się w rasę. „Tak łatwo jest zakochać się w egzotycznym pięknie Azawakhów. Musisz jednak sprawdzić, czy nadajesz się do bycia właścicielem rasy Azawakh, ze wszystkimi zaletami i wadami życia z tą rasą” – mówi Kidwell.

Opieka

Ponieważ są bardzo inteligentną i niezależną rasą psów, Azawakh muszą być wyszkoleni jako szczenięta, mówi DiNardo.

„Zaleca się wczesną socjalizację i szkolenie szczeniąt z trenerem, który ma pozytywne podejście. Azawakh posiada niesamowitą dozę godności”, mówi DiNardo i jak każdy pies, „nie reaguje dobrze na surowy lub oparty na karach trening, który może ostatecznie wyprodukować psa, który jest złamany w duchu, agresywny lub nie do opanowania”.

„Pozytywny, oparty na nagrodach trening z delikatnymi, ale stanowczymi korektami może spowodować, że pies będzie posłuszny, czuły i lojalny” – mówi DiNardo.

Są to bardzo energiczne i wytrzymałe psy, które wymagają regularnych ćwiczeń, które obejmują „długie spacery, codzienne bieganie w bezpiecznie ogrodzonych obszarach i codzienne zajęcia z właścicielami. Bez regularnych ćwiczeń mogą stać się letargiczne lub mogą wykazywać destrukcyjne zachowanie”- mówi DiNardo.

Ćwiczenia muszą być interaktywne, mówi Kidwell. „Pozostawianie Azawakhów samych na podwórku, oczekując, że będą ćwiczyć się bez towarzysza zabaw lub interakcji z właścicielem, z pewnością nie jest idealne”.

Kidwell ma duże podwórko, na którym jej Azawakh może się bawić, biegać i ćwiczyć, ale mówi, że muszą też odwiedzać miejsca, aby zachować swoje umiejętności socjalizacyjne. „Grupowe spacery z innymi miłośnikami psów w lokalnym parku są świetne.”

Kidwell zaleca również podwiezienie psa samochodem, nawet jeśli tylko załatwia sprawy. „Te rzeczy pomagają twojemu Azawakhowi dobrze się dostosować i uszczęśliwiają” – mówi.

Jednak niektórzy Azawakhowie wolą zostać w domu. „Te psy chciałyby żyć w próżni ze swoją rodziną. To zagadka życia z tą rasą” – mówi Kidwell.

Te rodowite szczenięta z Afryki Zachodniej również dobrze tolerują ciepło, mówi DiNardo, „ale są wrażliwe na wilgoć i zimną pogodę, co należy wziąć pod uwagę przy planowaniu harmonogramu ćwiczeń”.

To, czego nie tolerują dobrze, to długie godziny w klatkach dla psów. „Jeśli pracujesz od 8 do 10 godzin dziennie, dobrym rozwiązaniem będzie wyprowadzanie psów lub opieka dzienna dla psów. [An] Azawakh trzymany w skrzyni przez długi czas stanie się neurotyczny i może zabrudzić skrzynię lub zranić się, próbując uciec z więzienia”.

Azawakh ma ładną sierść, więc utrzymanie jest minimalne, mówi DiNardo. „Tygodniowy raz za pomocą miękkiej szczotki z włosia, gumowej rękawicy lub narzędzia do pielęgnacji lub rękawicy dla psa jest zwykle potrzebny, aby utrzymać sierść w dobrym stanie”.

Zdrowie

Ogólnie rzecz biorąc, Azawakh jest uważany za zdrową rasę psów, która przy optymalnej opiece może żyć od 10 do 13 lat.

Najczęstsze problemy zdrowotne, których doświadczają, to niedoczynność tarczycy, drgawki, zapalenie mięśni żucia (stan, który sprawia, że otwarcie pyska psa jest niezwykle bolesne) i stan kręgosłupa zwany spondylozą, mówi Kidwell. „Dysplazja stawów biodrowych i wzdęcia są praktycznie nieznane w tej rasie, ale mogą się zdarzyć”.

Eksperci zdecydowanie zalecają współpracę z hodowcą, który testuje jej Azawakh przed ich hodowlą. „Niektóre testy, które są zalecane, to badania krwi CBC i Super Chem, pełny profil tarczycy, prześwietlenie dysplazji stawu biodrowego i łokciowego, badania serca i oczu” – mówi Kidwell.

Kidwell zaleca poczekanie, aż osiągną pełną dojrzałość przed ich rozmnażaniem. „Miejmy nadzieję, że napady nie występują, chociaż niektórzy mają napady w późniejszym życiu”.

Mówi, że Azawakh powinien również otrzymać testy DNA przed rozmnażaniem. „Utrzymywanie niskiego współczynnika chowu wsobnego – metody określania, jak blisko spokrewnione są dwa psy – z pary hodowlanej, pomaga również różnorodności genetycznej i zapobiega nadmiernemu chowie wsobnemu”.

Historia i tło

Azawakh to charty, które pochodzą od wolno biegających psów z regionu Sahary Sahel w Afryce Zachodniej, mówi DiNardo. „Rasa wzięła swoją nazwę od doliny Azawakh w okolicy”.

Azawakh to jedyna rasa chartów, która pochodzi z tego obszaru, mówi Kidwell. „W Sahelu są uniwersalnym ogarem”.

Najczęściej używa się ich jako strażnika wsi i stada, a także łowcy królików przypominających zwierzynę łowną, gazeli i szakali. Azawakh są również wykorzystywane do zaganiania stad owiec, kóz i bydła zebu, wyjaśnia Kidwell.

Są nadal używane w tych zdolnościach w krajach w Afryce.

Są uważani za więcej niż pracowników; DiNardo wyjaśnia, że są cenionymi członkami rodziny, którzy mieszkają pod tym samym dachem, co ich właściciele.