Genetyczne Nieprawidłowości Wątroby U Psów

2024 Autor: Daisy Haig | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 03:12

Hepatoportalna dysplazja mikronaczyniowa u psów

Dysplazja mikronaczyniowa wątroby (ang. Hepatoportal microvascular Dysplasia, MVD) to nieprawidłowości naczyń krwionośnych wewnątrz wątroby, które powodują przeciek (bypass) między żyłą wrotną (naczynie krwionośne, które łączy przewód pokarmowy z wątrobą) a krążeniem do układu. Może to być spowodowane mikroskopijnymi zmianami w wątrobie, nieprawidłowym rozwojem, nieprawidłowym ułożeniem lub dławieniem z powodu wydatnego mięśnia gładkiego, które uniemożliwia przepływ krwi. Zajęte są płaty wątroby, niektóre poważnie, inne bardzo mało. Podejrzewa się to, gdy żółć nie wykonuje swojej pracy. Krótko mówiąc, z powodu wad rozwojowych naczyń krwionośnych krew nie przepływa do wątroby tak, jak powinna.

Jest to rzadka choroba pochodzenia genetycznego u niektórych psów małych ras. Istnieją przekonujące dowody dziedziczenia u Yorkshire terierów, psów maltańskich, cairn terierów, spanieli tybetańskich, shih-tzu, hawańczyków i innych. Rzadko przebiega bezobjawowo (bezobjawowo). Objawy to zwykle niejasne objawy żołądkowo-jelitowe: wymioty, biegunka i brak apetytu.

Dziedziczenie nie jest powiązane z płcią ani regionalnie; występuje na całym świecie. Może to być gen dominujący, który nie dotyczy wszystkich członków, ponieważ nie dotknięci rodzice mogą wydać chore potomstwo lub może być spowodowany przez więcej niż jeden gen. Jako marker tego stanu stosuje się test kwasów żółciowych surowicy całkowitej (TSBA). Częstość występowania u niektórych psów małych ras waha się od 30 do 70 procent. Rzadko nie występuje u psów dużych ras. Zwykle wykrywa się ją u bezobjawowych młodych osobników w wieku od czterech do sześciu miesięcy lub już w szóstym tygodniu życia.

Objawy

Chociaż opisano dwie grupy (bezobjawowe i objawowe), najprawdopodobniej psy z anomalią będą objawowe. Objawy wskazują na powikłania żołądkowo-jelitowe: wymioty, brak apetytu (anoreksja), biegunka i letarg.

Psy bezobjawowe są zwykle diagnozowane w trakcie rutynowych badań przesiewowych lub ocen diagnostycznych pod kątem niepowiązanych problemów zdrowotnych lub podczas rutynowych badań w rodzinach o znanej częstości występowania choroby. Wrodzone zaburzenie dziedziczne diagnozuje się na podstawie całkowitej aktywności żółci w surowicy (TSBA), zanim objawy kliniczne zostaną przypisane guzowi mikronaczyniowemu (MVD); współistniejące choroby mogą skomplikować interpretację. U psów z guzem mikronaczyniowym rzadko, jeśli w ogóle, gromadzi się płyn w jamie brzusznej. Psy bezobjawowe zwykle mają zwyczajną historię; czasami wykazują opóźniony powrót do zdrowia po znieczuleniu lub sedacji lub wykazują nietolerancję leku.

Przyczyny

Wrodzone zaburzenie dziedziczne

Diagnoza

Będziesz musiał przekazać swojemu weterynarzowi dokładną historię zdrowia swojego psa, w tym historię objawów, jeśli takie istnieją, oraz wszelkie informacje, które możesz mieć na temat linii rodzinnych.

Ten stan jest przypisywany każdemu bezobjawowemu młodemu psu ze zwiększonymi całkowitymi wartościami czynności żółci w surowicy lub każdemu młodemu psu z encefalopatią wątrobową (uszkodzenie mózgu i układu nerwowego, które występuje jako powikłanie zaburzeń wątroby). Psy powyżej drugiego roku życia z objawami zwykle nabywają przecieku z powodu ostrych lub przewlekłych dolegliwości zapalnych, nowotworowych lub toksycznych wątroby.

Cechy mikroskopowe wielu schorzeń powodujących brak płynu w wrotach wątrobowych są podobne do dysplazji mikronaczyniowych wątroby. Twój weterynarz wykona biopsję wątroby w celu badania mikroskopowego tkanki wątroby, biopsję aspiracyjną igłową w celu zbadania płynu oraz próbki z wątroby pobrane klinowo lub laparoskopowo.

Leczenie

Brak specjalnej opieki medycznej zalecanej dla psów bezobjawowych. Musisz uważać na niepożądane reakcje na leki. Wybrane leki lub ograniczenie białka w diecie jest nieodpowiednie do przepisywania. Nie należy leczyć objawów bez uprzedniej konsultacji z lekarzem weterynarii.

Uszkodzenia mózgu i układu nerwowego, które pojawiają się jako powikłanie zaburzeń wątroby i przedłużających się wymiotów lub biegunki, będą musiały być leczone w szpitalu w celu uzyskania opieki podtrzymującej i ocen diagnostycznych; te psy najprawdopodobniej będą miały inne zaburzenia lub skomplikowane MVD. Łagodne uszkodzenie mózgu i układu nerwowego, które występuje jako powikłanie zaburzeń wątroby, będzie kontrolowane za pomocą zatwierdzonej przez lekarza weterynarii diety o ograniczonej zawartości białka i odpowiedniego leczenia,

Zapobieganie

Zalecenia dotyczące wyeliminowania MVD z określonej linii genetycznej lub rasy nie są obecnie możliwe. W oparciu o informacje pochodzące z dużych rodowodów Yorkshire terierów, cairn terierów, spanieli tybetańskich, maltańskich, shih-tzu i hawańskich, hodowla zdrowych rodziców nie eliminuje MVD u krewnych. Wada genetyczna obejmuje malformacje naczyniowe często obejmujące wątrobę, ale nie może ograniczać się do tego narządu. W rodzinach o wysokiej częstości występowania będziesz musiał zachować czujność w przypadku słabo chorych psów, które mogą mieć anomalię naczyniową wrotno-systemową; eksploracja chirurgiczna może to przegapić, podobnie jak niektóre inne standardowe testy.